بیوگرافی • هارمونی و تعادل

• دهه های 80 و 90
• دهه های 2000
• میکل زاریلو در دهه های 2010 و 2020

میشل زاریلو در 13 ژوئن 1957 در رم با علامت دوقلو به دنیا آمد. از نظر هنری، او اولین کار خود را به عنوان یک گیتاریست/خواننده در دهه 70، در زیرزمین های راک حومه روم، تأسیس گروه "Semiramis" و شرکت در گردهمایی راک تاریخی Capitoline Villa Pamphili در بهار 1972 انجام داد. در سال 1974 او خواننده اصلی «Rovescio della Medaglia»، یکی دیگر از گروه‌های مهم آوانگارد موسیقی آن سال‌ها. در سال‌های بعد، رگ آهنگسازی قوی او به دنیای موسیقی پاپ نیز باز شد و آهنگ‌هایی را برای نام‌های مهمی مانند رناتو زیرو و اورنلا وانونی امضا کرد. او سپس با اولین ضبط آهنگ هایش «در آن سیاره آزاد» و «Una rosa blu» ادامه می دهد.

دهه 80 و 90

در سال 1987 با آهنگ La Notte dei Pensieri برنده جشنواره Sanremo در بخش "پیشنهادهای جدید" شد. پیروزی در Sanremo بدیهی است که تقاضا برای نمایش ها را ایجاد می کند و در اینجا میکله اولین کنسرت ها را به عنوان خواننده انفرادی برگزار می کند، جایی که صدای خاص و مهارت های تفسیری او مورد توجه قرار می گیرد. یک شب در ماه مه 1990، در رستورانی در استان روم، هنرمند به طور اتفاقی با الساندرو کلمبینی، تهیه کننده تاریخی موسیقی ایتالیایی ملاقات می کند ( Lucio Battisti , PFM, بناتو ، لوسیو دالا ، آنتونلو وندیتی ) که به او احترام می‌گذارد و به او از تحسین آنتونلو وندیتی برای او می‌گوید. از این رویارویی یک پروژه کاری با تولید کلمبینی متولد شد که اولین نتایج را با آهنگ "Strade di Roma" ارائه کرد، که در سال 1992 در Sanremo ارائه شد و با آلبوم "Adesso"، جایی که همکاری ادبی با وینچنزو اینچنزو آغاز شد.

در Sanremo 1994 Michele Zarrillo یک آهنگ عاشقانه زیبا با عنوان "Cinque Giorni" ارائه می دهد. این آهنگ به موفقیتی فوق‌العاده در فروش و محبوب تبدیل خواهد شد و به حق وارد میان کلاسیک‌های آهنگ ایتالیایی خواهد شد. موفقیت "Cinque Giorni" باعث ایجاد آلبوم جدیدی به نام "Come uomo tra gli men" شد که علاوه بر "Cinque Giorni" شامل یک سری آهنگ است که به کانون کنسرت های او تبدیل می شود، از جمله "Il canto del mare"، "بادگیر" و "پنجره های آفتابی".

تور تئاتر بعدی، حرکت هنری فوق العاده میشل زاریلو را تایید می کند که در سال 1995 کاملاً خود را وقف آهنگسازی آلبوم جدید کرد که بلافاصله پس از Sanremo 1996 منتشر شد و زاریلو با "فیل" در آن شرکت کرد. و پروانه". آلبوم همنام حاصل یک کار گروهی طولانی و پربار است. در واقع، میشل زاریلو معمولاً بخش موسیقی را با درج بلافاصله چند کلمه به زبان ایتالیایی، یا یک ایده متنی که بعداً توضیح داده خواهد شد، می سازد.قطعا توسط Vincenzo Incenzo، دوست و نویسنده تمام اشعار هنرمند.

آلبوم «عشق عشق می‌خواهد» (اکتبر 1997) مجموعه‌ای از نوع خود است: همه مهم‌ترین آهنگ‌های میکله را با افزودن دو قطعه منتشرنشده («عشق عشق می‌خواهد» و «Ragazza d'argento» را جمع‌آوری می‌کند. ) و همچنین شاخص ترین آهنگ های دوره اول («شب اندیشه»، «یک گل رز آبی» و «در آن سیاره آزاد»). این آهنگ ها (به ویژه "Una rosa blu") با فروش 600000 نسخه آلبومی که به بیش از 120 کنسرت اجرا شده در طی چند ماه اضافه می شود، به موفقیت فروش جدیدی دست می یابد و منجر به تقدیس قطعی هنرمند و فوق العاده خواهد شد. توافق با مردم که در هر یک از اجراهای او دیده می شود. همین آلبوم در اسپانیا منتشر می شود (همه آهنگ ها به زبان اسپانیایی خوانده شده اند) و آهنگ "Cinco dias" به یک موفقیت تبدیل می شود.

نسخه ایتالیایی آلبوم در سایر کشورهای اروپایی از جمله آلمان، اتریش، بلژیک، هلند و لهستان نیز توزیع شده است. زاریلو از اواسط نوامبر تا اواسط دسامبر 1998 در برخی از کنسرت های خارج از کشور در کانادا و ژاپن اجرا می کند. با وجود تورهای تبلیغاتی، موفقیت فوق العاده است و کنسرت ها در همه جا فروخته می شوند.

