Biografia - M&M Shock Rap

• Niezbędna dyskografia Eminema

Marshall Mathers III (to jego prawdziwe imię, zmienione na Eminem, czyli "M and M"), raper krytykowany w wielu kręgach za teksty gloryfikujące niekiedy przemoc wobec gejów, a niekiedy homofobiczne, urodził się 17 października 1972 r. i dorastał w brutalnej dzielnicy Detroit zamieszkanej w całości przez czarnoskórych. Jego dzieciństwo i dorastanie były surowe, naznaczone brakiemOn sam wielokrotnie powtarzał, że nigdy nie widział swojego ojca nawet na zdjęciu (najwyraźniej przeprowadził się do Kalifornii, gdy był bardzo młody, pojawiając się ponownie dopiero po wielkim sukcesie syna), że dorastał w całkowitym ubóstwie, a jego matka była zmuszona żyć w rodzinie dzieci, aby przetrwać.bycie prostytutką.

Biorąc pod uwagę te przesłanki, biografia rapera jest usiana niekończącym się ciągiem trudnych momentów. Zaczyna się bardzo wcześnie na liście nieszczęść, które spotkały Eminema. Pomijając nieszczęścia, które spotkały go w dzieciństwie, poważny epizod spotkał go w wieku piętnastu lat, kiedy trafił do szpitala z wylewem krwi do mózgu, pozostając w śpiączce przez dziesięć dni. Przyczyna? Pobicie ( Tak, często brałem udział w bójkach i kłótniach "Kiedy wyszedł ze śpiączki i wyzdrowiał, zaledwie rok później lokalny przywódca gangu próbował go zastrzelić (ale kula na szczęście chybiła)". W miejscu, w którym dorastałem, wszyscy próbują cię przetestować i zdarza się, że ktoś przychodzi, by cię udupić, gdy idziesz sam do domu przyjaciela "stwierdził Eminem.

Jego matka wychowywała go zupełnie sama, choć określenia takie jak "wychowała" czy "wykształciła" mogą mieć bardzo względną wartość. Oprócz prostytucji, jego matka, Debbie Mathers-Briggs, zażywała narkotyki na masową skalę. Do tego dochodził młody wiek dziewczyny, która w momencie porodu miała zaledwie siedemnaście lat.

Relacje między nimi nigdy nie były idylliczne, a piosenkarz wielokrotnie oskarżał matkę w swoich tekstach o nieodpowiedzialność i zażywanie narkotyków pomimo posiadania małego dziecka. W odpowiedzi reakcją nie był dialog i wzajemne zrozumienie czy zbliżenie, a jedynie potępienie za zniesławienie.

Wracając do dzieciństwa Marshalla, odkrywamy również, że gdy miał zaledwie dwanaście lat, opiekował się swoim przyrodnim bratem Nathanem, utrzymując wraz z rodziną jedną eksmisję po drugiej, a po wyrzuceniu ze szkoły, lata niepewnych prac (między innymi pracował również jako pomocnik kucharza).

W tym rodzinnym piekle tylko jedna postać wydaje się być pozytywna i mieć korzystny wpływ na Marshalla: jego wujek Ronnie, ten, który wprowadził go w muzykę rap i który wierzył w jego zalety jako piosenkarza. Dlatego po śmierci Ronniego Eminem poczuł wielki smutek, niezwykłe poczucie straty, które wielokrotnie opisywał w swoich wywiadach, tak bardzo, że w chwili jego śmiercistracił nawet chęć do dalszego śpiewania.

Jednak w grudniu 1996 r. jego dziewczyna Kim, między jedną bójką a drugą, urodziła małą Hailie Jade, która ma teraz sześć lat. Narodziny małej dziewczynki i jego nowa odpowiedzialność jako ojca ożywiły artystę, który w końcu wrócił do śpiewania. Pieniądze są jednak zawsze napięte: sam Eminem wspomina: W tamtym momencie mojego życia nie miałem nic. Pomyślałem, że zacznę handlować i kraść, aby wydostać się z tej sytuacji. ".

Lata mijają, a sprawy nie mają się lepiej: w 1997 roku, kiedy już rozpoczął swoją kontrowersyjną działalność, połyka dwadzieścia tabletek bardzo silnego środka przeciwbólowego z powodu dużego rozczarowania pracą. Na szczęście konsekwencje nie są poważne, a cała złość, marginalizacja i trudności w jego życiu znajdują potężne ujście w komponowaniu nowych piosenek. Już w 1993 roku Eminembył dość dobrze znany na scenie muzycznej Detroit, choćby z tego powodu, że był tam praktycznie jedynym białym raperem (jego pierwszy album "Infinite" ukazał się w 1996 roku).

Rok 1997 był rokiem przełomowym. Dr. Dre, słynny czarnoskóry raper i producent, gdy tylko usłyszał ośmiościeżkowe demo (które zawierało również przyszły hit "My name is"), zaproponował Eminemowi kontrakt ze swoją wytwórnią, Aftermath. W ciągu kilku tygodni Marshall stał się najgłośniejszym białym raperem w Ameryce ze względu na surowość jego tekstów. Wydanie "The Marshall Mather LP" nie sprawiło, żenic poza potwierdzeniem jego reputacji jako gniewnego "autora rymów".

Jeśli chodzi o to, że Eminem jest jednym z rzadkich przykładów białego rapera, cytujemy jego wypowiedź: Nie jestem ani pierwszym, ani ostatnim białym raperem w historii i mam w dupie, jeśli ludzie mówią mi, że powinienem raczej poświęcić się rockowi, który jest biały. Wkładam wszystko w swoją pracę, a jeśli ktoś mnie lekceważy, to jebać go! ".

Marshall, oprócz tego, że był kilkakrotnie aresztowany za bójki, lata temu pobił kijem baseballowym faceta, który dokuczał jego matce. Nie został aresztowany tylko dlatego, że niektórzy z mężczyzn potwierdzili, że mężczyzna zaatakował go pierwszy. Doszło jednak do aresztowania, gdy Eminem wyciągnął broń w Hot Rock Café w Warren po tym, jak znalazł swoją żonę Kimberly w towarzystwieZatrzymanie trwało 24 godziny, a zwolnienie nastąpiło za kaucją w wysokości 100 000 dolarów i pod nadzorem kuratora.

Między innymi trwa wspomniany spór sądowy między Eminemem a jego matką, która zażądała od syna 10 milionów dolarów odszkodowania za zniesławienie jej i która niedawno nagrała przeciwko niemu piosenkę. W odpowiedzi piosenkarz oświadczył: Zdałem sobie sprawę, że moja matka robi więcej rzeczy niż ja "Nienawidzi chłopięcych i dziewczęcych zespołów i jest szczególnie zły na N'sync, Britney Spears, Bsb i Christinę Aguilerę, których nigdy nie przegapi okazji, by obrazić.

Jego album "The eminem show", zapowiadany przez singiel "Without me", pozostał na szczycie list przebojów na całym świecie, w tym we Włoszech.

W 2002 roku na ekrany kin wszedł film "8 Mila" (z Kim Basinger w roli głównej), którego fabuła została zainspirowana życiem najsłynniejszego białego rapera na świecie i w którym zagrał sam Eminem.

Niezbędna dyskografia Eminema

• 1996 - Infinite
• 1999 - The Slim Shady LP
• 2000 - The Marshall Mathers LP
• 2002 - The Eminem Show
• 2004 - Encore
• 2009 - Relapse
• 2009 - Relapse 2
• 2010 - Odzyskiwanie
• 2013 - The Marshall Mathers LP 2