بیوگرافی جوزپه تراگنی
فهرست مطالب
بیوگرافی • انقلاب ناتمام
- اثر اصلی
Giuseppe Terragni معمار و هنرمند حساس، در 18 آوریل 1904 در مدا (MI) به دنیا آمد. فردی پرشور و با اخلاق مرد فاشیست، او یکی از برجسته ترین قهرمانان معماری مدرن ایتالیایی است.
او در سال 1921 فارغ التحصیل شد و سپس در مدرسه عالی معماری در پلی تکنیک میلان ثبت نام کرد، جایی که در سال 1926 فارغ التحصیل شد. Fallen of Como، که میتوانست در Piazza del Duomo برپا شود. در سال 1927، چهار مقاله «گروه 7» (گروهی از جوانان با هدف نوسازی معماری) که مانیفست راسیونالیسم ایتالیایی به شمار میرفت، در مجله «راسگنا ایتالیانا» منتشر شد. تراگنی به همراه لوئیجی فیگینی، آدالبرتو لیبرا، جینو پولینی، گیدو فرته، سباستیانو لارکو و کارلو انریکو راوا یکی از هفت امضاکننده این مانیفست است.
در سالهای بعد او نماینده برجسته MIAR، جنبش ایتالیایی معماری منطقی خواهد بود.
زندگی Terragni با کومو، یک شهر مرزی، یک توقف اجباری در سفرهای بین المللی مرتبط است. در مقایسه با سایر شهرهای استانی مشابه، کومو از موقعیت هنری و فرهنگی ممتازی برخوردار است: شخصیتهای کلیدی بسیاری وجود دارند که در اوایل قرن بیستم در آنجا اقامت یا زندگی میکنند، از جمله مارگریتا.سارفاتی، زنی با قدرت زیاد به دلیل پیوندهایش با موسولینی، تزکیه کننده و حامی آوانگاردهای اوایل قرن بیستم.
استودیو-آزمایشگاه تراگنی (که با برادرش آتلیو افتتاح شد) در via Indipendenza، از دوره ای که مصادف با آغاز جنگ است، محل ملاقات و مناظره گروهی از هنرمندان و روشنفکران بوده است. کومو شامل ماریو رادیس، مارچلو نیتزولی، مانلیو رو و کارلا بدیالی. همچنین پیترو لینگری، دوست و همکار عزیزی که در بیشتر عمر حرفه ای خود در کنار Terragni کار خواهد کرد، وجود خواهد داشت.
همچنین ببینید: برندان فریزر، بیوگرافیاز اولین کارهای او می توان به بلوک پنج طبقه Novocomum اشاره کرد، اثری که به صورت پروژه ای با شیروانی های بالای پنجره ها، ستون ها و قرنیزها ارائه شده است که اولین خانه مدرن ایتالیایی را زیر داربست پنهان می کند. این معماری به شکل "لاینر" (همانطور که تعریف شده است) یک رسوایی برای کومو است که خوشبختانه از تخریب در امان ماند. "کازا دل فاسیو" (1932-1936) نشان دهنده اولین و پیچیده معماری "سیاسی" است، اثری که او را در سطح بین المللی تقدیس می کند. معمار-هنرمند لومبارد به معماری به عنوان بیان اصول ایده آل معتقد است و احساس می کند که باید با یک جنبش هم در معماری و هم در سیاست همذات پنداری کند.
در سال 1933، همراه با هنرمندان انتزاعی، مجله "Quadrante" را تأسیس کرد که توسط پیر ماریا بردی و ماسیمو اداره می شد.بونتمپلی دوره 1934-1938 فصل مسابقات بزرگ رومی است: درجه اول و دوم Palazzo del Littorio 1934-1937، درجه اول و دوم برای Palazzo dei Ricevimenti e Congressi در E42 1937-1938، آثاری که حل شده اند. با این حال در سرخوردگی.
در سالهای 1936-1937 فعالیت او به بالاترین حد خود رسید: او از نظر شاعرانه متقاعد کننده ترین و شفاف ترین آثار خود را خلق کرد، مانند ویلا بیانکا در Seveso، پناهگاه Sant'Elia در کومو و Casa del Fascio در How.
تا سال 1940، Terragni در نوسان بود و کارهای زیادی در حال پیشرفت بود: Danteum (با همکاری Lingeri، یک معماری تمثیلی که دانته Alighieri را تجلیل می کند، با یک مسیر مارپیچ مشخص می شود)، پروژه تنظیم از ناحیه کورتزلا (و سایر موارد اضافه شده به طرح اصلی) کومو، کازا دل فاسیو در لیسونه و کازا جولیانی فریجریو تصفیه شده و پیچیده، آخرین شاهکار او.
این هنرمند سپس فراخوانده شد و پس از مدتی آموزش در سال 1941 ابتدا به یوگسلاوی و سپس به روسیه اعزام شد. او به طور جدی بازخواهد گشت، چه از نظر جسمی و چه از نظر روانی، وضعیتی که منجر به مرگ او خواهد شد. او یک داستان انسانی است: جوزپه تراگنی در واقع تمام وجود خود را در این توهم صرف کرد که بتواند مفاهیم اخلاقی و اجتماعی فاشیسم را از طریق معماری به یک کلید دموکراتیک و مدنی ترجمه کند.Terragni تنها 39 سال داشت که متوجه شد آرمان هایش شکست خورده بودند: از نظر روانی فرو ریخت، در 19 ژوئیه 1943 بر اثر ترومبوز مغزی در پله های خانه نامزدش در کومو دچار برق گرفتگی شد.
همچنین ببینید: مدز میکلسن، بیوگرافی، برنامه درسی، زندگی خصوصی و کنجکاوی ها مدز میکلسن کیستکتابشناسی اختصاص داده شده به او بسیار گسترده است، و همچنین نمایشگاه هایی که به آثار او اختصاص داده شده است. تا به امروز و با شروع از روزهای ناپدید شدن او، سؤالی که مطرح می شود این است که آیا کار تراگنی را باید فاشیستی دانست یا ضد فاشیستی؟
آثار اصلی
- Novocomum, Como (1929)
- بنای یادبود کشته شدگان جنگ جهانی اول, Erba (1930)
- Room O از نمایشگاه انقلاب فاشیستی، رم (1932)
- کازا دل فاسیو، کومو (1932-1936)
- کازا روستیچی، میلان (1933-1935)
- کازا del Fascio (امروز Palazzo Terragni)، Lissone (1938-1940)
- خانه آپارتمانی Giuliani-Frigerio، Como (1939-1940)
- مهد کودک Sant'Elia، Como (1937)<4