بیوگرافی • تصور صلح

• سالهای آخر و مرگ جان لنون

جان وینستون لنون در 9 اکتبر 1940 در لیورپول در بیمارستان زایشگاهی به دنیا آمد. خیابان آکسفورد پدر و مادر، جولیا استنلی و آلفرد لنون که دو سال قبل ازدواج کرده بودند، در آوریل 1942 زمانی که آلفرد در سال 1945 به قصد بهبودی پسرشان و بردن او به نیوزیلند، شروع به بازگشت کرد، از هم جدا شدند. از سوی دیگر، جان ترجیح می دهد با مادرش بماند که او را به سرپرستی خواهرش میمی سپرد. آموزش داده شده توسط عمه بسیار سختگیرانه است، اگرچه با محبت و احترام قابل توجهی مشخص شده است.

روح جان لنون از قبل ماهیت سرکشی دارد و مشتاق آزادی و تجربیات جدید است. جان در یکی از مصاحبه های خود به یاد می آورد که "در آن زمان سرگرمی اصلی من شامل رفتن به سینما یا شرکت در هر تابستان در جشن بزرگ "گلدن پارتی" بود که در مقر محلی ارتش رستگاری "زمین های توت فرنگی" برگزار می شد. در مدرسه با گروهم از دزدیدن چند سیب لذت می بردم، سپس به تکیه گاه های بیرونی ترامواهایی که از پنی لین می گذشت بالا می رفتیم و سفرهای طولانی را در خیابان های لیورپول انجام می دادیم. در سال 1952 جان در دبیرستان کواری بانک ثبت نام کرد

مادر جولیا شاید کسی باشد که بیش از هر کس دیگری گیتاریست آینده را سوق داد تا یک شورشی شود و اولین آکوردها را به او بیاموزد.روی بانجو توصیه خاله میمی به جان معروف است، زیرا او بیشتر وقت خود را با نواختن گیتار می گذراند: "شما هرگز با آن امرار معاش نخواهید کرد!". اولین حضور عمومی "مردان کواری"، اولین مجموعه ای که توسط لنون تأسیس شد، در 9 ژوئن 1957 اتفاق می افتد.

9 ژوئیه بعد در طی کنسرتی که در وولتون برگزار شد، صدای آنها عمیقاً بیننده ای به نام را تحت تاثیر قرار داد. پل مک‌کارتنی که در پایان کنسرت از جان می‌خواهد برای چند دقیقه صدایش را بشنوند که با گیتار همراهی می‌کند و آهنگ‌های Be Bop A Lula و Twenty Flight Rock را اجرا می‌کند. جان از این واقعیت شگفت زده شده است که پسر نه تنها از آکوردهایی استفاده می کند که نادیده می گیرد، بلکه به این دلیل است که اشعار آن آهنگ ها را کاملاً می داند. و بدین ترتیب گروه دو نفره لنون و مک کارتنی تشکیل شد و آن ماجراجویی موسیقی به نام بیتلز آغاز شد.

در 15 ژوئیه 1958، مادر جان، جولیا، بر اثر برخورد یک ماشین با پسرش جان باخت. مرد کواری که اکنون با جورج هریسون نیز همراه بود، دو آهنگ "That'll be the day" و "Inspite of all the Danger" را روی نوار ضبط کرد که متعاقباً به پنج استات منتقل شد که تنها دو آهنگ آن به ترتیب در اختیار پل مک کارتنی باقی ماند. و جان لو. در دسامبر همان سال در کالج هنر لیورپول، مدرسه جدیدش، سینتیا پاول را ملاقات کرد و عاشق او شد.

در1959 گروه Quarry Men نام خود را به Silver Beatles تغییر دادند و به اعضای ثابت باشگاه Casbah در لیورپول تبدیل شدند که توسط مادر درامر جدید پیت بست اداره می شود. در آگوست 1960، آنها اولین بازی خود را در ریپربان در هامبورگ، با یک ساتکلیف با باس انجام دادند، جایی که به طور مداوم هشت ساعت در روز می نواختند. برای همگام شدن با این ریتم جان لنون شروع به خوردن قرص های آمفتامینی می کند که پیشخدمت های رستوران بی سر و صدا تهیه می کردند.

