Biografia - Między dobrem a złem

Poeta, gawędziarz i kompozytor Arrigo Boito jest znany ze swojego melodramatu "Mefistofele" i librett operowych.

Arrigo Boito urodził się w Padwie 24 lutego 1842 r. Od 1854 r. studiował grę na skrzypcach, fortepianie i kompozycję w Konserwatorium w Mediolanie. Po ukończeniu studiów wyjechał do Paryża z Franco Faccio, gdzie nawiązał kontakt z Gioacchino Rossinim, gdy ten ostatni mieszkał na obrzeżach stolicy Francji.

Następnie Boito udał się do Polski, Niemiec, Belgii i Anglii.

Powrócił do Mediolanu i po okresie, w którym pracował w różnych zawodach, w 1862 roku napisał wersety do "Hymnu Narodów", który później został skomponowany przez Giuseppe Verdiego na Wystawę Powszechną w Londynie.

Później nastąpiły lata pracy, przerwane jedynie na dwa miesiące w 1866 roku, podczas których, wraz z Faccio i Emilio Pragą, Arrigo Boito podążał za Giuseppe Garibaldim w jego akcji w Trydencie.

W 1868 roku jego opera "Mefistofele", oparta na "Fauście" Goethego, została wystawiona w mediolańskiej La Scali.

Podczas debiutu opera nie została dobrze przyjęta, do tego stopnia, że wywołała zamieszki i starcia z powodu rzekomo ukrytego "wagneryzmu". Po dwóch przedstawieniach policja zdecydowała się przerwać występy. Boito później drastycznie poprawił operę, zmniejszając ją: partia Fausta, napisana na baryton, została przepisana w tonacji tenorowej.

Nowa wersja została wystawiona w Teatro Comunale w Bolonii w 1876 roku i odniosła wielki sukces; wyjątkowa wśród kompozycji Boito, weszła do repertuaru oper, które są nadal często wykonywane i nagrywane.

W kolejnych latach Boito poświęcił się pisaniu librett dla innych kompozytorów. Do jego najważniejszych osiągnięć należą "La Gioconda" dla Amilcare Ponchiellego, dla której użył pseudonimu Tobia Gorrio, anagramu swojego nazwiska, "Otello" (1883) i "Falstaff" (1893) dla Giuseppe Verdiego. Inne libretta to "Hamlet" dla Faccio, "Sickle" dla Alfredo Catalaniego i przeróbka tekstu"Simon Boccanegra" Verdiego (1881).

Jego twórczość obejmuje również wiersze, opowiadania i eseje krytyczne, zwłaszcza dla "Musical Gazette". Jego wiersze prawie zawsze opierają się na desperackim, romantycznym temacie konfliktu między dobrem a złem, a "Mefistofeles" jest jego najbardziej emblematycznym przykładem.

Boito napisał drugą operę zatytułowaną "Ero e Leandro", ale był niezadowolony i zniszczył ją.

Następnie rozpoczął komponowanie opery, która zajęła go na lata, "Nerone". W 1901 roku opublikował odpowiedni tekst literacki, ale nie był w stanie ukończyć opery. Została ona później ukończona przez Arturo Toscaniniego i Vincenzo Tommasiniego: "Nerone" została po raz pierwszy wystawiona w La Scali 1 maja 1924 roku.

Arrigo Boito, dyrektor Konserwatorium w Parmie w latach 1889-1897, zmarł 10 czerwca 1918 roku w Mediolanie, a jego ciało spoczęło na miejskim cmentarzu Monumental.