Biografie - De constructie van een talent

• Kindertijd en onderwijs
• De eerste helft van de jaren 2000
• De tweede helft van de jaren 2000
• De jaren 2010
• De jaren 2020

Novak Djokovic Hij wordt beschouwd als een van de sterkste atleten in de hele tennisgeschiedenis. Hij werd geboren in Belgrado, Servië, op 22 mei 1987. Een zeer getalenteerde tennisspeler, die al sinds het begin van zijn carrière gewaardeerd en verwacht werd, werd op 4 juli 2011 de nummer één in de wereld op de ATP-wereldranglijst, als opvolger van de Spanjaard Rafael Nadal Zijn idool is altijd Pete Sampras Bovendien is het een natuurlijk rechtshandig in staat om met de backhand te slaan met beide handen en met dezelfde buitengewone precisie.

In deze korte biografie komen we meer te weten over zijn leven en carrière.

Novak Djokovic

Kindertijd en onderwijs

Als hij zijn eerste rackets oppakt, is de kleine Nole - zoals hij in de familie wordt genoemd - is pas vier jaar oud. Hij wordt zelfs dan nog gecoacht in het bloeiende Kopaonik door de Joegoslavische tennislegende Jelena Gencic die de tennisser jaren eerder had gesmeed. Monica Seles Als het toekomstige fenomeen nog maar acht jaar oud is, steekt Gencic zijn voorspellingen niet onder stoelen of banken en noemt het " het grootste talent dat ik heb gecoacht sinds Seles ".

In feite is sport in de familie Djokovic een nogal serieuze zaak en het is niet moeilijk om te raden waar de passie van de Servische kampioen voor competitie vandaan komt. Zijn ouders zijn Srdjan en Dijana, beiden eigenaar van een restaurant op de berg Kopaonik. Maar zijn vader heeft een discrete carrière achter de rug als skiër Maar dat is niet alles.

Kleine Nole heeft ook twee andere ooms die een carrière als skiër hadden, en op uitstekend niveau. Zijn twee jongere broers, Marko en Djordje, zijn allebei tennisspelers.

Met het oog op het talent van de jonge Novak moest vader Djokovic al snel het idee opgeven om zijn oudste zoon tennisspeler te zien worden. Hij had graag gezien dat hij dezelfde carrière als hijzelf zou nastreven en zich zou wijden aan skiën, zijn grote liefde, of aan voetbal, een veel lucratievere sport waarin Servië zelf een opmerkelijke traditie heeft. De jonge Novak echter al snelzijn mensen ervan te overtuigen dat de passie voor rackets zeker niet van buitenaf komt.

Al op 12-jarige leeftijd werd Novak ingeschreven bij de academie van Nikola Pilić in Monaco De Duitse ervaring duurde ongeveer twee jaar, af en aan, voordat hij terugkeerde naar huis en diende zonder twijfel om het talent van de jonge Servische tennisser te polijsten en perfectioneren.

In ieder geval zijn carrière begint als hij net 14 jaar oud is, binnen het jeugduniversum.

De eerste helft van de jaren 2000

In 2001 studeerde de jonge Novak Djokovic af op kampioen van Europa In hetzelfde jaar, in San Remo, won hij goud met zijn nationale team, de zogenaamde 'Blues', en werd hij tweede op de wereldkampioenschappen.

Twee jaar later, in 2003, is hij een van de beste tennissers wint een toernooi Futures in Servië en haalde de finale in Neurenberg en liet zich ook opmerken in een aantal andere belangrijke wedstrijden, zowel in Frankrijk als in de Verenigde Staten. Binnen korte tijd stond hij bij de junioren in de top 40 van de wereldranglijst.

