بیوگرافی • در رویاهای مردان

نام واقعی لورن باکال بتی جوآن واینستین پرسکه است ، در نیویورک در 16 سپتامبر 1924 از مادری لهستانی و پدری روسی متولد شد. مذهب یهودی، مهاجران در ایالات متحده آمریکا (او همچنین پسر عموی اول دولتمرد اسرائیلی شیمون پرز است که نام اصلی وی شیمون پرسکه است).

این بازیگر آینده از سنین پایین می خواست رقصنده شود و در مدت کوتاهی عاشق فیلم هایی با بازی فرد آستر و بت دیویس شد.

او تصمیم می گیرد به آکادمی هنرهای دراماتیک برود و در این بین به عنوان مدل فعالیت می کند. لورن باکال جوان مورد توجه کارگردان هاوارد هاکس قرار می گیرد و اولین حضور خود در دنیای سینما را در سال 1944 با فیلم "آب های جنوبی" انجام می دهد. تاریخ سینما او را بیش از هر چیز به خاطر دو فیلم اولش «آب‌های جنوب» و «خواب بزرگ» که در آن‌ها تجسم رویاهای مردانه است به یاد خواهد آورد. او در صحنه‌های «آب‌های جنوبی» با همفری بوگارت آشنا می‌شود و با اینکه این بازیگر بیست و پنج سال از او بزرگ‌تر بود، به زودی داستان عاشقانه‌ای بین آنها متولد شد.

این زوج در سال 1945 ازدواج کردند: دو فرزند از این ازدواج به دنیا آمدند، استفان و لزلی. در سه سال پس از ازدواج، این زوج در فیلم های متعددی با هم بازی کردند.

همفری بوگارت در 14 ژانویه 1957 درگذشت. دو سال بعد لورن باکال سینما را ترک کرد تا خود را وقف تئاتر کند.

در1961 با بازیگر جیسون روباردز ازدواج کرد که از او صاحب یک پسر به نام سام روباردز شد. این زن و شوهر از هم جدا شدند و پس از طلاق او از روباردز، این بازیگر در حالی که به بازیگری در تئاتر ادامه داد و همچنین گاهی اوقات روی پرده بزرگ ظاهر شد، به مشاغل تلویزیونی پرداخت.

در تئاتر در فصل 1970 در "کف زدن!"، بازسازی موزیکال فیلم "حوا علیه حوا" محصول 1950 بازی کرد.

از فیلم های زیر می توان به "قتل بر سر Orient Express» (1974) و «قرار با مرگ» (1988)، هر دو با الهام از سوژه های آگاتا کریستی.

در سال 1990 او در "بدبختی نباید بمیرد" بازی کرد، اقتباسی سینمایی از رمان موفق استیون کینگ.

بازی در فیلم "عشق دو چهره دارد" (1996)، به کارگردانی باربارا استرایسند، اولین و تنها نامزدی اسکار خود را به عنوان بازیگر نقش مکمل زن به ارمغان آورد. لورن باکال با همین فیلم برنده گلدن گلوب شد.

در فیلم‌شناسی اخیر لورن باکال، بخش‌های مهمی را در فیلم‌های «دوگویل» (2003) و «ماندرلی» (2005) به یاد می‌آوریم، هر دو اثر لارس فون تریر.

این بازیگر دو زندگی نامه نوشته است: "من، لورن باکال" (لورن باکال توسط خودم، 1974) و "اکنون" (1996).

لورن باکال در 13 اوت 2014 چند هفته قبل از تولد 90 سالگی او.