بیوگرافی • طبیعت گرد نمایشگاه

• رابی ویلیامز در دهه 2010

برای کسانی که واقعاً به طالع بینی اعتقاد دارند، هیچ علامت زودیاک بهتر از دلو نمی تواند با ویژگی های آن مطابقت داشته باشد. خواننده انگلیسی، شورشی و ناسازگار مانند تعداد کمی دیگر. در واقع، رابی مانند همه علائم هوایی دوست دارد شگفت زده کند، درباره او صحبت شود و قوانین بازی را زیر و رو کند. کمی مانند کاری که او با گروه خود انجام داد، گروه بدنام Take That، که از آن جدا شد و یک حرفه انفرادی را دنبال کرد (آنها پس از آن در سال 2010 دوباره گرد هم آمدند)، از بسیاری جهات متفاوت. در جایی که با گروه پسران خوش تیپ همه چیز بر ظاهر و حضور صحنه متمرکز بود، تکنواز رابی ویلیامز مهارت های موسیقایی مناسب تری و توجه دقیق تری به محتوا نشان داد.

او ممکن است نابغه نباشد، اما اثر خوبش اینطور است. مخصوصاً نسبت به عموم مردم کمتر باهوش. برای دگرگونی‌های مداومش، برای تصنیف‌های گیرا و مملو از غم و اندوه و اگر حتی با گوش دادن به آن‌ها فریاد اصالت، صبر و شکیبایی نمی‌رود، قابل توجه است. در تعادل، با توجه به کیفیت موسیقی، به نظر می رسد که او یک شورشی جعلی است، یکپارچه تر از آنچه به نظر می رسد. اما آیا این سرنوشت همه ستارگان راک نیست؟

پس بیایید آن رابی سرکش خوب را حفظ کنیم.

متولد رابرت پیتر ویلیامز در 13 فوریه 1974 در استوک در ترنت، انگلستان، سابق Takeاین اجازه نداد گذشته خوب او از مواد مخدر، سکس و راک اند رول از بین برود. اولین تک آهنگ او که در سال 1996 منتشر شد، "آزادی" نام داشت و یک سال بعد اولین آلبوم "زندگی از طریق یک لنز" منتشر شد که او را با کسب چهار رکورد پلاتینیوم در صدر جدول های جهانی قرار داد.

"I've been expecting you" (1998)، با چهار میلیون نسخه فروخته شده، و سال بعد "The ego has landed" آلبوم دیگری را دنبال کنید که بدون شکست در رتبه بندی قرار می گیرد.

در سال 2000 ما آن را با "Sing when you're wining" در فروشگاه ها پیدا کردیم، عنوانی که بسیاری از رقبای پاپ را خسته کرد. به نظر می رسد طرفداران هرگز او را رها نکرده اند و وفاداری نادری را در خرید آلبوم های او نشان می دهند. نتیجه عالی در زمان های "دانلود" و "سوخته" موسیقی.

او با "فرشتگان" (یک تصنیف عاشقانه زیبا) برنده جایزه بریت برای بهترین تک آهنگ شد. او دو جایزه دیگر دریافت کرد: بهترین هنرمند مرد و بهترین ویدئو با "Millennium" که در آن نمادی از انگلستان (و جهان) مانند جیمز باند را تقلید می کند.

در سال 2001 "Swing when you're winning" منتشر شد، آلبومی که مجموعه ای از آهنگ های "قدیمی" آمریکایی را گردآوری می کند و تک آهنگ شاخص آن "Somethin' stupid" است که در دوئت با بازیگر زیبای نیکول کیدمن خوانده شده است. .

ناگفته نماند که این فرد بسیار محبوب است، شاید به دلیل تبلیغات زیادی که با تبلیغات زیاد انجام شده است.چت پشت رابطه ادعایی بین رابی و نیکول، که ازدواج آنها با تام کروز به پایان خود نزدیک شده بود.

2003 یک سال پررونق دیگر است: "Escapology" منتشر می شود و هر تک آهنگی که از آلبوم (احساس، چیزی زیبا، جنسیت زده شده) گرفته شده است همیشه یک موفقیت جهانی است.

جادوی تور زیر در آلبوم "زنده تابستان 2003" جاودانه شده است.

هرازگاهی رابی اعلام می‌کند که می‌خواهد دنیای سرگرمی را ترک کند که به گفته او "حریم خصوصی" او را ربوده و او را مجبور به استفاده از داروهای ضد افسردگی برای حفظ خود می‌کند. حرکتی برای تمرکز توجه روی خودش؟ چه کسی می تواند بگوید؟

طبق شایعات بدخواهانه، او دیوانه وار از نشان دادن بدن خود لذت می برد.

نمایشگر دوست داشتنی، به نیت نجیبی که در تلاش دیوانه وار برای "دادن بیشتر" باعث نارضایتی طرفداران نشود، ویدئویی بی مزه را نیز فیلمبرداری کرد که در آن، به لطف جلوه های بصری شگفت انگیز، ابتدا لباس هایش را در می آورد و سپس به آرامی می کند. پوست انداخته شده توسط دختران هذیان.

به طور خلاصه، رابی می‌خواهد برای مخاطبانش و برای طرفدارانش که در واقع عابدانه آمار همه نامزدی‌های او را جمع‌آوری می‌کنند، برهنه شود. و آنها چیزهای زیادی برای نوشتن دارند زیرا لحظاتی که در آن امکان یافتن او به تنهایی وجود دارد، منحصر به فردتر از نادر است.

یک کنجکاوی: رابی ویلیامز در همان روزی به دنیا آمد که پیتر گابریل، موسیقی‌دان انگلیسی دیگر.

بعد از رکوردهای "مراقبت های ویژه" (2005)، "Rudebox" (2006)و "Reality Killed the Video Star" (2009) در ژوئیه 2010 اخباری که مدتی در هوا پخش شده بود رسمی شد: رابی ویلیامز برای انتشار آلبوم جدید به ترکیب اصلی "Take That" بازگشت. عنوان آلبوم "پیشرفت" (نوامبر 2010) است که قبل از آن تک آهنگ "سیل" منتشر شد.

رابی ویلیامز در دهه 2010

در این سالها او به حرفه انفرادی خود بازگشت و چندین اثر از جمله: "Take the Crown" (2012)، "Swings Both Ways" (2013) را منتشر کرد. ، "نمایش سرگرمی سنگین" (2016). در سال 2017 او یکی از مهمانان فوق العاده ای بود که در جشنواره سانرمو 2017 روی صحنه تئاتر آریستون قدم گذاشتند.