بیوگرافی

Andrea Palladio، که نام اصلی او Andrea di Pietro della Gondola است ، در 30 نوامبر 1508 در پادوآ، در جمهوری ونیز، پسر پیترو، میلر متولد شد. اصالتی فروتن، و مارتا، خانه دار.

در سیزده سالگی، آندره آ جوان شاگردی خود را به عنوان سنگ تراشی نزد بارتولومئو کاوازا آغاز کرد: او هجده ماه نزد کاوازا ماند، زیرا در سال 1523 خانواده به ویچنزا نقل مکان کردند.

در شهر بریچی، پسر پیترو دلا گوندولا در انجمن برادری سنگ تراشان ثبت نام کرد و با مجسمه ساز جیرولامو پیتونی و در کارگاه سازنده جووانی دی جیاکومو دا پورلزا شروع به کار کرد.

در سال 1535 او با Giangiorgio Trissino dal Vello d'Oro، کنتی از ویچنزا ملاقات کرد که از آن لحظه به بعد بر او تأثیر زیادی گذاشت.

آندریا که در محل ساخت و ساز ویلای حومه ای کریکولی دی تریسینو مشغول به کار است، مورد استقبال او قرار می گیرد: این جانجورجیو، انسان گرا و شاعر است که به او نام مستعار پالادیو می دهد <. 4>.

در سالهای بعد، پادوان جوان با آلگرادونا، دختر فقیری ازدواج می کند که پنج فرزند (لئونیدا، مارکانتونیو، اورازیو، زنوبیا و سیلا) به او می دهد. پس از کار بر روی پورتال Domus Comestabilis در ویچنزا، در سال 1537 ویلای Gerolamo Godi را در Lonedo di Lugo di Vicenza ساخت و از بنای یادبود اسقف Vaison Girolamo Schio در کلیسای جامع شهر مراقبت کرد.

دوسال‌ها بعد او ساخت ویلا پیوونه را که هنوز در لوندو دی لوگو دی ویچنزا بود آغاز کرد، در حالی که در سال 1540 در ساخت Palazzo Civena همکاری کرد. در همان دوره آندره آ پالادیو همچنین با ویلا گازوتی در برتسینا و ویلا والمارانا در ویگاردولو دی مونتیسلو کونته اتو مشغول بود.

در سال 1542 او Palazzo Thiene را در Vicenza برای Marcantonio و Adriano Thiene و Villa Pisani را در Bagnolo di Lonigo برای برادران Pisani طراحی کرد.

پس از شروع ساخت ویلا تینه در کوئینتو ویسنتینو، او از یک قصر گارزادوری مراقبت می کند که هرگز تکمیل نخواهد شد و سپس خود را وقف Logge Palazzo della Ragione در ویچنزا می کند.

در سال 1546 Palladio قبل از مراقبت از ویلا آرنالدی در Meledo در ویلا Contarini degli Scrigni در Piazzola sul Brenta، در منطقه پادوآ، و همچنین در Palazzo Porto برای Iseppo da Porto کار کرد. di Sarego و Villa Saraceno در Finale di Agugliaro.

در سال 1554 به همراه مارکو تینه و جیووانی باتیستا ماگانزا سفری به رم انجام داد تا اولین نسخه از رساله "De architectura" اثر ویترویوس را با ترجمه ای انتقادی تهیه کند که چاپ شد. دو سال بعد به ونیز. به دلیل نفوذ بارباروس، آندریا بعداً شروع به کار در شهر مرداب کرد و خود را به ویژه وقف معماری مذهبی کرد.

در سال 1570 به عنوان Proto of Serenissima منصوب شد.یعنی معمار اصلی جمهوری ونیزی که جای جاکوپو سانسوینو را می گیرد تا پس از آن رساله ای را منتشر کند که از دوران کودکی روی آن کار می کرده است با عنوان "چهار کتاب معماری" که بیشتر خلاقیت های او را به تصویر می کشد. . معمار ونیزی در آن، کانون های کلاسیک نظم های معماری را تعریف می کند، اما همچنین به طراحی ساختمان های عمومی، ویلاهای پاتریسیون و بنایی و پل های چوبی می پردازد.

" چهار کتاب معماری " مشهورترین رساله در معماری رنسانس است که پیشرو سبک معماری نئوکلاسیک به حساب می‌آید و می‌تواند تأثیر زیادی بگذارد. در مورد تمام تولیدات قرن های بعد، همچنین به این دلیل که نظریه ویترویی نسبت های معماری در آنجا توسعه یافته است.

در سال 1574، پالادیو "تفسیرهای" سزار را منتشر کرد. در همان دوره او از اتاق‌های Palazzo Ducale در ونیز مراقبت می‌کند و مطالعاتی را برای نمای کلیسای سن پترونیو در بولونیا انجام می‌دهد. مدت کوتاهی پس از آن، او از کلیسای زیتله در ونیز و کلیسای والمارانا در کلیسای سانتا کورونا در ویچنزا برای ایزابلا نوگارولا والمارانا مراقبت کرد.

سال 1576 بود، سالی که در آن Arco delle Scalette - که تنها پس از مرگ او تکمیل شد - و کلیسای Redeemer در ونیز را طراحی کرد.

پس از درگیر شدن درپالادیو با طراحی کلیسای سانتا ماریا نوا در ویچنزا، به Porta Gemona سن دانیله دل فریولی جان بخشید تا پس از آن خود را وقف طراحی فضای داخلی کلیسای سانتا لوسیا در ونیز و تئاتر المپیکو در ویچنزا کند.

بنای باشکوهی که نمایانگر آخرین اثر هنرمند است: در داخل یک فضای محصور نقوش تئاتر کلاسیک رومی نشان داده شده است (که همانطور که می‌دانیم در فضای باز بود)، در حالی که حفره شیب‌دار از ارکستر شروع می‌شود. برای رسیدن به ستون ترازدار، با پس‌زمینه معماری ثابتی که صحنه تازه برجسته‌شده را تعریف می‌کند و نقطه شروع پنج خیابان ظاهراً بسیار طولانی را نشان می‌دهد.

چشم‌اندازهای عمیق فراتر از پورتال‌ها، مفهوم بسیار مدرنی از پویایی فضایی را تقویت می‌کند و میراث گرانبهایی از استاد است.

در 19 اوت 1580، در واقع، Andrea Palladio در سن 72 سالگی در شرایط بد اقتصادی درگذشت: دلیل مرگ او مشخص نیست (و همچنین در تاریخ دقیق شک و تردیدهای بسیاری وجود دارد)، در حالی که محل مرگ در مازر شناسایی شده است، مکانی که معمار در ویلا باربارو برای ساخت یک معبد کوچک کار می کرد.

مراسم تشییع جنازه پالادیو در ویچنزا، بدون سر و صدای زیاد برگزار می شود و جسد او در کلیسای سانتا کورونا به خاک سپرده می شود.