در ژانویه 1961 آنها اولین کنسرت خود را در Cavern Club در لیورپول اجرا کردند. در 10 آوریل 1962، استوارت که در عین حال در هامبورگ مانده بود، بر اثر خونریزی مغزی درگذشت. در 23 آگوست سینتیا و جان در دفتر ثبت نام Mt. Pleasant در لیورپول با هم ازدواج کردند. در 8 آوریل 1963، سینتیا جان چارلز جولیان لنون را در بیمارستان عمومی سفتون در لیورپول به دنیا آورد. استفاده از داروهای سخت برای جان آغاز می شود. در نوامبر 1966 جان برای اولین بار با یوکو اونو ملاقات کرد، اتفاقی که زندگی او را تغییر داد. در 18 اکتبر، این دو به دلیل نگهداری و استفاده از حشیش دستگیر شدند.

آنها که به دادگاه ماریل‌بون بازگردانده شده‌اند، با پرداخت وثیقه آزاد می‌شوند. در 8 نوامبر بعد، جان از سینتیا طلاق گرفت. جان و یوکو در 23 مارس 1969 در جبل الطارق ازدواج کردند و در هتل هیلتون آمستردام به تخت خواب رفتند. این ابتکار با هدف ترویج صلح در جهان استطنین عالی در مطبوعات جهان به عنوان یک حرکت نمادین، آنها بسته ای حاوی "دانه های صلح" را برای رهبران بزرگ سیاسی جهان ارسال می کنند. جان در اعتراض به دخالت بریتانیا در کشتار بیافرا و حمایت دولت ایالات متحده از جنگ ویتنام، MBE خود را به ملکه برمی گرداند.

در آوریل 1970، گروه بیتلز از هم جدا شدند و حتی اگر ظاهراً این واقعیت او را زیاد آزار ندهد، جان درگیر مشاجره‌های شدیدی با دوست سابقش پل شد. Plastic Ono Band در اولین lp خود به ما می گوید: "من به بیتلز اعتقادی ندارم، من فقط به من اعتقاد دارم، به یوکو و به من، من شیر دریایی بودم، اما اکنون من جان هستم، و دوستان عزیز شما فقط باید ادامه داد، رویا تمام شد.» در آلبوم بعدی، تصور کن ، جان لنون آشکارا با متن خشن چگونه می خوابی، پل مک کارتنی را مورد انتقاد قرار می دهد:

در آوریل 1973، جان و یوکو آپارتمانی در داکوتا در خیابان 72 نیویورک روبروی پارک مرکزی خریدند، جایی که برای زندگی رفتند. در این بین جان مشکلات بزرگی با دولت فدرال برای به رسمیت شناختن شهروندی آمریکا دارد، از جمله اینکه توسط ماموران سیا کنترل می شود. به خاطر تعهد سیاسی اش

در نیمه دوم همان سالجان و یوکو از هم جدا می شوند. جان به طور موقت به لس آنجلس نقل مکان می کند و با می پانگ، منشی یوکو، رابطه برقرار می کند. جدایی بیش از یک سال بعد قطع شد، زمانی که این دو دوباره به مناسبت حضور جان در کنسرت التون جان در مدیسون اسکوئر گاردن در 28 نوامبر 1974 ملاقات کردند.

آخرین سال های جان و مرگ لنون

یک نقطه عطف دیگر در زندگی کوتاه جان، تولد دومین فرزندش است. همزمان با سی و پنجمین سالگرد تولد او، یوکو اونو در 9 اکتبر 1975 شان تارو اونو لنون را به دنیا آورد. از این پس او تمام زندگی خود را وقف خانواده اش کرد و موادی را برای آهنگ های جدید جمع آوری کرد تا اینکه در 8 دسامبر 1980 توسط یک هوادار بدنام ترور شد.

در سال 1984 آلبوم "هیچ کس به من نگفت" پس از مرگ منتشر شد.