بیوگرافی • زائر در جهان

کارول جوزف ووتیلا در 18 مه 1920 در Wadowice، شهری در 50 کیلومتری کراکوف، لهستان به دنیا آمد. او دومین فرزند از دو فرزند کارول ویتیلا و امیلیا کاچوروفسکا است که زمانی که تنها 9 سال داشت می میرد. حتی برادر بزرگترش هم سرنوشت بهتری نداشت، در سال 1932 بسیار جوان مرد.

پس از اتمام عالی تحصیلات دبیرستان، در سال 1938 به همراه پدرش به کراکوف نقل مکان کرد و شروع به تحصیل در دانشکده فلسفه شهر کرد. او همچنین در «استودیو 38» ثبت نام کرد، یک باشگاه تئاتر که در طول جنگ جهانی دوم به طور مخفیانه ادامه داشت. در سال 1940 به عنوان کارگر در معادن نزدیک کراکوف و بعداً در کارخانه شیمیایی محلی کار کرد. بنابراین او از تبعید و کار اجباری در رایش سوم آلمان اجتناب کرد.

در سال 1941، پدرش درگذشت و کارول جوان، به سختی بیست ساله، خود را کاملاً تنها دید.

در آغاز سال 1942، با احساس دعوت به کشیش، در دوره های تشکیل مدرسه علمیه اصلی مخفی کراکوف که توسط اسقف اعظم کراکوف، کاردینال آدام استفان ساپیها کارگردانی می شد، شرکت کرد. او در عین حال یکی از مروجین تئاتر «تئاترو راپسودیکو» است که مخفیانه نیز هست. در اوت 1944 اسقف اعظم ساپیها او را به همراه دیگر حوزویان مخفی به قصر اسقف اعظم منتقل کرد. تا پایان جنگ در آنجا باقی خواهد ماند.

در 1 نوامبر 1946 کارول ویتیلا به عنوان کشیش منصوب شد.پس از چند روز او را ترک می کند تا تحصیلات خود را در رم ادامه دهد و در آنجا نزد Pallottini در Via Pettinari اقامت می کند. او در سال 1948 از تز خود با موضوع ایمان در آثار سنت جان صلیب دفاع کرد. او از رم به لهستان بازگشت و به عنوان دستیار کشیش به بخش نیگوویی در نزدیکی گدو منصوب شد.

سنای آکادمیک دانشگاه Jagiellonian، پس از به رسمیت شناختن شرایط تحصیلات تکمیل شده در دوره 1942-1946 در کراکوف و موارد بعدی در Angelicum در رم، به او عنوان دکتر را با مدرک دکترا اعطا کرد. صلاحیت عالی در آن زمان، در طول تعطیلات خود، او خدمت شبانی خود را در میان مهاجران لهستانی در فرانسه، بلژیک و هلند انجام داد.

در سال 1953، در دانشگاه کاتولیک لوبلین، او پایان نامه ای در مورد امکان پایه گذاری اخلاق مسیحی با شروع نظام اخلاقی ماکس شلر ارائه کرد. او بعداً استاد الهیات و اخلاق اخلاقی در حوزه علمیه بزرگ کراکوف و دانشکده الهیات لوبلین شد.

در سال 1964 کارول ویتیلا به عنوان اسقف اعظم کلان شهر کراکوف منصوب شد: او رسماً در کلیسای جامع واول کار خود را آغاز کرد. بین سالهای 1962 و 1964 در چهار جلسه شورای دوم واتیکان شرکت کرد.

در 28 ژوئن 1967 توسط پاپ پل ششم به عنوان کاردینال معرفی شد. در سال 1972 "در پایه های تجدید. مطالعه در مورد اجرای شورای واتیکان دوم" منتشر شد.

در 6 اوت 1978، پل ششم، کارول ویتیلا، درگذشت.او در تشییع جنازه و کنفرانسی شرکت کرد که در 26 اوت 1978 جان پل اول (آلبینو لوسیانی) را انتخاب کرد.

پس از مرگ ناگهانی دومی، یک کنگره جدید در 14 اکتبر 1978 آغاز شد و در 16 اکتبر 1978 کاردینال کارول ویتیلا با نام جان پل دوم به عنوان پاپ انتخاب شد. او دویست و شصت و سومین جانشین پیتر است. اولین پاپ غیر ایتالیایی از قرن شانزدهم: آخرین پاپ آدریان ششم هلندی بود که در سال 1523 درگذشت. پاپ ژان پل دوم در طول مدت طولانی پاپ خود، بیش از 140 دیدار شبانی از ایتالیا خواهد داشت و به عنوان اسقف رم، به بیش از 300 از 334 کلیسای رومی خواهد رفت. تقریباً صدها سفر رسولی در سراسر جهان وجود داشت - بیانی از نگرانی دائمی شبانی جانشین پیتر برای همه کلیساها. کارول ووتیلا که سالخورده و بیمار بود، حتی در سال‌های آخر عمرش - که در آن با بیماری پارکینسون زندگی می‌کرد - هرگز از سفرهای طاقت فرسا و طاقت‌فرسا دست برنداشت.

