Βιογραφία

• Ο Harrison Ford στη δεκαετία του 2000
• Τα έτη 2010 και 2020
• Βασική φιλμογραφία του Harrison Ford

Γεννημένος στο Σικάγο στις 13 Ιουλίου 1942, ο Χάρισον Φορντ είναι ένα πραγματικό είδωλο, ένας από τους πιο επιτυχημένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ, χάρη στην κλάση του και τους χαρακτήρες του που έμειναν στην ιστορία του κινηματογράφου. Γεννήθηκε από έναν Ιρλανδό καθολικό πατέρα και μια Ρωσοεβραία μητέρα- κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του λυκείου ήταν η φωνή του ραδιοφωνικού σταθμού στο Maine Township High School στο Park Ridge τοΙλινόις- αφού εγκατέλειψε το σχολείο ένα μήνα μετά την αποφοίτησή του, μετακόμισε στο Λος Άντζελες με την ιδέα να γίνει ηθοποιός.

Η πρώτη του δουλειά ήταν στην πραγματικότητα στο πολυκατάστημα Bullock's ως υπάλληλος στο τμήμα ταπετσαρίας, αλλά έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην οθόνη στο "Women Like Thieves", μια κωμωδία όχι και τόσο καλής ποιότητας, του Bernard Girard, στην οποία είχε ρόλο 20 δευτερολέπτων.

Ο Harrison υπέγραψε συμβόλαιο με την Columbia, όπου ήταν υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί το όνομα Harrison J Ford, για να τον διακρίνει από τον ηθοποιό του βωβού κινηματογράφου Harrison Ford. Απορρίφθηκε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Jacques Demy "Η χαμένη ερωμένη".

Απογοητευμένος, εγκατέλειψε τον κινηματογράφο και ασχολήθηκε με την ξυλουργική, μια δουλειά που έκανε με μεγάλη επιτυχία, τόσο που έγινε γνωστός στους αστέρες και τους παραγωγούς του Χόλιγουντ. Λίγο αργότερα ήρθε το θαύμα: ενώ επισκεύαζε τη στέγη του σπιτιού του παραγωγού Fred Harrison, βρέθηκε στα γυρίσματα του "American Graffiti" (1973) του George Lucas.

Ο ίδιος ο Λούκας ήταν αυτός που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό με τον χαρακτήρα του Χαν Σόλο στην πρώτη τριλογία του Πολέμου των Άστρων. Από εδώ και πέρα, είναι δύσκολο να βρει κανείς ταινία του που να μην έσπασε τα ταμεία.

Η οριστική χειροτονία έρχεται ως Ιντιάνα Τζόουνς , ο περιπετειώδης αρχαιολόγος που δημιούργησε ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο οποίος ενσαρκώνει τυπικούς ήρωες κόμικς, κάνοντας το κοινό να ξαναβρεί τη γεύση της περιπέτειας. Εμβληματική είναι η ερμηνεία του Rich Deckard, του κυνηγού αντιγράφων από την καλτ ταινία του Ridley Scott "Blade Runner" (1982).

Το 1985 Χάρισον Φορντ είναι υποψήφιος για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα για την ταινία "Witness" του Peter Weir. Τρεις ακόμη υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες για τις ταινίες "Mosquito Coast", "The Fugitive" και "Sabrina" (ριμέικ ταινίας του 1954, όπου ο Harrison Ford αναλαμβάνει τον ρόλο που έπαιξε ο Humphrey Bogart).

Άλλες αξιοσημείωτες ταινίες είναι το "Presumed Innocent", βασισμένο στο υπέροχο μυθιστόρημα του Scott Turow, και το "The Hidden Truths".

Αντίθετα, απέρριψε ρόλους που πήγαν στον Russell Crowe στο "Kidnap and Ransom", στον George Clooney στο "The Perfect Storm" και στον Mel Gibson στο "The Patriot", ενώ αντικατέστησε τον Kevin Costner στο "Air Force One".

Ο Harrison Ford στη δεκαετία του 2000

Το 2002, του απονεμήθηκε το βραβείο Cecil B. DeMille Lifetime Achievement Award κατά τη διάρκεια της τελετής των Χρυσών Σφαιρών- την ίδια χρονιά, ήταν παρών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας με την εκτός συναγωνισμού ταινία "K-19" της Kathryn Bigelow.

Ζηλεύοντας την ιδιωτική του ζωή, ζούσε στο ράντσο του στο Τζάκσον Χόλε του Γουαϊόμινγκ με τη δεύτερη σύζυγό του Μελίσα Μάθισον (σεναριογράφο του "E.T.", την οποία παντρεύτηκε το 1983 και από την οποία χώρισε το 2002) και τα δύο τους παιδιά Μάλκολμ και Τζιόρτζια. Παντρεύτηκε το 1964 τη Μαίρη Μάρκουαρντ από την οποία χώρισε το 1979. Μαζί της απέκτησε δύο ακόμη παιδιά, τον Μπέντζαμιν και τον Γουίλαρντ, ένα από τα οποία τον έκανεπαππούς.

Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με τα ξυλουργικά του εργαλεία και παίζει τένις. Έχει στην κατοχή του ένα ελικόπτερο και μερικά αεροπλάνα με τα οποία κάνει ακροβατικά. Έχει αποκτήσει μια ουλή στο πηγούνι του σε αυτοκινητιστικό ατύχημα και έχει επίσης τραυματιστεί αρκετές φορές στα γυρίσματα.

Το 2010, σε ηλικία 67 ετών, παντρεύτηκε για τρίτη φορά τη σύντροφό του Calista Flockhart (45 ετών), γνωστή στην Ιταλία από την τηλεοπτική σειρά "Ally McBeal".

