بیوگرافی • مغرب در صفحات جهان

طاهر بن جلون یکی از شناخته شده ترین نویسندگان مراکشی در اروپا است. او در 1 دسامبر 1944 در فاس متولد شد و دوران جوانی خود را در آنجا گذراند. اما به زودی ابتدا به طنجه رفت و در دبیرستان فرانسوی تحصیل کرد و سپس به رباط رفت. در اینجا او در دانشگاه "محمد پنجم" که در آنجا در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد ثبت نام کرد.

در اوایل دهه 1960 بن جلون کار خود را به عنوان نویسنده آغاز کرد و در این دوره بود که به طور فعال در تهیه پیش نویس مجله "Souffles" که تبدیل به یکی از مهم ترین جنبش های ادبی در شمال آفریقا شد شرکت کرد. او با یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های حال حاضر، عبداللطیف لابی، روزنامه‌نگار و بنیان‌گذار «سوفلس» آشنا می‌شود که از او درس‌های بی‌شماری می‌گیرد و با او تئوری‌ها و برنامه‌های جدیدی را شرح می‌دهد.

در همان زمان اولین مجموعه شعر خود را با عنوان "Hommes sous linceul de silence" که در سال 1971 منتشر شد، به پایان رساند. از پاریس او در اینجا دکترای خود را با انجام مطالعه‌ای در مورد تمایلات جنسی مهاجران شمال آفریقا در فرانسه به دست آورد، مطالعه‌ای که از آن در حدود نیمه دوم دهه 1970 دو متن مهم مانند "La Plus haute des solitudes" و "La Reclusion Solitaire" دریافت کرد. " پدیدار خواهد شد. او در این دو اثر مکثی می کند تا به تحلیل آن بپردازدوضعیت مهاجران شمال آفریقا در فرانسه که با فرار از کشور خود به قصد تغییر زندگی و بهبود موقعیت اجتماعی خود به بردگان جدید اربابان سابق خود تبدیل شده اند.

آرام آرام صدای او شنیده می شود اما پژواک این سخنان با انتشار دو اثر بسیار مهم مانند "L'Enfant de sable" و "La Nuit sacrée" شدیدتر و نافذتر می شود. برنده دومی جایزه گنکور که او را به عنوان نویسنده ای با شهرت بین المللی معرفی کرد. از آن زمان متون او بیشتر و بیشتر شده است در حالی که ژانر ادبی که او در آن خود را متمایز می کند در طول زمان متنوع شده است.

او داستان کوتاه، شعر، نمایشنامه، مقاله نوشت و توانست با توجه به سنتی که خودش به آن نگاه می کرد، عناصر بدیع را در هر یک از آثارش بیاورد و در عین حال، نوشتارش روز به روز تکامل یافت. موضوعات تحت پوشش بسیار هستند، اما همه آنها بر اساس موضوعات داغ و همیشه جاری مانند مهاجرت ("Hospitalité française") هستند. جستجوی هویت ("La Prière de l'absent" و "La Nuit sacrée")، فساد ("L'Homme rompu").

محیط داستان ها نیز متفاوت است، به طوری که از مراکش «موها لو فو»، «موها لو حکیم» یا «Jour de silence à Tanger» به سراغ مجموعه متن ها می رویم. در ایتالیا و به ویژه در ناپل ("Labyrinthe des Sentiments" و "L'Auberge"des pauvres"). به این فهرست بسیار طولانی از آثار، باید یک اثر جدیدتر، "Cette aveuglante mungesa de lumière" را اضافه کرد که علیرغم انتقاداتی که همراه با انتشار آن بود، عموم را به دلیل قوت خود، به دلیل نگارشش که به نظر می رسد تحت تاثیر قرار داد. در این صفحات به بالاترین حد خود رسیده است.