Biografia - Neapolitańczyk Pirandello

Świetny dramaturg i aktor Eduardo De Filippo Urodził się 26 maja 1900 roku w Neapolu, przy via Giovanni Bausan, jako syn Luisy De Filippo i Eduardo Scarpetty. Podobnie jak jego rodzeństwo, szybko zaczął stąpać po deskach teatru: jego debiut nastąpił w wieku czterech lat w Teatro Valle w Rzymie, w chórze operetki napisanej przez jego ojca.

Po tym pierwszym krótkim doświadczeniu brał udział w innych występach jako statysta lub grając inne małe role.

Kiedy miał zaledwie jedenaście lat, ze względu na swój nieco burzliwy charakter i brak skłonności do nauki, został umieszczony w szkole z internatem Chierchia w Neapolu. Nie pomogło mu to jednak pogodzić się z instytucjami edukacyjnymi, więc dopiero dwa lata później, kiedy był w gimnazjum, przestał się uczyć.

Kontynuował edukację pod okiem swojego ojca Eduardo, który zmuszał go do czytania i kopiowania tekstów teatralnych przez dwie godziny dziennie, nie gardząc, gdy nadarzyła się okazja, do wzięcia udziału w sztukach, w których wykazywał wrodzone umiejętności, szczególnie w repertuarze farsowym.

W wieku czternastu lat dołączył do zespołu Vincenzo Scarpetty, w którym grał nieprzerwanie przez około osiem lat. W tym zespole teatralnym Eduardo robił wszystko, zaczynając od służby scenicznej, rekwizytora, promptera i rekwizytora, aż w 1920 roku zyskał sławę dzięki swoim umiejętnościom aktorskim w głównych rolach komediowych i wyraźnej skłonności do grania.Jego pierwsza opublikowana jednoaktówka pochodzi z 1920 roku: "Farmacia di turno".

Jego zaangażowanie artystyczne było tak duże, że nawet podczas służby wojskowej Eduardo chodził do teatru, aby występować w wolnych godzinach. Po zakończeniu służby wojskowej w 1922 r. Eduardo De Filippo opuścił zespół Vincenzo Scarpetty i przeniósł się do zespołu Francesco Corbinciego, z którym zadebiutował w Teatrze Partenope przy Via Foria w Neapolu sztuką Enzo Lucio Murolo Surriento Gentile; to właśnie w tym dziele Eduardo po raz pierwszy spróbował swoich sił jako reżyser. W 1922 roku napisał i wyreżyserował kolejną ze swoich sztuk, Uomo e galantuomo. Opuszczając zespół Francesco CorbinciegoPowrócił do zespołu Vincenzo Scarpetty, gdzie pozostał do 1930 r. W tym okresie poznał i poślubił Doroty Pennington, Amerykankę przebywającą na wakacjach we Włoszech, a także występował w innych zespołach, takich jak Michele Galdieri i Cariniù Falconi; w 1929 r. pod pseudonimem Tricot napisał jednoaktówkę "Sik Sik l'artefice magico".

W 1931 roku, wraz z siostrą Titiną i bratem Peppino, założył zespół Teatro Umoristico, debiutując w Teatrze Kursaal 25 grudnia arcydziełem "Natale in casa Cupiello", które w tamtym czasie było tylko jednoaktówką.

Pozostał na czele tej firmy do 1944 r., odnosząc wszędzie sukcesy i zdobywając uznanie, stając się prawdziwą ikoną Neapolu. Eduardo De Filippo zmarł 31 października 1984 r. w klinice Villa Stuart w Rzymie, gdzie trafił kilka dni wcześniej. Jego spuściznę artystyczną godnie kontynuował syn Luca.