دهه 2000

در ژوئن 2000 میشل زاریلو آلبوم "برنده آنجا نیست" را منتشر کرد، آلبومی که در آن خود را وقف یکتحقیقات موسیقایی عمیق تر، قادر به گرد هم آوردن گذشته او به عنوان یک موسیقیدان آوانگارد و موضوعیت "پاپ" نویسنده است. در طول یک تور تئاتر، در لحظه ای از الهام عمیق، میکله "L'acrobata" را می سازد که در Sanremo 2001 ارائه شد. مانند بسیاری از آهنگ های دیگر ارائه شده توسط Zarrillo در جشنواره، "آکروباتا" نیز در زمان باقی می ماند.

متعاقباً، پروژه ای که میشل زاریلو مدتی در مورد آن فکر می کرد شکل می گیرد: ساخت یک آلبوم زنده ، اولین کار طولانی او. برای این منظور، دو کنسرت برگزار شد که در تئاتر Puccini در فلورانس در 22th و در کلوپ Horus در رم در 23 دسامبر 2001 برگزار شد. از این میان، «گلی آنجلی» برای جشنواره سان رمو در سال 2002 انتخاب شد، جایی که زاریلو برای نهمین بار بازگشت. این آلبوم زنده بلافاصله پس از جشنواره با عنوان " مناسبت های عشق" در فروشگاه ها عرضه می شود. 19 آهنگ عالی و سه آهنگ منتشر نشده که در استودیو ساخته شده اند (آهنگی از Sanremo، آهنگی که عنوان آلبوم را می دهد و "Sogno") در دو سی دی جمع آوری شده اند، برای بیش از دو ساعت موسیقی. برای کسانی که هنوز در کنسرت زاریلو شرکت نکرده‌اند، این فرصتی خواهد بود تا ویژگی‌های او را به‌عنوان یک نوازنده چند ساز، بی‌نظیر در عبور از گیتار به پیانو، با انرژی و شخصیت، کشف کنند.خردکننده.

از 31 اکتبر 2003 میشل زاریلو با آلبوم جدیدی از آثار منتشر نشده به نام "Libero sentire" بازگشته است. این دیسک که سه سال بعد از آلبوم قبلی استودیویی می آید، ویژگی های هنری میشل را بهتر از گذشته توصیف می کند، او همچنین به موضوعاتی با ماهیت اجتماعی در آهنگ های جدید می پردازد، مانند آهنگ های "رقص در روزهای جهان". "، "آزادی دوست دارم" و "فراموش کن".

میکل به "نوشته" تکرار نشدنی خود، که به هارمونی ها و ملودی های همیشه بدیع و به حساسیت فوق العاده ای در درک احساسات مشترک پیوند خورده است، خیانت نمی کند. مثل ترانه هایی که عشق را در مهمترین مراحلش می پردازد: در درد از دست دادن «عشق فریب عقل است» و «هر لحظه به تو می اندیشم»، در لذت یافتن دوباره «تو را در جان لمس می کنم». "، "برای بازگشت به تو" و "یک روز جدید" اولین تک آهنگ آلبوم و در دوستی "دوستی یک زن".

یک قطعه با داستانی خاص سی دی را می بندد. "جایی که دنیا راز می گوید" با Tiziano Ferro ، نویسنده متن نوشته شده است.

در سال 2006 سی دی "الفبای عاشقان" را منتشر کرد و در همان سال در پنجاه و ششمین جشنواره سان رمو با ارائه آهنگی همنام شرکت کرد که به فینال رسید. یکی از شب ها شامل یک دوئت با خواننده Tiziano Ferro است. در سال 2008 با ترانه‌ای به نام «L'ultimo film» بار دیگر در جشنواره سان‌رمو شرکت کرد.با هم". به دنبال آن آلبوم "Nel tempo e nell'amore"، مجموعه ای از موفقیت های سال 1981 تا 2008، در دو سی دی، حاوی یک آهنگ منتشر نشده منتشر شد.

Michele Zarrillo در سال ها 2010 و 2020

آلبوم منتشرنشده "Unici al Mondo" در سپتامبر 2011 منتشر شد. Michele Zarrillo دارای سه فرزند است: Valentina، Luca، متولد 2010 و Alice، متولد 2012.

در 5 ژوئن 2013 او مورد حمله قلبی قرار گرفت و تحت کد زرد در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان Sant'Andrea در رم بستری شد. او در 7 اکتبر به صحنه بازگشت. ، 2014 با کنسرتی در Auditorium Parco della Musica در رم با همراهی نوازندگان جاز دانیلو ریا و استفانو دی باتیستا .

در پایان سال 2016 کارلو کونتی اعلام کرد شرکت Michele Zarrillo در جشنواره Sanremo 2017 با آهنگ Hands in the hands. او دوباره برای Sanremo 2020 به صحنه آریستون بازمی گردد با ارائه آهنگ در خلسه یا در گل ".

پس از 20 سال زندگی مشترک، میشل زاریلو در 13 مارس 2022 با شریک زندگی خود آنا ریتا کوپارو ازدواج می کند. همسر او یک نوازنده، نوازنده ویولن سل است. . او در گذشته در کنسرت های میکل زاریلو شرکت کرد و در دو آلبوم نیز همکاری داشت. از این زوج لوکا زاریلو در سال 2010 و آلیس زاریلو در سال 2012 به دنیا آمدند.