Biografia - Sympatia ma długie nogi

• Alessia Marcuzzi w latach dziewięćdziesiątych XX wieku
• Wielki sukces
• Debiut filmowy Alessii Marcuzzi
• Lata 2000
• Lata 2010
• Lata 2020
• Nagrody i wyróżnienia

Alessia Marcuzzi urodziła się 11 listopada 1972 roku w Rzymie, najpierw jako soubrette, a następnie prezenterka telewizyjna i aktorka.

Ukończyła szkołę językową "Sisters of Neveers of Rome", gdzie uczyła się angielskiego, francuskiego i hiszpańskiego. Następnie uczęszczała na kurs dykcji i aktorstwa w szkole Mario Riva w Rzymie.

W 1989 roku postawił pierwsze kroki w świecie telewizji, pojawiając się na ekranach telewizorów w kilku krajowych kampaniach reklamowych.

Alessia Marcuzzi w latach dziewięćdziesiątych XX wieku

Gdy tylko osiągnął pełnoletność, zadebiutował na małym ekranie w 1990 roku w programie "Occhio al dettaglio" na TMC, gdzie pozostał do 1993 roku, uczestnicząc również w programach "Qui si gioca", "Amici mostri" (z Ninì Salerno), "Novantatré" (z Umberto Smaila). W 1993 roku miał okazję dołączyć do dziennikarza Vincenzo Mollica w prowadzeniu "Umbria Fiction".

W 1994 roku Alessia Marcuzzi ląduje na Rai w produkcjach "Tutti a casa" z Pippo Baudo i "Il gioco dell'oca" z Gigim Sabanim. W następnym roku zadebiutował na antenie Telewizji Polskiej. Sieci Mediaset jako gospodarz koncertu "Radio Non Stop Live".

Alessia Marcuzzi

Wielki sukces

Dokonała skoku, który zwrócił na nią uwagę szerokiej publiczności, zwłaszcza młodych ludzi, prowadząc innowacyjny program "Colpo di fulmine" (Italia 1, od 1995 do 1997), codzienny program, w którym podróżowała po miastach Włoch jako blond amorek ścigający młode pary, próbując przedstawić je sobie nawzajem i skłonić do nawiązania relacji. Program szybko stał się sukcesem. kultowy a po niej pojawiły się inne znane twarze z włoskiej sceny telewizyjnej: Michelle Hunziker, Walter Nudo.

Junoeska i posągowa sylwetka Alessii Marcuzzi, a także jej werwa i życzliwość nie pozostały niezauważone przez menedżerów Italia 1, którzy wybrali ją na gospodarza swojego flagowego letniego programu muzycznego: prowadziła siedem edycji "Festivalbar", od 1996 do 2002 roku, wraz z Amadeusem, Daniele Bossari i Fiorello od czasu do czasu.

W 1997 roku, ponownie na antenie Italia 1, prowadził "8mm prime time" (z Paolo Brosio) i magazyn telewizyjny "Fuego!".

1998 to rok rekordu: jego nazwisko przyczynia się do rozkwitu kalendarz mody - często łączone z czasopismami - w których piękne dziewczyny, znane twarze telewizji, mody, filmu i show-biznesu, prezentują swoje wdzięki w artystycznych pozach, sprawiając, że Włosi marzą.Miesięcznik Max Poświęcił jej dwanaście zdjęć, które sprzedały się w ponad 650 000 egzemplarzy. Jej wizerunek rozprzestrzenił się wszędzie i teraz trudno nie rozpoznać twarzy (i sylwetki!) Alessii Marcuzzi.

Jego popularność rosła: zaraz po kalendarzu i przez trzy kolejne lata (do 2000 roku) był gospodarzem " Nigdy nie mów nigdy "Italia 1" z zespołem Gialappa.

Życzliwość, która zawsze ją charakteryzowała, działa jak katalizator; chociaż nowe edycje nie są już jakościowo na poziomie tych z poprzednich złotych lat, Alessia wykazuje się dużą swobodą i autoironią, potwierdzając swój talent.

Debiut filmowy Alessii Marcuzzi

Latem 1998 roku zadebiutował na dużym ekranie u boku Leonardo Pieraccioniego, Harveya Keitela i Davida Bowie w filmie "Il mio West" Giovanniego Veronesiego.

W następnym roku znalazł się w obsadzie filmu Paolo Costelli "Tutti gli uomini del morente" (z Gialappa's Band, Luciana Littizzetto, Claudia Gerini, Paolo Hendel, Marina Massironi, Francesco Paolantoni, Maurizio Crozza).

