Biografia - budowa talentu

• Dzieciństwo i edukacja
• Pierwsza połowa lat 2000
• Druga połowa lat 2000
• Lata 2010
• Lata 2020

Novak Djokovic Jest uważany za jednego z najsilniejszych sportowców w całej historii tenisa. Urodził się w Belgradzie, w Serbii, 22 maja 1987 r. Niezwykle utalentowany tenisista, doceniany i oczekiwany już od początku swojej kariery, 4 lipca 2011 r. został mistrzem świata w tenisie ziemnym. numer jeden na świecie w światowym rankingu ATP, zastępując Hiszpana Rafael Nadal Jego idolem zawsze był Pete Sampras Co więcej, jest to naturalny praworęczny w stanie uderzyć backhandem obiema rękami z taką samą niezwykłą precyzją.

W tej krótkiej biografii dowiemy się więcej o jego życiu i karierze.

Novak Djokovic

Dzieciństwo i edukacja

Kiedy podnosi swoje pierwsze rakiety, mały Nole - jak jest nazywany w rodzinie - ma zaledwie cztery lata. Trenuje go, nawet wtedy, w kwitnącym Kopaonik jest jugosłowiańska legenda tenisa Jelena Gencic który wykuł tenisistę wiele lat wcześniej. Monica Seles Kiedy przyszłe zjawisko ma jeszcze osiem lat, Gencic nie ukrywa swoich przewidywań i nazywa je " największy talent, jaki trenowałem od czasów Seles ".

W rzeczywistości w rodzinie Djokoviców sport to dość poważna sprawa i nietrudno zgadnąć, skąd wzięła się pasja serbskiego mistrza do rywalizacji. Jego rodzice to Srdjan i Dijana, oboje właściciele restauracji na górze Kopaonik. Jednak jego ojciec ma za sobą dyskretną karierę jako narciarz Ale to nie wszystko.

Mały Nole ma również dwóch innych wujków, którzy mieli karierę narciarską i to na doskonałym poziomie. Jego dwaj młodsi bracia, Marko i Djordje, obaj są tenisistami.

Wkrótce, w obliczu talentu młodego Novaka, ojciec Djokovica musiał zrezygnować z pomysłu, aby jego najstarszy syn został tenisistą. Wolałby, aby kontynuował tę samą karierę co on sam, poświęcając się narciarstwu, jego wielkiej miłości, lub piłce nożnej, znacznie bardziej lukratywnemu sportowi, w którym sama Serbia ma niezwykłą tradycję. Jednak młody Novak szybkoprzekonać swoich ludzi, że zamiłowanie do rakiet nie jest bynajmniej przypadkowe.

Już w wieku 12 lat, Novak został zapisany do akademii Nikoli Pilića w Monako Niemieckie doświadczenie trwało około dwóch lat, z przerwami, po powrocie do domu i bez wątpienia posłużyło do szlifowania i doskonalenia talentu młodego serbskiego tenisisty.

W każdym razie, jego kariera zaczyna się, gdy ma zaledwie 14 lat, w uniwersum młodzieżowym.

Pierwsza połowa lat 2000

W 2001 roku młody Novak Djokovic ukończył studia mistrz Europy W tym samym roku, w San Remo, zdobył złoto ze swoją drużyną narodową, tak zwanymi "Niebieskimi", zajmując drugie miejsce na mistrzostwach świata.

Dwa lata później, w 2003 roku, jest jednym z najlepsi tenisiści wygrywa turniej Kontrakty terminowe w Serbii i dotarł do finału w Norymberdze, a także odcisnął swoje piętno na wielu innych ważnych zawodach, zarówno we Francji, jak iw Stanach Zjednoczonych. W krótkim czasie wszedł do światowych rankingów juniorów, wśród 40 najlepszych.

