بیوگرافی • سیلی پشت سیلی

Jimmy il Fenomeno نام هنری لوئیجی اوریگنه سوفرانو، کمدین متولد لوسرا (FG) در 22 آوریل 1932 است.

او یک مورد منحصر به فرد از سینماتوگرافی، نه تنها ایتالیایی: جیمی ایل فنومنو فیلم‌ها و کمدی‌های جذاب ایتالیایی را دور ریخته می‌کند، همانطور که پنیر برای ماکارونی است. او در سال 1960 با «من می‌بوسم، تو می‌بوسی» در سینما به‌عنوان بازیگر دیگر شروع به کار کرد. «فدرال» و «تغییر نگهبان» در سال 1961 دنبال می‌شوند و در فیلم‌های مختلف موزیکال ایتالیایی ظاهر می‌شوند. برای راه اندازی 45 دور از خواننده در حال وظیفه، و برخی از وسترن ایتالیایی ("Gringo spara").

او در اوایل دهه 70 با رونق کمدی سکسی ایتالیایی و کل مجموعه فیلم هایی که بعداً به عنوان سطل زباله شناخته شدند، به شهرت رسید. در این شرایط است که او به اوج هنری خود می رسد. با فیلم‌های مختلف فنچ، با آلوارو ویتالی در نقش پیرینو (که همیشه از او بد می‌گوید) به اوج‌های باورنکردنی می‌رسد، و همچنین در فانتوزی (در سکانس ابتدایی فیلم است) که سنگ بنای فیلم‌برداری ایتالیایی آن ژانر است، ظاهر می‌شود.

لازم به تاکید است که از اواخر دهه 1950، جیمی پدیده در فیلم‌های بی‌شماری (به ترتیب صدها نفر صحبت می‌کنیم) در نقش‌های میکروسکوپی یا به‌عنوان یک اضافی ساده، اغلب چند ثانیه‌ای ظاهر شده است. توتو اولین نفری خواهد بود کهدر سال 1958 به این مرد جوان اهل پولیا توجه کنید که سعی می کرد یک فرد اضافی باشد. سوفرانو در چهل سال کار حرفه‌ای خود در بیش از صد فیلم شرکت می‌کند، از فیلم‌هایی که توتو بازی می‌کند، از آلدو فابریزی گرفته تا فردیناندو دی لئو و سالواتوره سامپری.

جیمی عملاً هر نوع نقشی را ایفا می کند، از مدیر بانک گرفته تا آتش نشان، اما همیشه به همان شیوه، از آنچه که می توان به عنوان یک احمق روستایی تعریف کرد: ویژگی های او سخنرانی تقریباً نامفهوم فوگی است، سخنرانی همیشگی. آشفتگی و حالت چهره کاملاً خنده دار. سیلی های دریافتی در هر فیلم به حساب نمی آید.

یکی دیگر از ویژگی های جهانی این است که هرگز نقش های اصلی را نداشته است. ما همیشه او را به خاطر چهره بسیار رسا، به خاطر نگاه متقاطع، گفتار گویش و خنده های دیوانه وارش به یاد می آوریم.

تنها باری که این افتخار را دارد که نام خود را در صورتحساب داشته باشد، نقش یک راهبه را در کمدی "هفته سفید" ماریانو لاورنتی (1980) بازی می کند. با این حال، کار حرفه ای با ادامه طبیعی کمدی سکسی پیش می رود، که همان فیلمی است که توسط اولین Abatantuono ساخته شده است، فیلم های "بسیار باحال" Vanzinas.

در محافل Cinecittà و سپس در محافل فوتبال، او را یک طلسم خوش شانسی می دانند، حتی اگر شایعاتی وجود داشته باشد که او در فیلم های زیادی بازی می کند فقط به این دلیل که او به آنها ترحم می کند.کارگردانان Cinecittà که تقریباً در تمام فیلم های خود نقش کوچکی را به او پیشنهاد می کنند. او در دوران حرفه ای خود هنوز می تواند به همکاری با کارگردانانی مانند زامپا، دینو ریسی، پازولینی و کوربوچی افتخار کند.

کمئو پشت سر، سیلی پشت سیلی، جیمی پدیده شخصیتی از خودش می سازد: شخصیت زوزه کش، اسب دیوانه، احمق. اهمیت جیمی در سینمای ایتالیا در این است که اگرچه تعداد کمی از او نام او را می‌دانند، اما عملاً همه چهره و بیش از همه حالت‌های توهم‌آمیز او را به خاطر می‌آورند. به راحتی می توان باور کرد که «پدیده» اصلاً عمل نکرده است: اینگونه بود و هنوز هم هست.

در دهه 80 او وارد تلویزیون شد و در برنامه موفق "Drive In" آنتونیو ریچی شرکت کرد و از اتزیو گرجیو حمایت کرد. طرح هایی با اتزیو که او را به شکل حلقه کلید درآورده است و هر قلوه سنگ دیگری که قابل تصور است فراموش نشدنی است. در همان دوره او دنیای فوتبال را نیز نادیده گرفت: او اغلب در لیگ یا در بازار بود تا برای مدیران خوش شانسی بیاورد. او سال ها در بازار نقل و انتقالات حضور داشت و به طلسم آن تبدیل شد و امضا می گرفت.

او در اواسط دهه 1990 به طور قطعی از رم به میلان نقل مکان کرد و حضور او نادر شد. ما آن را در فیلم "Jolly Blu" از گروه موزیکال 883 (با الهام آزادانه از زندگی و آثار مکس پزالی)، جایی که جیمیخودش را بازی می کند

هرگز ازدواج نکرد، او به مدت دو سال با ایزابلا بیاگینی بازیگر نامزد بود.

در میلان، او در پورتا نووا، در هتل سروو، متعلق به پسر یکی از دوستان قدیمی او زندگی می کند.

بعدها، مشکلات سلامتی به وجود آمد که شغل او را به خطر انداخت، اما مهمتر از همه توانایی او را در راه رفتن به خطر انداخت. او پس از رها کردن فعالیت حرفه ای خود، از سال 2003 در خانه ای در میلان مهمان بوده است.

او ابراز تمایل کرد، زمانی که مرده بود، مومیایی شود و در "بار ویکتور" در ریچیونه به نمایش گذاشته شود.

لوئیجی اوریگنه سوفرانو در 7 اوت 2018 در میلان در سن 86 سالگی درگذشت.