بیوگرافی

• جیانی بونکامپانی و نون لا رای
• نیمه دوم دهه 90
• دهه 2000

جیانی Boncompagni (با نام اصلی Giandomenico) در 13 مه 1932 در آرتزو از مادری خانه دار و پدری نظامی متولد شد. او در سن هجده سالگی به سوئد نقل مکان کرد، به مدت ده سال در اسکاندیناوی مشاغل مختلفی داشت، قبل از فارغ التحصیلی از آکادمی عکاسی و گرافیک و شروع به کار به عنوان مجری رادیو (که در طی آن، از جمله، او توانست مصاحبه با دانیلو دولچی جامعه شناس، در گفتگویی که هنوز در یادها مانده است). او که با یک زن اشرافی ازدواج کرد، که با او سه دختر (از جمله باربارا، نویسنده آینده تلویزیونی) خواهد داشت، مدت کوتاهی پس از آن از هم جدا شد، اما اختیار والدین را بر فرزندان کوچک به دست آورد. و به این ترتیب جیانی به ایتالیا باز می گردد، جایی که دختران را به عنوان یک پسر پدر بزرگ می کند و در آنجا، در سال 1964، در مسابقه رای برای برنامه نویس موسیقی پاپ برنده می شود.

او وارد صفوف رادیو خدمات عمومی شد، با رنزو آربوره ملاقات کرد، که با او برنامه های فرقه ای مانند "Bandiera Gialla" و "Alto gradimento" را بین دهه 1960 و 1970 ایجاد کرد. پخش‌هایی که علاوه بر ایجاد شیوه‌ای جدید برای سرگرمی، مبتنی بر بداهه‌پردازی، خلق جملات بیهوده و غیرقابل پیش‌بینی، به گسترش موسیقی بیت در کشور ما کمک می‌کند.

در همین حال جیانی بونکامپانی همچنین اولین کار خود را به عنوان خواننده انجام داد و برای RCA ایتالیا با نام هنری پائولو پائولو (صدای خود را به عنوان مثال به نام مخفف "گواپا" وام داد) و به عنوان نویسنده اعلام کرد. : در سال 1965 کلمات "Il mondo" را می نویسد، موفقیتی بین المللی توسط جیمی فونتانا که درآمد اقتصادی قابل توجهی را برای او تضمین می کند. او، از جمله، موسیقی متن فیلم‌های "L'estate" و "I Ragazzi di Bandiera Gialla" (در دومی او به عنوان یک بازیگر نیز ظاهر می شود) و همچنین "Riuscirà il nostro hero a ditro of the world" را امضا می کند. ؟" و از "سرهنگ بوتیگلیون ژنرال می شود". وی بعداً متن ترانه «پسر غمگین» از پتی پراوو را نیز خواهد نوشت.

در سال 1977 با اجرای برنامه "Discoring" که برای مخاطبان جوان در نظر گرفته شده بود، وارد تلویزیون شد: از آن لحظه، او با فرکانس فزاینده ای روی صفحه کوچک کار کرد، با "سوپراستار" و "دریم"، و به همراه جیانکارلو ماگالی نویسنده برنامه هایی مانند "Che patatrac" و "Sotto le stelle" (در 1981)، "توهم، موسیقی، باله و موارد دیگر" (سال بعد) و "Galassia 2" (در 1983) شد. ). موفقیت قابل توجهی در اواسط دهه هشتاد با "Pronto Raffaella؟" به دست آمد، انتقالی که رافائلا کاررا (که او همچنین یکی از همراهان او بود و اشعار چندین آهنگ را برای آن نوشت) و با اسپین آف " پرونتو، چه کسی بازی می کند؟، ارائه شده توسط انریکا بوناکورتی.

در سال 1987 وارد"دومنیکا در": تا سال 1990 در آنجا باقی خواهد ماند و ادویگ فنچ را به عنوان نماد زیبایی (و نه تنها به عنوان قهرمان سابق فیلم های b) و ماریسا لوریتو تقدیم می کند. علاوه بر این، دقیقاً در «دومنیکا این» است که ایده‌های تماشاگران متشکل از دختربچه‌های بامزه ظاهر شده و جدول کلمات متقاطع متولد می‌شوند: آنها ویژگی‌های متمایز «Non è la Rai» خواهند بود.