W 2004 r. debiut wśród profesjonalistów co w ciągu kilku miesięcy uplasowało go w środku światowego rankingu. Zadebiutował w turnieju pretendent w Belgradzie, ale natychmiast odpada; dociera do półfinału na Kontrakty terminowe W tym samym roku został wybrany do Pucharu Davisa, w meczu singlowym przeciwko Łotwie. W tym samym roku, pokonując Włocha Daniele Bracciali, po raz pierwszy wygrał turniej Challenger, w Budapeszcie. Dwa tygodnie później po raz pierwszy zakwalifikował się do turnieju ATP, w Umag, co powtórzył we wrześniu, tym razem w turnieju w Bukareszcie. Tutaj uzyskał swój tytuł ATP. pierwsze zwycięstwo wyprzedzając 67. w rankingu Arnauda Clementa.

Przed listopadem 2004 roku Novak Djokovic wchodzi do 200 najlepszych na świecie w rankingu ATP, w szczególności dzięki zwycięstwu w challengerze w Akwizgranie. W 2005 roku odcisnął swoje piętno w rankingu ATP. Slam W stolicy Anglii, dzięki świetnemu wynikowi, udało mu się wywalczyć miejsce w turnieju w Paryżu, Melbourne i Londynie. losowanie główne W Nowym Jorku, gdzie dotarł do trzeciej rundy, wspiął się na pozycję numer 80 w rankingu; poprawił się o dwa miejsca podczas Master Cup w Paryżu, ostatnich zawodów w 2005 roku, kiedy to, choć odpadł w trzeciej rundzie, udało mu się po raz pierwszy pokonać jednego z dziesięciu najlepszych graczy na świecie. numer 9 Mariano Puerta.

Również w 2005 roku Djokovic po raz pierwszy pojawił się na Wimbledonie: ten kort wiele lat później pozwolił mu stać się numerem jeden na świecie.

Druga połowa lat 2000

Pierwsze miesiące 2006 roku nie były ekscytujące dla Djokovica. Poza kilkoma dobrymi zwycięstwami z drużyną narodową, został praktycznie wyeliminowany na Australian Open, turnieju w Zagrzebiu i Rotterdamie, nie wspominając o eliminacji w Indian Wells, z rąk nr 88 na świecie, Juliena Benneteau. Kilka miesięcy później, w Monte Carlo, znalazł się w obliczu numeru jeden, Roger Federer Nie błyszczy też na glinie w Barcelonie i Hamburgu.

Swój talent serbski tenisista miał jednak okazję udowodnić na Roland Garros, gdzie bez większych problemów pokonał wszystkich przeciwników, aż do ćwierćfinału, w którym trafił na panującego mistrza turnieju Rafaela Nadala. Dobry wynik dał mu jednak awans na 40. miejsce w rankingu ATP. Dobrze poradził sobie także na Wimbledonie, gdzie dotarł do czwartej rundy, przegrywając z Mario Ancicem.

Zamiast tego, kilka miesięcy później, na glinie Anersfoort, Novak Djokovic wygrywa pierwsze zwycięstwo w turnieju ATP Chilijczyk Nicolas Massu został pokonany 7-6 6-4 w pięknym finale. Na turnieju w Umag również zdobył bilet do finału, ale musiał skapitulować z powodu problemów z oddychaniem, które zmusiły go do operacja .

Po kilku tygodniach odpoczynku znalazł się w Metz, gdzie wygrał swój drugi turniej ATP, pokonując w finale Jurgena Melzera.

Rok 2006 jest szczególnie interesujący dla zwrot Serb wygrał w Miami Masters z Rafą Nadalem, z którym wygrał rok wcześniej. To właśnie w ćwierćfinale pokonał Hiszpana, dobrze wykorzystując swoje zmiany uderzeń. W tym samym turnieju pokonał Andrew Murraya, aw finale trafił na zaskakującego Argentyńczyka Guillermo Canasa, który pokonał nie kogo innego jak Federera. Jednak przeciwko Djokovicowi Canas musiał się poddać, pokonany we wszystkich trzech meczach.Serbski tenisista został numer 7 na świecie .

Ale jego wspinaczka jeszcze się nie skończyła.

