Biografie

• De jaren 2000
• De jaren 2010

Tito Michele Boeri werd geboren op 3 augustus 1958 in Milaan als zoon van Renato, een neuroloog, en Cini, een architect. Hij studeerde af aan de Bocconi Universiteit in 1983 met een graad in economie, en in het begin van de jaren 1990 behaalde hij een PhD aan de New York University, ook in economie.

Tien jaar lang was hij senior econoom bij de OESO, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, maar ook adviseur van de Italiaanse regering, de Europese Commissie, het Internationaal Monetair Fonds, het Internationaal Arbeidsbureau en de Wereldbank.

De jaren 2000

In 2000 schreef hij samen met Agar Brugiavini het essay "Il muro delle pensioni. Idee dall'Europa per riformare il welfare", en met Laterza publiceerde hij "Uno Stato asociale. Perché è fallito il Welfare in Italia". Het jaar daarop voltooide hij "The Role of Unions in the Twenty-first Century", voordat hij in 2002 "Immigration Policy and the Welfare System" en, voor de Mulino, "Menopensioenen, meer welzijn".

In 2003 schreef hij samen met Fabrizio Coricelli "Europe: bigger or more united?", gepubliceerd door Laterza, evenals verschillende internationale publicaties zoals "Women at Work, an Economic Perspective", "Why are Europeans so tough on Migrants?", "Are Labour Markets in the New Member States Sufficiently Flexible for EMU?" en "Shadow Sorting".

In 2006 Titus Boeri schreef hij "Structural Reforms without Prejudices" en het jaar daarop voltooide hij "Working Hours and Job Sharing in the EU and USA".

Hij verrichtte zijn onderzoeksactiviteiten bij Bocconi en werd directeur van de Fondazione Rodolfo Debenedetti, een organisatie die zich richt op het bevorderen van onderzoek op het gebied van hervorming van de arbeidsmarkt en de sociale zekerheid in Europa. In mei 2008 begon hij samen te werken met het dagblad 'la Repubblica', nadat hij eerder had geschreven voor 'La Stampa'; hij richtte ook de website Voxeu.org en delavoce.info.

Ondertussen, Titus Boeri publiceerde hij samen met Chiarelettere 'Un nuovo contratto per tutti' (Een nieuw contract voor iedereen), geschreven in vier handen met Pietro Garibaldi (een collega met wie hij het model van het enkelvoudige contract met toenemende bescherming theoretiseerde), voordat hij zich wijdde aan 'The Economics of Imperfect Labor Markets', geproduceerd in samenwerking met Jan Van Ours.

De jaren 2010

Samen met Vincenzo Galasso schreef hij 'Contro i giovani. Come l'Italia sta tradendo le nuove generazioni', gepubliceerd door Arnoldo Mondadori. Nadat hij terugkeerde om samen met Garibaldi te schrijven voor 'Le riforme a costo zero. Dieci proposte per tornare a crescere', gepubliceerd door Chiarelettere, publiceerde Boeri in 2012 voor Il Mulino 'Parlerò solo di calcio'. In december 2014 werd hij benoemd tot voorzitter van Inps ( Nationaal Instituut voor Sociale Zekerheid ) door de ministerraad van de regering Renzi.

Zijn termijn als INPS-topman eindigt op 14 februari 2019: hij wordt opgevolgd door Pasquale Tridico, een econoom die politiek dicht bij de 5-sterrenbeweging staat. Vanaf juni daaropvolgend gaat Tito Boeri weer aan de slag bij de krant De Republiek In 2020 publiceerde hij een nieuw boek getiteld 'Let's take back the state' (samen geschreven met Sergio Rizzo).