Τα έτη 2010 και 2020

Στις δεκαετίες του 2010 και του 2020, ο Harrison Ford επέστρεψε στα παπούτσια ορισμένων από τους πιο διάσημους χαρακτήρες του για νέα κεφάλαια ταινιών ή συνέχειες. Σε αυτές περιλαμβάνονται το "The Force Awakens" (2015) και το "Blade Runner 2049" (2017).

Η επιστροφή του πιο διάσημου αρχαιολόγου του κινηματογράφου το 2023 αναμένεται με μεγάλη προσμονή: " Ο Indiana Jones και το Dial of Destiny "σε σκηνοθεσία James Mangold.

Βασική φιλμογραφία του Harrison Ford

• Γυναίκες σαν κλέφτες, σκηνοθεσία Bernard Girard (1966)
• Μήπως Luv σημαίνει αγάπη; (Luv), σκηνοθεσία Clive Donner (1967)
• Τελική επίθεση (A Time for Killing), σε σκηνοθεσία Phil Karlson (1967)
• 7 εθελοντές από το Τέξας (Ταξίδι στο Σίλο), σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Χέιλ (1968)
• Zabriskie Point, σκηνοθεσία Michelangelo Antonioni (1970)
• Η αδυναμία του να είσαι φυσιολογικός (Getting Straight), σκηνοθεσία: Richard Rush (1970)
• American Graffiti, σκηνοθεσία George Lucas (1973)
• The Conversation (Η συνομιλία), σκηνοθεσία Francis Ford Coppola (1974)
• Πόλεμος των Άστρων (Star Wars Episode IV: A New Hope), σκηνοθεσία George Lucas (1977)
• Heroes, σε σκηνοθεσία Jeremy Kagan (1977)
• Δύναμη 10 από το Ναβαρόνε, σε σκηνοθεσία Guy Hamilton (1978)
• Αποκάλυψη Τώρα, σκηνοθεσία Φράνσις Φορντ Κόπολα (1979)
• Ένας δρόμος, μια αγάπη (Hanover Street), σε σκηνοθεσία Peter Hyams (1979)
• Με συγχωρείτε, πού είναι η Δύση; (The Frisco Kid), σκηνοθεσία: Robert Aldrich (1979)
• Η Αυτοκρατορία επιστρέφει, σκηνοθεσία Irvin Kershner (1980)
• Οι κυνηγοί της χαμένης κιβωτού, σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ (1981)
• Blade Runner, σκηνοθεσία Ridley Scott (1982)
• Star Wars Episode VI: Return of the Jedi (1983)
• Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο Ναός του Χαμού, σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ (1984)
• Witness, σκηνοθεσία Peter Weir (1985)
• Mosquito Coast, σε σκηνοθεσία Peter Weir (1986)
• Frantic, σκηνοθεσία Roman Polański (1988)
• A Working Girl, σε σκηνοθεσία Mike Nichols (1988)
• Ο Ιντιάνα Τζόουνς και η τελευταία σταυροφορία, σε σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ (1989)
• Presumed Innocent, σκηνοθεσία Alan Pakula (1990)
• Όσον αφορά τον Χένρι, σκηνοθεσία Μάικ Νίκολς (1991)
• Patriot Games, σκηνοθεσία Phillip Noyce (1992)
• The Fugitive, σε σκηνοθεσία Andrew Davis (1993)
• Κάτω από το σημάδι του κινδύνου, σκηνοθεσία Phillip Noyce (1994)
• Sabrina, σε σκηνοθεσία Sydney Pollack (1995)
• Les cent et une nuits de Simon Cinéma, σε σκηνοθεσία Agnès Varda (1995)
• Η σκιά του διαβόλου (The Devil's Shadow), σκηνοθεσία Alan Pakula (1997)
• Air Force One, σκηνοθεσία Wolfgang Petersen (1997)
• Έξι μέρες, επτά νύχτες, σκηνοθεσία Ιβάν Ράιτμαν (1998)
• Τυχαίες καρδιές, σκηνοθεσία Σίντνεϊ Πόλακ (1999)
• The Hidden Truths (What Lies Beneath), σκηνοθεσία: Robert Zemeckis (2000)
• K-19 (K-19: The Widowmaker), σκηνοθεσία Kathryn Bigelow (2002)
• Hollywood Homicide, σκηνοθεσία Ron Shelton (2003)
• Firewall - Access Denied, σε σκηνοθεσία Richard Loncraine (2006)
• Ο Ιντιάνα Τζόουνς και το Βασίλειο του Κρυστάλλινου Κρανίου, σε σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ (2008)
• Crossing Over, σε σκηνοθεσία Wayne Kramer (2009)
• Brüno, σε σκηνοθεσία Larry Charles (2009) - άσημο cameo
• Extraordinary Measures, σε σκηνοθεσία Tom Vaughan (2010)
• Morning Glory, σκηνοθεσία Roger Michell (2010)
• Cowboys & Aliens, σκηνοθεσία Jon Favreau (2011)
• 42 - Η αληθινή ιστορία ενός αμερικανικού θρύλου (42), σκηνοθεσία Μπράιαν Χέλγκελαντ (2013)
• Ender's Game, σκηνοθεσία Gavin Hood (2013)
• Η δύναμη του χρήματος (Paranoia), σκηνοθεσία: Robert Luketic (2013)
• Anchorman 2 - Fuck the News, σε σκηνοθεσία Adam McKay (2013)
• Οι μισθοφόροι 3 (The Expendables 3), σκηνοθεσία: Patrick Hughes (2014)
• Adaline - The Age of Adaline, σκηνοθεσία Lee Toland Krieger (2015)
• Πόλεμος των Άστρων: Η Δύναμη Ξυπνάει, σε σκηνοθεσία J. J. Abrams (2015)