W rzeczywistości, 12 sierpnia, po doskonałym miejscu na Seria Masters w Monte Carlo i dobre występy na Roland Garros i Wimbledonie, serbski tenisista wygrał turniej w Montrealu, co oznaczało dla niego szósty tytuł w karierze i drugi turniej Masters Series. Ostatni trzej przeciwnicy, których pokonał, jeden po drugim, nazywali się Andy Roddick Rafa Nadal i, w finale, po raz pierwszy Roger Federer.

Novak Djokovic pod koniec roku to 3. miejsce na świecie .

W 2008 roku Djokovic dosłownie zatriumfował na Australian Open, docierając do finału praktycznie bez żadnego sukcesu. nigdy nie stracić ani jednego zestawu Pokonuje w kolejności Benjamina Beckera, Simone Bolelliego, Sama Querreya, Lleytona Hewitta, Davida Ferrera i ponownie Rogera Federera, a w finale trafia na niespodziankę w postaci Jo-Wilfrieda Tsongi, który po męczarniach i tak zdołał go pokonać.

Był to rok szczególnie bogaty w zwycięstwa. Djokovic wygrał ATP Master Series w Indian Wells i Master Series w Rzymie, ale przegrał w Hamburgu i Roland Garros przy obu okazjach z Nadalem w półfinale. Co zaskakujące, odpadł prosto z Wimbledonu, a także przegrał w Toronto, w ćwierćfinale, oraz w Cincinnati, gdzie przegrał w finale z Andym Murrayem.

Przy Olimpiada z Pekinu w 2008 roku doprowadził swoją Serbię na podium w grze pojedynczej po pokonaniu Amerykanina Jamesa Blake'a: jest on brąz .

Dubaj, Pekin, Bazylea i Paryż: to cztery miasta, w których Novak Djokovic triumfował nad swoimi przeciwnikami w 2009 roku, który był dla niego absolutnie pełen sportowej satysfakcji. W Emiratach pokonał Hiszpana Ferrera, po przegranej z Tsongą w ATP w Marsylii. Ten sam los spotkał go w Emiratach Arabskich. Master 1000 Nadrobił to w następnym miesiącu, w maju, na ATP 250 w Belgradzie, pokonując w finale polskiego tenisistę Kubota, co nie miało miejsca na Roman Masters, również w tym samym miesiącu, gdzie ponownie przegrał finał z Rafaelem Nadalem, który pokonał go po raz trzeci w Madrycie, tym razem w półfinale.

Dotarł również do finału, bez zwycięstwa, w Cincinnati, podczas gdy wygrał ATP 500 w Bazylei, pokonując gospodarza Federera w finale, przed paryskim triumfem, który zakończył jego rok i sezon.

W 2010 roku, w ciągu pierwszych kilku miesięcy, zyskujesz 2. miejsce w rankingu światowym po odpadnięciu w ćwierćfinale Australian Open z powodu dokuczliwych problemów jelitowych.

Ponownie wygrał w Dubaju i dotarł do półfinału Wimbledonu, gdzie został pokonany przez Czecha Tomá Berdycha. Kilka miesięcy później, na US Open, uległ dopiero w finale, przeciwko numerowi jeden na świecie Nadalowi, pod koniec zaciętego meczu.

Wyeliminowanie Federera w tym turnieju w półfinale drogo go kosztowało: Szwajcar stracił swój drugi światowy ranking na rzecz serbskiego tenisisty i wziął kolejny rewanż w Szanghaju, Bazylei i ATP World Tour Finals. Jednak 5 grudnia Novak Djokovic wygrał Puchar Davisa ze swoją drużyną narodową, pokonując w finale reprezentację Francji.

W następnym roku od razu wygrał Australian Open, zaliczył hat-tricka w Dubaju i wszedł do finału BNP Paribas Open w Indian Wells z wynikiem rekord zwycięstw Po pokonaniu Federera po raz piętnasty w półfinale, tenisista z Belgradu pokonał Rafaela Nadala po raz pierwszy w finale.

Kilka tygodni później wygrał również turniej w Miami, a po kilku miesiącach, potwierdzając niesamowitą passę formy, pokonał Nadala po raz trzeci z rzędu, w Master 1000 w Madrycie, co powtórzył w Rzymie, ponownie na glinie, jak w Hiszpanii.