In 2004 komt het debuut onder de professionals waardoor hij binnen een paar maanden in het midden van de wereldranglijst stond. Hij debuteerde in een toernooi uitdager in Belgrado maar stapt er meteen uit; bereikt de halve finales op de Futures Hetzelfde jaar werd hij geselecteerd voor de Davis Cup, in een enkelspelwedstrijd tegen Letland. Datzelfde jaar won hij voor het eerst een challengertoernooi, in Boedapest, door de Italiaan Daniele Bracciali te verslaan. Twee weken later kwalificeerde hij zich voor het eerst voor een ATP-toernooi, in Umag, wat hij in september herhaalde, dit keer in het toernooi van Boekarest. Hier behaalde hij zijn eerste overwinning Arnaud Clement, nummer 67 in het klassement, inhalen.

Voor november 2004 komt Novak Djokovic in de top 200 in de wereld op de ATP-ranglijst, vooral dankzij zijn overwinning in de challenger van Aken. In 2005 liet hij van zich horen in de Slam in Parijs, Melbourne en Londen. In de Engelse hoofdstad wist hij dankzij het uitstekende resultaat een plaats te verdienen voor de belangrijkste loting In New York, waar hij de derde ronde bereikte, klom hij naar nummer 80 op de ranglijst; hij verbeterde met twee plaatsen tijdens de Master Cup in Parijs, de laatste wedstrijd van 2005, toen hij, hoewel hij in de derde ronde uitviel, voor het eerst een speler uit de top tien van de wereld wist te verslaan, de nummer 9 Mariano Puerta.

Ook in 2005 was Djokovic' eerste optreden op Wimbledon: op dat veld zou hij jaren later de nummer één van de wereld worden.

De tweede helft van de jaren 2000

De eerste maanden van 2006 waren niet spannend voor Djokovic. Afgezien van een paar goede overwinningen met zijn nationale team, werd hij praktisch uitgeschakeld op de Australian Open, het toernooi van Zagreb en Rotterdam, om nog maar te zwijgen van de uitschakeling in Indian Wells, door toedoen van de nummer 88 van de wereld, Julien Benneteau. Maanden later, in Monte Carlo, stond hij tegenover de nummer één, Roger Federer Hij schittert ook niet op klei in Barcelona en Hamburg.

De Servische tennisser kreeg echter de kans om zijn talent te bewijzen op Roland Garros, waar hij al zijn tegenstanders zonder problemen versloeg, helemaal tot de kwartfinales, waar hij de regerend kampioen van het toernooi, Rafael Nadal, trof. Zijn goede resultaat bracht hem echter naar 40 op de ATP-ranking. Hij deed het ook goed op Wimbledon, waar hij de vierde ronde bereikte en verloor van Mario Ancic.

Op de Anersfoortse klei in plaats daarvan, een paar maanden later, komt voor Novak Djokovic de eerste overwinning op een ATP-toernooi De Chileen Nicolas Massu werd met 7-6 6-4 verslagen in de prachtige finale. Op het toernooi in Umag verdiende hij ook een ticket voor de finale, maar moest hij capituleren vanwege ademhalingsproblemen, waardoor hij in een chirurgie .

Na een paar weken rust was hij in Metz, waar hij zijn tweede ATP-toernooi won door Jurgen Melzer in de finale te verslaan.

2006 is vooral interessant voor de terugverdientijd won de Serviër op de Miami Masters, tegen Rafa Nadal, die het jaar daarvoor nog van hem had gewonnen. In de kwartfinale overklaste hij de Spanjaard, door goed gebruik te maken van zijn slagwissels. In hetzelfde toernooi overklaste hij Andrew Murray en in de finale trof hij de verrassende Argentijn Guillermo Canas, die niemand minder dan Federer had verslagen. Tegen Djokovic moest Canas zich echter gewonnen geven, verslagen in alle drie de kwartfinales.set. De Servische tennisser wordt de nummer 7 in de wereld .

Maar zijn klim is nog niet voorbij.

