Biografie - De geschiedenis van Italië en zijn dagelijkse verhalen

• Beginnen in de journalistiek
• De jaren 1980 en 1990
• Paolo Mieli in de jaren 2000
• De jaren 2010
• De jaren 2020

De bekende journalist, essayist en geschiedenisexpert, Paolo Mieli werd geboren in Milaan op 25 februari 1949 in een familie van Joodse afkomst, als zoon van Renato Mieli , een prominente journalist en oprichter van ANSA, het National Associated Press Agency.

Paolo Mieli

Beginnen in de journalistiek

Paolo Mieli zette zijn eerste stappen in de wereld van gedrukte informatie op zeer jonge leeftijd: op achttienjarige leeftijd werkte hij al bij L'espresso, een krant waarvoor hij ongeveer twintig jaar zou werken. Tegelijkertijd was hij een militant in de politieke beweging van 1968 met de naam Potere Operaio, politiek dicht bij buitenparlementair links, een ervaring die zijn begin in de journalistiek beïnvloedde.

Paolo Mieli

In 1971 was Mieli een van de ondertekenaars van de open brief in het weekblad L'Espresso over de zaak Giuseppe Pinelli (de anarchist die uit een raam van het Milanese hoofdbureau van politie viel, waar hij werd onderzocht na het bloedbad op de Piazza Fontana) en een andere die in oktober werd gepubliceerd in Lotta Continua waarin hij zijn solidariteit betuigde met enkele militanten en hoofdredacteuren van de krant die werden aangeklaagd voor het aanzetten tot misdaden vanwege de gewelddadige inhoud van enkele artikelen.

Paolo Mieli's idee van journalistiek In de loop der jaren onderging hij veranderingen: van extremistische standpunten schakelde hij over naar gematigde tonen tijdens zijn studie moderne geschiedenis aan de universiteit, waar zijn docenten Rosario Romeo (een geleerde van het Risorgimento) en Renzo De Felice (een Italiaanse historicus van het fascisme) waren. Zijn relatie met Livio Zanetti, zijn redacteur bij Espresso, was van fundamenteel belang in zijn opleiding tot deskundig historicus.

De jaren 1980 en 1990

In 1985 schreef hij voor 'la Repubblica', waar hij anderhalf jaar bleef tot zijn komst naar 'La Stampa'. Op 21 mei 1990 werd hij redacteur van de Turijnse krant. Mieli ontwikkelde in deze jaren een manier van journalistiek bedrijven die later, met een neologisme, door sommigen zou worden gedefinieerd als 'honingisme', en die een preciezere vorm zou aannemen met zijn overstap naar ' Corriere della Sera "die plaatsvond op 10 september 1992.

Mieli probeert als nieuwe hoofdredacteur van "Corriere", voortbouwend op zijn positieve ervaringen bij "La Stampa", waar de door hem toegepaste methoden een groot succes waren, de krant van de Lombardijse bourgeoisie op te frissen, door zowel de paginering als de inhoud te verlichten door gebruik te maken van taal, personages en thema's die typisch zijn voor televisie, die de laatste jaren wordt gezien als de belangrijkste bron van informatie.Met de verandering die Mieli teweegbrengt, verliest de 'Corriere' haar autoriteit niet, maar consolideert deze. Vooral tijdens de 'Tangentopoli'-jaren probeert de krant zich te positioneren als op gelijke afstand van zowel publieke als private machten.

Mieli verliet de redactie van Corriere della Sera op 7 mei 1997 en liet de post over aan zijn opvolger Ferruccio De Bortoli Paolo Mieli blijft bij uitgever RCS als redactiedirecteur van de groep. Na het overlijden van de grote journalist Indro Montanelli hij is verantwoordelijk voor de dagelijkse column 'Brieven aan de Corriere', waarin de journalist in dialoog gaat met lezers over voornamelijk historische onderwerpen.

Paolo Mieli in de jaren 2000

In 2003 wezen de voorzitters van de Kamer van Afgevaardigden en de Senaat Paolo Mieli aan als de nieuwe voorgedragen voorzitter van RAI Zijn aanstelling duurde echter maar een paar dagen op aandringen van Mieli zelf, die afzag van de post, omdat hij niet de nodige steun voelde voor zijn redactionele lijn om hem heen.

Hij keerde terug aan het roer van Corriere del Corriere op kerstavond 2004, ter vervanging van de vertrekkende Stefano Folli. De Raad van Bestuur van Rcs MediaGroup besloot eind maart 2009 om de redacteur opnieuw te vervangen, door Ferruccio De Bortoli terug te roepen, zoals al was gebeurd in 1997. Mieli verliet dus het roer van de krant om de nieuwe functie van voorzitter vanRcs Boeken.

De jaren 2010

Na de verkoop van RCS Libri aan Mondadori (14 april 2016) werd Mieli als voorzitter vervangen door Gian Arturo Ferrari, maar hij bleef lid van de raad van bestuur.

Op televisie Mieli is aanwezig in programma's over onderwerpen die verband houden met geschiedenis, meestal op Rai 3: hij is een van de belangrijkste gezichten van het 'Progetto Storia' dat Pasquale D'Alessandro voor het derde kanaal lanceerde, en heeft als presentator, auteur en commentator deelgenomen aan Het was het jaar , Het grote verhaal , Verleden en heden Hij leidde ook uitzendingen voor Rai Storia .

Hij leidt de serie historische essays voor Rizzoli De Sextanten en voor BUR bewerkt de serie Geschiedenis - De verhalen Hij levert ook bijdragen aan Corriere della Sera en schrijft redactionele artikelen voor de voorpagina en recensies op de culturele pagina's.

De jaren 2020

2020 zag hem herbevestigd als leider Verleden en heden , een programma (geproduceerd door Rai Cultura) dat van maandag tot vrijdag om 13:10 uur wordt uitgezonden op Rai Tre (en om 20:30 uur wordt herhaald op Rai Storia).

In het seizoen 2019-2020 neemt Mieli elke maandag, woensdag en vrijdag deel aan het radioprogramma 24 Mattino dat wordt uitgezonden door Radio 24. Hij becommentarieert het nieuws van de dag met het persoverzicht naast Simone Spetia. In het daaropvolgende seizoen becommentarieert hij de onderwerpen van de dag elke dag, van maandag tot vrijdag, naast Simone Spetia aan het begin van het derde deel van 24 Mattino.

In 2021 werd hij benoemd tot voorzitter van de jury van de literaire prijs Viareggio Repaci.