سفرها به کشورهای اروپای شرقی که پایان رژیم های کمونیستی و مناطق جنگی مانند سارایوو (آوریل 1997) و بیروت (مه 1997) را تحریم می کند، که تعهدات را تجدید می کند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کلیسای کاتولیک برای صلح سفر او به کوبا (ژانویه 1998) نیز تاریخی استدیدار با "لیدر ماکسیمو" فیدل کاسترو.

تاریخ 13 مه 1981 در عوض با یک قسمت بسیار جدی مشخص شد: علی آغجا، مرد جوان ترک که در میان جمعیت در میدان سنت پیتر پنهان شده بود، دو گلوله به پاپ شلیک کرد و او را به شدت مجروح کرد. شکم. پاپ در پلی کلینیک Gemelli بستری شد و شش ساعت در اتاق عمل ماند. بمب گذار دستگیر می شود.

اندام‌های حیاتی فقط لمس می‌شوند: پاپ پس از بهبودی، قاتل خود را خواهد بخشید و به ملاقات آگکا در زندان می‌رود، در دیداری که تاریخی باقی مانده است. ایمان راسخ و متقاعد کارول ووتیلا به او این باور را می دهد که این بانوی ما بود که از او محافظت و نجات می داد: به دستور خود پاپ، گلوله در تاج مجسمه مریم قرار می گیرد.

در سال 1986 تصاویر تلویزیونی یک رویداد تاریخی دیگر در سراسر جهان پخش شد: ووجتیلا از کنیسه در رم بازدید می کند. این حرکتی است که هیچ پاپ دیگری تا به حال انجام نداده بود. او در سال 1993 اولین روابط رسمی دیپلماتیک بین اسرائیل و مقر مقدس را برقرار کرد. همچنین باید به اهمیت گفت‌وگو با نسل‌های جدید و برپایی روز جهانی جوان در سال 1986 اشاره کرد که از آن زمان تاکنون هر سال جشن گرفته می‌شود.

گردهمایی جوانان در رم به مناسبت جشن سال 2000 شدت و احساسات خاصی را در سراسر جهان و شخص پاپ برانگیخت.

16 اکتبر 2003 روز بیست و پنجمین سالگرد پاپ بود. رویدادی که توجه رسانه های سراسر جهان را به خود جلب کرد همچنین شاهد بود که رئیس جمهور چیامپی بهترین آرزوهای خود را برای جان پل دوم در یک آغوش ملی ایده آل با پیام تلویزیونی به ملت و شبکه های متحد بیان کرد.

در سال 2005 آخرین کتاب او "حافظه و هویت" منتشر شد که در آن جان پل دوم به برخی موضوعات عمده تاریخ، به ویژه ایدئولوژی های توتالیتر قرن بیستم، مانند کمونیسم می پردازد. و نازیسم، و به عمیق ترین سؤالات زندگی مؤمنان و شهروندان جهان پاسخ می دهد.

بعد از دو روز درد و رنج که در آن اخبار در مورد سلامت پاپ با به روز رسانی های مداوم در سراسر جهان یکدیگر را تعقیب می کردند، کارول ویتیلا در 2 آوریل 2005 درگذشت.

Pantificate of ژان پل دوم نمونه بود، با شور، فداکاری و ایمان فوق العاده ای هدایت شد. ویتیلا سازنده و حامی صلح در طول زندگی خود بود. او ارتباطی فوق‌العاده، مردی با اراده آهنین، رهبر و سرمشق برای همه بود، به‌ویژه برای جوانانی که احساس صمیمیت خاصی به آن‌ها داشت و از آنها انرژی معنوی زیادی می‌گرفت. شخصیت او یکی از شاخص ترین و تأثیرگذارترین ها در طول تاریخ معاصر به شمار می رود.

تبلیغ او که از همان ابتدا مورد تحسین همه قرار گرفتچند روز پس از مرگ او، او در زمان بی سابقه ای از راه می رسد: جانشین پاپ بندیکت شانزدهم او را در 1 مه 2011 برکت اعلام می کند (این اولین بار در بیش از هزار سال است که یک پاپ سلف بلافصل خود را برکت اعلام می کند).

او توسط پاپ فرانسیس در مراسم مشترک با پاپ بازنشسته بندیکت شانزدهم به همراه پاپ جان بیست و سوم در 27 آوریل 2014 به عنوان مقدس شناخته شد.