Lata 2010

Punkt zwrotny nastąpił w 2011 r., po tym jak zbliżył się do Rolanda Garrosa, na trawie Wimbledonu. Po pokonaniu Francuza Tsongi w półfinale, automatycznie stał się numerem jeden na świecie, wieńcząc swoją dominację na korcie zwycięstwem 6-4, 6-1, 1-6, 6-3 w finale z Nadalem. pierwszy gracz w historii wygrać 5 tytułów Atp Masters 1000 w tym samym roku .

Po kilku porażkach spowodowanych problemami fizycznymi, na US Open 2011 Djokovic ponownie został mistrzem i dosłownie przechadzał się po swoich przeciwnikach aż do finału z Rafaelem Nadalem, którego ponownie pokonał.

To był sztandarowy rok dla serbskiego tenisisty, 2011, kiedy pobił rekord wyższe zarobki uzyskane w ciągu jednego roku: 19 milionów dolarów.

W 2012 roku, po wygraniu Australian Open po raz trzeci, Djokovic został uhonorowany w Londynie nagrodą Nagroda Laureus Dokładnie 6 lutego: nagroda, która w sporcie jest warta tyle, co Oscar w kinie. Przed nim zdobyli ją tylko Roger Federer i Rafa Nadal.

Rok 2013 rozpoczął od wygrania Australian Open po raz czwarty - trzeci raz z rzędu - pokonując w finale Andy'ego Murraya.

Pozostaje tenisista nr 1 na świecie przez 100 tygodni.

W 2014 roku wygrał swój drugi turniej Wimbledonu i powrócił na 1. miejsce w światowym rankingu. Po dominacji w 2015 roku, sezon 2016 również rozpoczął się w najlepszym stylu: po raz pierwszy wygrał turniej w Doha, nie tracąc ani jednego seta, pokonując w finale swojego odwiecznego rywala Rafaela Nadala. Następnie zadebiutował na turnieju Igrzyska Olimpijskie w Rio w Brazylii, ale niespodziewanie został pokonany w pierwszej rundzie przez Juana Martina del Potro.

Następnie wziął udział w US Open i z łatwością dotarł do finału, w którym został jednak pokonany przez szwajcarskiego tenisistę Stana Wawrinkę.

Rok 2017 jest rokiem jego spadek Jednym z jego najlepszych wyników był finał turnieju na Foro Italico w Rzymie. Dotarł do ostatniego meczu w znakomitym stylu, ale został pokonany w ostatnim akcie przez niemiecką wschodzącą gwiazdę Alexander Zverev z wynikiem 6-4, 6-3.

Zamiast tego powrócił do świetności w kolejnych latach, przeżywając okres renesansu, którego kulminacją było zwycięstwo na Wimbledonie nad Rogerem Federerem w lipcu 2019 roku. epicki 5-godzinny mecz które wielu bez wahania opisuje jako " mecz stulecia ".

Novak Djokovic z Diego Armando Maradona zniknął w listopadzie 2020 r.

Lata 2020

W 2021 roku Novak Djokovic zdobył swój 20. tytuł Slam na Wimbledonie, pokonując w trudnym finale Matteo Berrettini - pierwszy Włoch w historii tenisa, który zagrał w angielskim finale.

W 2022 r. jego decyzja o niezaszczepieniu się przeciwko Covid-19 stała się sprawą medialną. 5 stycznia 2022 r. został zatrzymany przez policję graniczną w Melbourne, gdzie przyleciał, aby wziąć udział w Australian Open: został umieszczony w izolatce w hotelu dla imigrantów, a jego wiza została anulowana. Po dwóch apelacjach Novak został zmuszony do rezygnacji z turnieju i opuszczenia Australii w kolejnych dniach.

Kilka tygodni później oświadczył, że nie będzie grał w turniejach wymagających szczepień.

W czerwcu 2023 roku wygrał Rolanda Garrosa: to Slam nr 23. Nikt nigdy nie wygrał tak wielu.