Biografia

• Lata 2000
• Lata 2010

Tito Michele Boeri urodził się 3 sierpnia 1958 r. w Mediolanie jako syn Renato, neurologa, i Cini, architektki. W 1983 r. ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Bocconi, a na początku lat 90. uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie Nowojorskim, również w dziedzinie ekonomii.

Przez dziesięć lat był starszym ekonomistą w OECD, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, a także doradcą rządu włoskiego, Komisji Europejskiej, Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Międzynarodowego Biura Pracy i Banku Światowego.

Lata 2000

W 2000 r., wraz z Agarem Brugiavinim, napisał esej "Il muro delle pensioni. Idee z Europy dotyczące reformy opieki społecznej", podczas gdy wraz z Laterzą opublikował "Uno Stato asociale. Perché è fallito il Welfare in Italia". W następnym roku ukończył "The Role of Unions in the Twenty-first Century", zanim w 2002 r. opublikował "Immigration Policy and the Welfare System" oraz, dla Mulino, "Menoemerytury, więcej opieki społecznej".

W 2003 r. napisał wraz z Fabrizio Coricellim "Europe: bigger or more united?", opublikowaną przez Laterza, a także kilka międzynarodowych publikacji, takich jak "Women at Work, an Economic Perspective", "Why are Europeans so tough on Migrants?", "Are Labour Markets in the New Member States Sufficiently Flexible for EMU?" i "Shadow Sorting".

W 2006 r. Titus Boeri napisał "Reformy strukturalne bez uprzedzeń", a w następnym roku ukończył "Godziny pracy i podział pracy w UE i USA".

Prowadził działalność badawczą w Bocconi i został dyrektorem Fondazione Rodolfo Debenedetti, organizacji, której celem jest promowanie badań w dziedzinie rynku pracy i reformy opieki społecznej w Europie. W maju 2008 r. rozpoczął współpracę z dziennikiem "la Repubblica", po tym jak wcześniej pisał dla "La Stampa"; założył także stronę internetową Voxeu.org i portal internetowy "La Stampa".lavoce.info.

W międzyczasie, Titus Boeri opublikował wraz z Chiarelettere "Un nuovo contratto per tutti" (Nowy kontrakt dla wszystkich), napisany na cztery ręce z Pietro Garibaldim (kolegą, z którym teoretyzował model pojedynczego kontraktu z rosnącą ochroną), zanim poświęcił się "Ekonomii niedoskonałych rynków pracy", opracowanej we współpracy z Janem Van Oursem.

Lata 2010

Wraz z Vincenzo Galasso napisał "Contro i giovani. Come l'Italia sta tradendo le nuove generazioni", opublikowane przez Arnoldo Mondadori. Po powrocie do pisania z Garibaldim dla "Le riforme a costo zero. Dieci proposte per tornare a crescere", opublikowane przez Chiarelettere, w 2012 roku dla Il Mulino Boeri opublikował "Parlerò solo di calcio". W grudniu 2014 roku został mianowany prezes Inps ( Krajowy Instytut Zabezpieczenia Społecznego ) przez Radę Ministrów rządu Renziego.

Jego kadencja na stanowisku dyrektora INPS kończy się 14 lutego 2019 r.: jego następcą zostaje Pasquale Tridico, ekonomista politycznie bliski Ruchowi 5 Gwiazd. Od czerwca następnego roku Tito Boeri wraca do pracy w gazecie Republika W 2020 r. opublikował nową książkę zatytułowaną "Odzyskajmy państwo" (napisaną wspólnie z Sergio Rizzo).