بیوگرافی • لباس های هالیوود

• جوئل شوماخر در دهه 90
• 2000

جوئل شوماخر در نیویورک متولد شد در 29 آگوست 1939. مادرش یک یهودی سوئدی الاصل و پدرش باپتیست اهل تنسی است و همانطور که خودش می گوید به عنوان یک آمیخته آمریکایی بزرگ می شود - یک ماستیزوی آمریکایی. او تنها چهار سال داشت که پدرش را از دست داد و از این پس با مادرش در محله کارگری لانگ آیلند در نیویورک زندگی می کند. مادرش یک خیاط است و جوئل وقت خود را تقریباً به حال خودش می‌گذراند و کمیک‌های بتمن را می‌خواند و بعدازظهرها را در سینما با فیلم‌هایی از آدری هپبورن و کری گرانت می‌گذراند. این دوره برای ادامه تحصیل و تعریف سلایق و علایق او بسیار مهم است. اشتیاق او به مد به لطف فعالیت کمدهای ویترینی که وقتی هنوز کمی بیشتر از یک بچه است انجام می دهد، بیشتر و بیشتر می شود. او در سال 1965 از مدرسه طراحی پارسون فارغ التحصیل شد و سپس به موسسه فناوری مد رفت.

بنابراین کار خود را به عنوان یک طراح مد آغاز کرد و همزمان با مدیریت یک بوتیک اصلی به نام Paraphernalia با همکاری اندی وارهول. برای جوئل شوماخر دهه شصت از نقطه نظر کاری زیباترین بودند: در واقع، او همچنین همکاری طولانی با Revlon را آغاز کرد. با این حال، از یک نقطه نظر کاملا شخصی، سال هاشصت نشانه هبوط او به جهنم. اعتیاد او به مواد مخدر، که از کودکی بیشتر شروع شد، بدتر شد تا جایی که او تمام روز را در خانه با پنجره‌های تاریک شده توسط پتو می‌گذراند و فقط تا دیروقت بیرون می‌رود. در دهه هفتاد که او به کالیفرنیا نقل مکان کرد، اوضاع به شدت تغییر کرد. بنابراین او موفق می شود از سوء مصرف مواد سم زدایی کند، حتی اگر بیست سال دیگر به نوشیدن بیش از حد ادامه دهد.

در کالیفرنیا به عنوان طراح لباس شروع به کار در دنیای سینما کرد. اولین کار مهم او در سال 1973 بود، زمانی که او به عنوان طراح لباس در فیلم وودی آلن "داستان عشق دیوانه" کار کرد.

به لطف همین کار اول، او موفق می شود ارتباطات مهمی برقرار کند و کار خود را به عنوان کارگردان آغاز کند. اولین فیلم او یک محصول تلویزیونی در سال 1974 برای NBC به نام "داستان ویرجینیا هیل" بود. در این دوره او به عنوان فیلمنامه نویس نیز شروع به نویسندگی و کارگردانی فیلم های «کارواش» در سال 1976، «دی سی کاب» در سال 1983، «آتش سنت المو» در سال 1985 و «پسران گمشده» در سال 1987 کرد.

جوئل شوماخر در دهه 90

موفقیت بزرگ در اوایل دهه 90 به دست آمد. در سال 1993 "یک روز از جنون معمولی" را فیلمبرداری کرد. سال 1994 بود که نویسنده جان گریشام از او خواست تا فیلم هیجان انگیز خود "مشتری" را به فیلم منتقل کند. جوئل تامی لی جونز را به عنوان بازیگر و بازیگر مرد انتخاب می کندسوزان ساراندون زن، که نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد.

در سال 1995 حق ساخت "بتمن برای همیشه" را به دست آورد. دو قسمت قبلی که توسط تیم برتون فیلمبرداری شده است بسیار غم انگیز و جدی در نظر گرفته می شوند، بنابراین جوئل شوماخر از جوئل شوماخر خواسته می شود تا فیلم را جذاب کند. نسخه او با بازی وال کیلمر و جیم کری با فروش 184 میلیون دلاری در ایالات متحده به فیلم پرفروش تابستان تبدیل شد. در سال 1997 قسمت موفق دیگری از حماسه شخصیت خلق شده توسط باب کین با عنوان "بتمن و رابین" دنبال می شود.

دهه 2000

مهارت فوق العاده کارگردان در کارگردانی بازیگران به او اجازه می دهد تا استعدادهای جدید متعددی مانند متیو مک کانهی را که در سال 1996 در فیلم "زمانی برای کشتن" بازی کرد، کشف کند. یا کالین فارل، قهرمان فیلم سال 2000 در ویتنام "Tigerland" و کریس راک که در سال 2002 در فیلم "شرکت بد" بازی کرد.

در سال 2004 نسخه سینمایی موزیکال اندرو لوید وبر "شبح اپرا" را ساخت.

در سالهای بعد فیلمهای زیادی ساخت: «در خط با قاتل» (2002)، «ورونیکا گورین - بهای شجاعت» (2003)، فیلمبرداری ایرلند با 93 لوکیشن مختلف، «شماره 23». " (2007) "بلاد کریک" (2009)، "دوازده" (2010)، "مرد در آینه" و "تجاوز" (2011). با فیلم داستان واقعی روزنامه نگار ورونیکا گورین،شوماخر که به دلیل کشف و محکوم کردن قاچاق مواد مخدر در پایتخت ایرلند کشته شد، ثابت کرد که نه تنها قادر به مدیریت سرمایه‌های بزرگی است که هالیوود در اختیارش قرار می‌دهد، بلکه می‌داند چگونه فیلم‌های کم‌هزینه بسازد.

اگرچه او را کارگردانی باتجربه می‌دانستند، اما اعلام کرد که هنوز احساس شاگردی می‌کند و می‌خواهد به فیلم‌سازی ادامه دهد، زیرا به گفته خودش هنوز بهترین اثرش را نگرفته است او رسماً همجنسگرایی خود را اعلام کرد، اما به کسانی که از او خواستند در مورد آن صحبت کند، به وضوح رد کرد و استدلال کرد که بالاخره چیزی برای اضافه کردن وجود ندارد.

آخرین فیلم او "Trespass" محصول سال 2011 است.

جوئل شوماخر در 22 ژوئن 2020 در سن 80 سالگی در زادگاهش نیویورک درگذشت.