Lata 2000

Rok 2000 otwiera nowy kalendarz opublikowany przez tygodnik Panorama Pod względem zawodowym ważnym spotkaniem jest 50. Festiwal Piosenki Włoskiej. Alessia jest gospodarzem "Sanremo Notte" w towarzystwie dzikich Fichi d'India (Bruno Arena i Max Cavallari) oraz Teo Teocoli.

W tym samym roku nakręcił serial dla Mediaset zatytułowany "The New Adventures of Tequila and Bonetti" (z Jackiem Scalią).

Również w 2000 roku zaręczyła się z mistrzem Lazio Simone Inzaghi Wiosną 2001 roku została matką, a na świat przyszedł ich syn, Tommaso Inzaghi.

We wrześniu przejęła pałeczkę Simony Ventury jako gospodarz "Le Iene" na Italia 1, wraz z Lucą Bizzarri i Paolo Kessisoglu (związek z programem został już wcześniej nawiązany dzięki pamiętnemu i zabawnemu reportażowi rok wcześniej, w którym Fabio Volo pojawił się w domu Alessii na wywiad... zupełnie nagi!)

Po zaprezentowaniu "Gran Premio della TV" (na Channel 5) z Pippo Baudo w 2002 roku, dołączył do obsady trzeciej serii dramatu telewizyjnego "Carabinieri", gdzie zagrał rolę marszałka Andrei Sepi.

W 2004 r. wraz z Gerrym Scottim prowadził program "La fabbrica del sorriso" (Canale 5). Po wakacjach powrócił do telewizji, prowadząc wraz z Mago Forestem i Gialappą program "Mai dire Iene" (Italia 1), będący synergią programów "Mai dire Domenica" i "Le iene".

Na początku 2006 roku Alessia Marcuzzi odebrała kolejną ważną pałeczkę: po Darii Bignardi i Barbarze D'Urso została gospodarzem księcia reality show "Big Brother" na Channel 5. Następnie została ponownie zatwierdzona do kolejnych edycji w 2007, 2008 i 2009 roku.

Lata 2010

Latem 2010 roku związała się ze swoim kolegą Francesco Facchinettim, młodszym od niej o osiem lat: w lutym 2011 roku Alessia ujawniła, że spodziewa się dziecka. Na początku września urodziła się ich córka, Mia Facchinetti. Romans Alessii i Francesco zakończył się - za obopólną zgodą - w październiku 2012 roku.

Latem 2014 i 2015 r. prowadziła "Summer Festival" na Channel 5, w towarzystwie Rudy'ego Zerbi i Angelo Baiguini. Jesienią 2014 r. ano była jedną z "rotacyjnych prezenterek" 17. edycji Zelig (Channel 5).

Alessia Marcuzzi dołącza do zespołu w 2014 roku ślub z Paolo Calabresi Marconi , producent telewizyjny.

Alessia Marcuzzi z mężem Paolo Calabresim

W 2015 roku poprowadziła 10. edycję L'isola dei famosi na Canale 5, reality show, które po raz pierwszy pojawiło się w sieciach Mediaset: do Alessii dołączyli eksperci Alfonso Signorini i Mara Venier oraz wysłannik Hondurasu Alvin.

W 2016 roku użyczyła swojego głosu jako aktor głosowy do filmu animowanego "Storks on a Mission". Po ponownym poprowadzeniu "Big Brothera" nadal prowadzi "The Island of the Famous" i robi to sukcesywnie do edycji 2019. Jesienią 2018 roku, po 13 latach, powraca jako gospodarz "Le Iene" na Italia 1.

Jesienią 2019 r. - oprócz prowadzenia Le Iene - przejęła rolę gospodarza 2. edycji "Temptation Island VIP". Następnie opublikowała książkę na temat podróży (której jest wielką pasjonatką) zatytułowaną "In viaggio con Alessia".

Lata 2020

W marcu i kwietniu 2020 r. brała udział w "Amici" (scena wieczorna) jako sędzia, zastępując Loredanę Berté.

Pod koniec września 2022 r. ogłoszono separację Alessii i Paolo Calabresi Marconi.

Nagrody i wyróżnienia

• 2000 Telegatto dla "Festivalbar
• 2000 Oscary telewizyjne dla żeńskiej osobowości telewizyjnej roku
• 2001 Telegatto dla "Festivalbar
• 2002 Nagroda Flaiano za dyrygenturę telewizyjną
• Oscar telewizyjny 2003 za film "Le Iene
• 2003 Telegatto "International TV Grand Prix".