بیوگرافی • یک دستور غذای متعادل

• نینا زیلی در دهه 2010

ماریا کیارا فراشتا، با نام مستعار نینا زیلی، در 2 فوریه 1980 در پیاچنزا به دنیا آمد. او که در گوسولنگو بزرگ شد، از سنین پایین شروع به اجرا کرد و در حال حاضر سبکی را پیشنهاد می‌کند که تأثیرات آن مستقیماً از صداهای راک و پانک دهه هفتاد سرچشمه می‌گیرد.

او دوران کودکی خود را در ایرلند گذراند و زبان آنگلوساکسون را به خوبی فرا گرفت. او برای تحصیل پیانو وارد کنسرواتوار می شود، سپس دوره آواز اپرا را دنبال می کند، اما عشق او به راک او را از کلاسیکیسم دور نگه می دارد. در سال 1997، در حالی که هنوز به سن نرسیده بود، اولین گروه مهم خود را به نام "The Jerks" تأسیس کرد.

پس از تحصیل در دبیرستان، دو سال را در ایالات متحده (بین شیکاگو و نیویورک) گذراند. از منظر موسیقی، سال‌هایی بود که او با ژانرهای R&B، motown، ska، soul و reggae آشنا شد، بدون اینکه موسیقی ایتالیایی دهه 60 و پاپ راک همان سال‌ها را فراموش کند.

او اولین حضور تلویزیونی خود را به عنوان MTV veejay و سپس به عنوان مجری مشترک در کنار Red Ronnie آخرین نسخه Roxy Bar در TMC2 انجام داد.

در سال 2001، با ترکیب جدیدی به نام "Chiara&Gliscuri"، او تک آهنگ "Tutti al mare" را برای سونی منتشر کرد و به دنبال آن با هنرمندان و گروه هایی از صحنه Rocksteady/reggae، مانند آفریقا متحد (Bomboclaat Crazy) و Franziskas، که او با آنها یکتور اروپا

در سال 2009، با نام هنری خود که ترکیبی از نام خواننده مورد علاقه اش، نینا سیمون، با نام خانوادگی مادرش است، با یونیورسال قراردادی امضا کرد و اولین EP خود را با عنوان "Nina Zilli" منتشر کرد. . تک آهنگ تابستانی "50mila" که همراه با جولیانو پالما اجرا شد، به موفقیت های رادیویی خوبی دست یافت و متعاقبا در موسیقی متن فیلم "Mine vaganti" اثر فرزان اوزپتک و همچنین در بازی ویدئویی Pro Evolution Soccer 2011 قرار گرفت. قطعه دیگر او، "جهنم".

او یک EP را ضبط می کند که حاوی آهنگی است که ادای احترام به دهه شصت است، که عنوان آن "L'amore will come" است، در حالی که موسیقی آن "You Can't Hurry Love" است (متن پینو کاسیا) ) ، آهنگی که توسط "Supremes" در سال 1966 به موفقیت رسید.

رقابت در بخش "نسل جدید" جشنواره Sanremo 2010 با آهنگ "L'uomo che amava le donne"، به فینال می رسد. این آهنگ برنده جایزه منتقدان "Mia Martini"، جایزه "Sala Stampa Radio TV" و جایزه Assomusica در سال 2010 است که دومی برای بهترین اجرای زنده است.

نینا زیلی در دهه 2010

در 19 فوریه 2010 آلبوم او "Sempre distant" منتشر شد و رتبه پنجم را در نمودارها اضافه کرد و به یک رکورد طلا تبدیل شد. در همان سال او در کنسرت سالانه اول ماه مه در پیاتزا سان جووانی در رم روی صحنه رفت و جایزه "هنرمند جدید" را در جوایز موسیقی باد دریافت کرد.در 5 نوامبر، تک آهنگ جدید او "Bacio d'a(d)dio" منتشر شد، اولین گزیده ای از "Sempre distant Special Edition"، نسخه ای مجدد از اولین دیسک، که شامل یک DVD با یک کنسرت زنده در Blue است. یادداشت در میلان.

او به عنوان مهمان روی صحنه Sanremo 2011 می رود و با La Crus در آهنگ "Io confesso" دوتایی می کند. در همین حال، دیسک "Semper distant" یک دیسک پلاتینیوم اعطا می شود.

از 6 می تا 22 ژوئیه 2011 او هر جمعه بعدازظهر میزبان برنامه Stay Soul در رادیو Rai Due است.

سپس در جشنواره سان رمو 2012 شرکت می کند و آهنگ "Per semper" را ارائه می دهد، که پیش بینی انتشار دومین آلبوم او "L'amore è women" است، که شامل ترانه ای است که با همکاری آنها نوشته شده است. کارمن کنسولی با عنوان «تابستانی دیگر».

عاشق سگ (او یک بولداگ دارد) و اسنوبورد، " نینا زیلی یک گردباد است، یک آتشفشان، یک علاقه‌مند به موسیقی است که شما را با احساسات و خیالات خود میخکوب می‌کند، حتی قبل از اینکه وقت داشته باشید. فقط به یکی از آهنگ های او گوش دهید " - بنابراین مشخصات بیوگرافی او در وب سایت شخصی او www.ninazilli.com معرفی شده است.

در سال 2018 با آهنگ "بدون تعلق" به صحنه آریستون باز می گردد.