بیوگرافی • روزی روزگاری یک ریباند جوان رخ داد

زمانی که در کی بیسکاین در مارس 2001 پیت سامپراس برای مسابقه دور سوم وارد زمین شد، به آن سوی تور نگاه کرد و امیدهای جوانی را دید، هموطن او، مطمئناً تصور نمی کرد که در پایان مسابقه باید با او دست بدهد و پیروزی را به او تبریک بگوید. مطمئناً پسر بزرگ سال قبل در رده نوجوانان پیروزی های معتبری کسب کرده بود و از یک موفقیت، در دور قبل، مقابل مارسلو ریوس به دست آورده بود، اما حتی پیت بزرگ، که مطمئناً کسی است که در مورد آن می داند، چنین انتظاری را نداشت. یک انفجار رعد و برق

اندرو استیون رادیک، برای همه اندی، در 30 اوت 1982 در اوماها، در ایالت نبراسکا به دنیا آمد. سومین پسر از سه پسر، او در یک خانواده بزرگ و بسیار ورزشکار بزرگ شد. او در ابتدا اشتیاق بسکتبال را در خود پرورش می دهد، همراه با عشق زیادی به گلف. تنیس کمی دیرتر می آید، اما نتایج به سرعت نشان می دهد.

از سال 1999 توسط تاریک بنهابیلس، که شاگرد خود را در هر تورنمنت دنبال می‌کند، همیشه در ردیف‌های جلوی سکوها قرار می‌گیرد، جایی که وقت خود را صرف ارتباط نزدیک، از طریق نگاه و حرکات، با او می‌کند، دنبال می‌کند، "کید رادیک" بیان می‌کند. یک تنیس کاملاً تهاجمی، با یک سرویس بسیار شخصی که به او اجازه می دهد اغلب از سرعت 200 کیلومتر در ساعت فراتر رود و با یک فورهند بسیار قدرتمند و با بارگذاری شده مشخص می شود.اثری که هم حریف و هم ابزارها را در معرض آزمایش قرار می دهد. به نظر می رسد نقطه ضعف او بک هند باشد، نقصی که اندی با سخت کوشی آن را زیر نظر دارد.

به نظر می‌رسد شیوه بازی او عموم را بسیار جذب می‌کند، که هر زمان که مسابقاتی توسط اندی رادیک برگزار می‌شود، بی‌خطاً جایگاه‌ها را پر می‌کند. حضور کاملاً شایسته قهرمان جوان که به سهم خود هم به لطف نوع بازی و هم با رفتاری سخت و جذاب در زمین، فضای بسیار گرمی را ایجاد می کند که مردم در آن حضور فعالی با تشویق دارند. و تشویق

از نظر حرفه ای، قبل از پیوستن به سیرک بزرگ ATP، اندی با پیروزی در دو دور SLAM (اوپن استرالیا - US Open) به دوران نوجوانی خود در رتبه 1 در رده بندی پایان داد.

رقابت سال 2003 اندی رودیک در تورنمنت سیدنی آغاز شد، جایی که او در شانزدهمین فینال مقابل لی هیونگ تایک کره ای در ست های مستقیم شکست خورد. متعاقباً او اولین دور SLAM فصل را در ملبورن بازی کرد و در نیمه نهایی شکست خورد، پس از ماراتن با یونس الاینوی مراکشی خسته و با مچ درد در 4 ست در برابر راینر شوتلر آلمانی که پس از آن تسلیم خواهد شد. آندره آغاسی به طور خلاصه، برای رادیک خوب دوره سیاهی به نظر می رسید.

بنابراین فینال فصل در حد و اندازه نبودبیش از آنچه از او انتظار می رفت، اما اندی، با نیمه نهایی پاریس برسی و جام مسترز در هیوستون، همچنان امتیاز لازم برای پایان سال را در صدر رده بندی ATP، درست جلوتر از فدرر و فررو به دست آورد. شک و تردیدهای مختلف درباره او که توسط نمایندگان معتبر دنیای تنیس بیان شده است تا حدی برطرف شده است.

در سال 2006 او در سال 2006 در US Open به فینال رسید، اما توسط راجر فدرر شکست خورد. در آغاز دسامبر 2007 او با تیم ملی تنیس آمریکا در فینال مقابل روسیه قهرمان دیویس کاپ شد. سهم رودیک تعیین کننده است زیرا او اولین امتیاز بسیار مهم بازی اول را برای ایالات متحده آمریکا به ارمغان آورد و حریف روسی دیمیتری تورسونوف را به وضوح شکست داد.

در مارس 2008 او موفق شد رافائل نادال را در مرحله یک چهارم نهایی تورنمنت دبی شکست دهد و بدین ترتیب به مرحله نیمه نهایی راه پیدا کرد که در آن با نواک جوکوویچ صربستانی که نمی تواند در برابر جوان آمریکایی مقاومت کند ملاقات می کند و سپس در برابر این رقابت ها پیروز می شود. فلیسیانو لوپز اسپانیایی در 3 آوریل 2008، رادیک با شکست دادن سوئیسی در مرحله یک چهارم نهایی مستر سری در میامی، به 11 بازی باخت خود در برابر راجر فدرر پایان داد.

رودیک که در آستین (تگزاس) زندگی می‌کند و زیر نظر برادرش جان رودیک تمرین می‌کند، در مسابقات تنیس المپیک 2008 پکن در سال 2008 شرکت نکرد و این انگیزه را ایجاد کرد.تصمیم با این استدلال که او می‌خواست تمرکز کند و برای مسابقات آزاد آمریکا 2008 آماده شود.

در سال 2009 به فینال ویمبلدون رسید، اما خود را با یک سوپر فدرر مواجه کرد که در یک مسابقه بسیار طولانی (در مسابقات 16-14 به پایان رسید) ست پنجم) برای ششمین بار در دوران حرفه ای خود برنده مسابقات شد. او پس از شرکت در المپیک 2012 لندن، قبل از بازنشستگی از تنیس، آخرین مسابقه خود را در مرحله یک شانزدهم نهایی US Open در 6 سپتامبر 2012 انجام داد.