بیوگرافی • کاوش های موزیکال نویسنده

• فرانچسکو دی گرگوری در دهه 2000
• دهه 2010

فرانچسکو دی گرگوری خواننده و ترانه سرای رومی متولد شد در 4 آوریل 1951 در پایتخت. اگرچه او بیشتر دوران کودکی خود را در شهر پسکارا گذراند، در اواخر دهه 1950 به رم بازگشت.

تجربه های او به عنوان یک هنرمند در زمینه موسیقی از Folkstudio شروع می شود: ابتدا او کاترینا بوئنو را با گیتار خود همراهی می کند، سپس با دوستانش، آنتونلو وندیتی، جورجیو لو کاسیو و میمو لوکاسیولی - به شدت از موسیقی الهام گرفته است. باب دیلن - شروع به اجرا کنید.

رپرتوار دی گرگوری شامل قطعاتی از باب دیلن و لئونارد کوهن است که به درستی به ایتالیایی ترجمه شده اند. با گذشت زمان او آهنگ‌های خود را نیز ارائه می‌دهد که با ملودی‌های ناچیز و متن‌های تقریباً هرمتیک مشخص می‌شود، اما انتقال آن به عموم دشوار است.

موفقیت و شهرت بزرگ تنها در سال 1975 با آلبوم "Rimmel" به دست آمد، دیسکی حاوی مرواریدها، که این بار می تواند رگه های قلب مردم را لمس کند و فرانچسکو دی گرگوری را به المپ نویسندگان بزرگ تبدیل می کند. از موسیقی ایتالیایی

کارهای دیگری از جمله آلبوم "Bufalo Bill" (1976) و "Titanic" (1982) دنبال شد. سپس کیو دیسک "La Donna Cannone"، تا چیزی که به نظر می رسد یک پیشرفت راک توسط De Gregori است، زمانی که در سال 1989 "Mira Mare" منتشر شد.19.4.89". همین رگه راک در آلبوم های زیر نیز وجود دارد، مانند "Canzoni d'Amore"، اثری که با توجه به مضامین اجتماعی که نویسنده در هر یک از ترانه هایش به آن دست می زند، تنها در عنوان آن عشق وجود دارد.

در سال 1996 او با آلبوم "Take and Take" بازگشت، آلبومی که در آن کورادو روستیچی در تنظیم به او کمک کرد و قادر بود یک اثر اصلی بر روی تمام آهنگ های آلبوم بگذارد.

فرانچسکو دی گرگوری در دهه 2000

تنها در سال 2001 فرانچسکو دی گرگوری دوباره گیتار خود را برای کار جدید "Amore nel dopono" به دست گرفت. گیتار. توری که آلبوم را دنبال می کند طولانی و طاقت فرسا است، فرانچسکو در همه جا می نوازد، از معتبرترین تئاترها گرفته تا کلوپ های دودی در حومه شهر. در حال حاضر در آلبوم "تایتانیک" حضور دارد) از "Il fischio del vapore" می آید، که فراتر از همه انتظارات به فروش می رسد.

در طول دوران حرفه ای او چندین ضبط زنده وجود دارد: شروع از سه گانه 1990، شهادت از تور «Mira Mare»، با گذر از «Il Bandito e il Campione»، تا «La Valigia dell'Attore»، آلبومی که علاوه بر قطعات تور تئاتر، حاوی آهنگ هایی است که او برای دیگران نوشته است. مانند "Dammi da Mangiare" (برای Angela Baraldi) یا آهنگ عنوان "La Valigia dell'Attore" که در ابتدا برایبازیگر الساندرو هابر

آخرین آلبوم استودیویی او در این دهه مربوط به سال 2008 و با عنوان "برای اختصار به نام هنرمند" است.

دهه 2010

در این سالها او سه آلبوم استودیویی منتشر کرد:

• On the road (2012)
• Vivavoce (2014)
• دی گرگوری باب دیلن - عشق و دزدی (2015) را می خواند