Gianni Boncompagni و Non è la Rai

"Non è la Rai" برنامه ای است که با آن Gianni Boncompagni از تلویزیون عمومی به Fininvest تغییر مکان می دهد. متولد 1991، با انریکا بوناکورتی در راس آن، تا سال 1995 روی آنتن خواهد رفت و با گذشت زمان به یک برنامه کالت تبدیل می شود. این برنامه دختران زیادی را راه اندازی می کند که قرار است در دنیای سرگرمی موفق شوند (آنتونلا الیا، لوسیا اوکون، میریانا ترویسان، کلودیا گرینی، نیکول گریمائودو، لورا فردی، سابرینا ایمپاچیاتوره، آنتونلا موزتی)، اما مهمتر از همه، آمبرا آنژولینی، شخصیت آن زمان این یک پدیده سفارشی واقعی است، نه همیشه (و نه تنها) به معنای مثبت.

«رای نیست»، در واقع، این بحث را کنار نمی گذارد: هم برای استخدام دختران زیر سن قانونی، هم برای کلاهبرداری جدول کلمات متقاطع که توسط انریکا بوناکورتی به صورت زنده کشف شد، و هم برای تأیید آمبرا بسیار جوان. به نفع سیلویو برلوسکونی به مناسبت انتخابات سیاسی 1994 (در حالی که Achille Occhetto، رقیب Cavaliere، شیطانی تعریف شد). در عین حال،با این حال، Boncompagni، همراه با Irene Ghergo، خود را وقف برنامه های دیگری مانند "Primadonna" با اوا رابین، و در تابستان 1992، "Bulli & pupe" می کند که با "Rock'n'roll" " ، نشان دهنده ی اسپین آف "Non è la Rai" است.

نیمه دوم دهه 90

پس از همکاری، در فصل 1995/96، در "Casa Castagna"، پخش بعدازظهر به میزبانی آلبرتو کاستانیا، نویسنده آرتزو به رای بازمی‌گردد، جایی که در سال 1996 و 1997 او با "ماکائو" در Raidue سروکار دارد: ابتدا توسط آلبا پاریتی و سپس توسط پی (یک شخصیت گرافیکی که برای جایگزینی دختر نمایشی Piedmontese ساخته شده است) ارائه شد، برنامه نشان دهنده تکامل "Non è la Rai" است. شخصیت‌های جدید (در میان دیگران، انریکو بریگنانو و پائولا کورتلزی معرفی می‌شوند)، مخاطبانی از افراد اضافی (این بار نیز از مردان تشکیل شده است)، ترانه‌ها و آهنگ‌ها.

بعد از اینکه در سال 1998 بخشی از کمیسیون هنری "Festival di Sanremo" بود، "Crociera" را برای Raidue ایجاد کرد، یک برنامه پرایم تایم ارائه شده توسط نانسی بریلی، اما به دلیل بسیار کم بسته شد. رتبه بندی تنها پس از یک قسمت "Crociera" منبع رسوایی در خانه Rai است، هم به دلیل هزینه های بالای برنامه (از جمله صحنه نگاری)، و هم برای جنجال های بین Boncompagni و Carlo Freccero، مدیر شبکه که خود را از نویسنده و کارگردان ناامید می کند. و چه کسی تهمت های سنگین می زند. راCodacons حتی از دیوان محاسبات درخواست تحقیق می کند تا مشخص شود که آیا پولی که برای اجرای برنامه (نوعی موزیکال با مداخلات طنز که از 9 درصد سهم آذر 98 فراتر نمی رود) به درستی استفاده شده است یا خیر. .

فرصت برای جیانی بونکامپانی برای جبران آن، چند سال بعد، زمانی که او "Chiambretti c'è" را با پیرو چیامبرتی و آلفونسو سیگنورینی امضا کرد، که در Raidue نیز پخش شد، به دست آمد.

دهه 2000

بعد از کارگردانی "ادای احترام به جیانی ورساچه"، کنسرت التون جان در رجیو کالابریا در ژوئن 2004 برگزار شد و در Rai International و Raidue, Boncompagni پخش شد. نویسندگان "Domenica In" در فصل 2005/06، قبل از رفتن به La7.

در 23 اکتبر 2007 او "بمبئی" را افتتاح کرد، پخشی با صحنه‌نگاری مینیمالیست که - همانطور که انتظار می‌رفت - دخترانی را که آواز می‌خوانند و می‌رقصند، دعوت می‌کند. بر اساس مزخرفات، این برنامه از مهمانان عجیب و غریب و مهمانان معتبر (از جمله رنزو آربوره) استفاده می کند، اما تنها برای دوازده قسمت پخش می شود. در سال 2008 در رای، Boncompagni یکی از نویسندگان "Carramba che fortuna"، در کنار Raffaella Carrà مورد علاقه خود بود، در حالی که در سال 2011 او بخشی از هیئت داوران "بگذار بخوانم!"، یک برنامه استعدادیابی که توسط Raiuno پخش می شد، بود.

جیانی بونکامپانی در 16 آوریل 2017، چند هفته قبل از تولد 85 سالگی اش در رم درگذشت.سال.