بیوگرافی

• جنارو سانگیولیانو: مطالعات و آموزش
• تعهد سیاسی و اولین تجربیات حرفه ای
• حرفه روزنامه نگاری جنارو سانگیولیانو
• جنارو سانگیولیانو: از سیاست تا رای
• فعالیت جنارو سانگیولیانو به عنوان نویسنده
• جنارو سانگیولیانو: زندگی خصوصی

جنارو سانگیولیانو در ژوئن در ناپل به دنیا آمد. 6، 1962. Sangiuliano یک شخصیت مهم در روزنامه نگاری و دانشگاه، نویسنده و مقاله نویس ایتالیایی است که بسیار نزدیک به یک فلسفه سیاسی جناح راست است، اما حتی توسط مخالفانش به دلیل توانایی انتقادی بسیار مورد احترام است. تجزیه و تحلیل . بیایید در مورد زندگی حرفه ای و خصوصی غنی و فشرده این شخصیت کلیدی در صحنه فرهنگی ایتالیا بیشتر بدانیم.

Gennaro Sangiuliano

Gennaro Sangiuliano: مطالعات و آموزش

او در دبیرستان کلاسیک در شهر شرکت کرد ناپل او ترجیح می دهد برای تحصیل در دانشگاه نیز در زادگاهش بماند. بله مدرک حقوق در دانشگاه فدریکو دوم. سپس به رم نقل مکان کرد تا در مقطع کارشناسی ارشد در حقوق خصوصی اروپا در دانشگاه ساپینزا شرکت کند. او برای یک پروژه دکتری تحقیقاتی در حقوق و اقتصاد به زادگاهش ناپل باز می گردد که با افتخار به پایان می رساند.

تعهد سیاسی و اولین تجربیات حرفه ای

از زمانی که بسیارمرد جوان، در حوزه سیاسی با محافل راست گرایانه مرتبط است: او در جبهه جوانان شرکت کرد و از سال 1983 تا 1987 نقش شورای منطقه Movimento Sociale Italiano<را بر عهده داشت. 13>، در ناحیه خودش در ناپل. در سطح حرفه ای او به Canale 8 پیوست، سپس دو هفته نامه L'Opinione del Mezzogiorno را کارگردانی کرد.

حرفه روزنامه نگاری جنارو سانگولیانو

از اوایل دهه 1990، جنارو سانگیولیانو با L'Indipendente همکاری کرد و سپس به تحریریه سیاسی مجله رم که علیرغم نامش در ناپل منتشر می شود. او بعداً مدیر آن شد: او از سال 1996 تا 2001 این سمت را داشت.

در طول حرفه روزنامه نگاری خود موفق شد حتی توسط صاحب نظرانی که بسیار متفاوت از او فکر می کنند مورد قدردانی قرار گیرد. بنابراین در اینجا او به راحتی موفق می شود از نقش معاون روزنامه لیبرو برای L'Espresso نیز بنویسد. سرانجام، او به بخش فرهنگی Il Sole 24 Ore می رسد. یکی از شناخته‌شده‌ترین قسمت‌های حرفه‌ای او در سال‌های اخیر مربوط به مراسم تدفین در ادای احترام به رئیس جمهور سابق جمهوری فرانچسکو کوسیگا است. پس از مرگش Sangiuliano در روزنامه مقاله ای را منتشر کرد که بسیار انتقادی از رئیس جمهور وقت جورجیو ناپولیتانو بود.

جنارو سانگولیانو: از سیاست تا رای

در سال 2001 او انتخاب کرد به عنوان یک نامزد در سیاست شرکت کند : او به لیست ها می پیوندد از نوزاد Casa delle Liberta ، برای منطقه Chiaia-Vomero-Posillipo. با این حال، سرنوشت این شرکت موفقیت آمیز نیست: Sangiuliano به مجلس نمایندگان انتخاب نشده است. او مطمئناً دلش را از دست نداد و در سال 2003 وارد Rai شد و به زودی سردبیر TGR شد. بعداً در TG1 فرود آمد و در آنجا به عنوان خبرنگار در بوسنی و کوزوو کار کرد.

در دوره ای که اخبار شبکه پرچمدار توسط آگوستو مینزولینی هدایت می شد، سانگولیانو معاون شد. در سال 2018 به دنبال تغییر دولت و نفوذ جدید لیگ به هیئت مدیره رای پیوست.

از سال 2015 او سمت مدیر مدرسه روزنامه نگاری دانشگاه سالرنو را بر عهده داشته است. او همچنین بخشی از کادر آموزشی کارشناسی ارشد روزنامه نگاری و ارتباطات یکی از اولین آزمایشات دانشگاه تلماتیک ایتالیا، Pegaso است. از سال 2016 او درس تاریخ اقتصاد و تجارت را در دانشگاه LUISS Guido Carli در دفتر رم تدریس می کند.

از 31 اکتبر 2018 او مدیر TG2 بوده است. به لطف او، شبکه به TG2 Post ، یک برنامه شبانه که در ابتدا توسط فرانچسکا میزبانی می شد، جان می بخشد.Romana Elisei، سپس توسط Manuela Moreno، که Sangiuliano اغلب مفسر مهمان است.

فعالیت جنارو سانگولیانو به عنوان نویسنده

او از سال 2006 به عنوان مقاله نویس و نویسنده فعالیت می کند: جنارو سانگولیانو نویسنده کتابچه راهنمای حقوقی-اقتصادی است نظریه و تکنیک های رسانه های جدید . در سال 2008 او بیوگرافی بنیانگذار La Voce (مجله فرهنگ و سیاست)، جوزپه پرتزولینی را منتشر کرد که به خاطر آن مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.

در سال 2012 مقاله تاریخی دیگری را امضا کرد، Scacco allo Tzar ، که اقامت لنین را در جزیره کاپری بررسی می کند. این کتاب نیز با استقبال بسیار مثبتی روبرو شد تا جایی که برنده جایزه کاپالبیو شد.

به همراه ویتوریو فلتری Sangiuliano می نویسد چهارم رایش - چگونه آلمان اروپا را تحت سلطه خود درآورد ، بررسی های مطلوب و توجه رسانه ها را به خود جلب کرد.

در طول ده سال سانگولیانو مشغول انتشار مقالات تاریخی مختلف بود که به عنوان بینشی در مورد شخصیت های سیاسی فردی عمل می کرد. در میان این موارد، مواردی برجسته هستند:

• ولادیمیر پوتین؛
• هیلاری کلینتون؛
• دونالد ترامپ.

او اولین نفر است. به ویژه برای جلب اجماع بیشتر، به طوری که می توان آن را یک مورد واقعی از موفقیت سرمقاله در نظر گرفت.

در سال 2019، چهارمین بیوگرافی او اختصاص داده شده بهرئیس جمهور چین شی جین پینگ به طور دقیق به طرح قدرت مدرن چین می پردازد. این نشریه برنده جایزه بزرگ بین المللی Casino di Sanremo 1905 شد.

پس از انتخابات عمومی سال 2022، در دولت ملونی وزیر فرهنگ شد.

جنارو سانگولیانو: زندگی خصوصی

جنارو سانگولیانو از سال 2018 با روزنامه نگار فدریکا کورسینی ازدواج کرده است (شاهد عروسی جنارو مائوریتزیو گاسپاری بود). او همچنین علناً از او در تمام ماجراهای حرفه ای حمایت می کند.