Op 12 augustus, na een uitstekende plaatsing op de Meesters in Monte Carlo en goede prestaties op Roland Garros en Wimbledon won de Servische tennisser het toernooi van Montreal, wat voor hem zijn zesde titel in zijn carrière en zijn tweede Masters Series-toernooi betekende. De laatste drie tegenstanders die hij versloeg, de een na de ander, heetten Andy Roddick Rafa Nadal en, in de finale, voor het eerst Roger Federer.

Novak Djokovic aan het einde van het jaar is 3e in de wereld .

In 2008 zegevierde Djokovic letterlijk op de Australian Open, toen hij de finale bereikte met vrijwel geen nooit een set verliezen Hij verslaat, in volgorde, Benjamin Becker, Simone Bolelli, Sam Querrey, Lleyton Hewitt, David Ferrer en, nogmaals, Roger Federer. In de finale treft hij de verrassing Jo-Wilfried Tsonga die hem, na afzien, toch weet te verslaan.

Djokovic won de ATP Master Series in Indian Wells en de Master Series in Rome, maar verloor in Hamburg en Roland Garros beide keren van Nadal in de halve finales. Verrassend genoeg ging hij rechtstreeks van Wimbledon af en verloor hij ook in Toronto, in de kwartfinales, en in Cincinnati, waar hij in de finale verloor van Andy Murray.

Op Olympische Spelen van Peking in 2008 brengt zijn Servië naar het podium in het enkelspel na het verslaan van de Amerikaan James Blake: hij is brons .

Dubai, Peking, Basel en Parijs: dit zijn de vier steden waar Novak Djokovic over zijn tegenstanders zegevierde in een 2009 dat absoluut bol stond van sportieve voldoening voor hem. In de Emiraten versloeg hij de Spanjaard Ferrer, nadat hij op de ATP in Marseille had verloren van Tsonga. Hetzelfde lot trof hij op de Master 1000 Hij maakte het de volgende maand, in mei, goed op de ATP 250 in Belgrado, door de Poolse tennisser Kubot in de finale te verslaan, wat niet gebeurde op de Roman Masters, ook in dezelfde maand, waar hij de finale opnieuw verloor van Rafael Nadal, die hem in Madrid voor de derde keer versloeg, dit keer in de halve finale.

Hij bereikte ook de finale, zonder te winnen, in Cincinnati, terwijl hij de ATP 500 in Basel won door gastheer Federer te verslaan in de finale, voor zijn Parijse triomf, die een einde maakte aan zijn jaar en seizoen.

In 2010, in de eerste paar maanden, krijg je de 2e wereldranglijst na het verlaten van de Australian Open vanwege een zeurend darmprobleem, in de kwartfinales.

Hij won opnieuw in Dubai en bereikte de halve finale op Wimbledon, waar hij werd verslagen door de Tsjech Tomá Berdych. Een paar maanden later, op de US Open, ging hij pas in de finale onderuit, tegen de nummer één van de wereld Nadal, na een zwaarbevochten wedstrijd.

De uitschakeling van Federer in dit toernooi in de halve finale kwam hem duur te staan: de Zwitser verloor zijn tweede plaats op de wereldranglijst aan de Servische tennisser en nam achtereenvolgens revanche in Shanghai, Basel en de ATP World Tour Finals. Op 5 december won Novak Djokovic echter de Davis Cup met zijn nationale team door in de finale het Franse nationale team te verslaan.

Het jaar daarop won hij meteen de Australian Open, scoorde een hattrick in Dubai en ging naar de finale van de BNP Paribas Open in Indian Wells met een palmares van overwinningen Na Federer voor de zoveelste keer verslagen te hebben in de halve finales, versloeg de tennisser uit Belgrado Rafael Nadal voor de eerste keer in een finale.

Een paar weken later won hij ook het toernooi van Miami, en na een paar maanden, een bevestiging van een ongelooflijke reeks van vorm, versloeg hij Nadal voor de derde keer op rij, tijdens de Master 1000 in Madrid, iets wat hij opnieuw zou doen in Rome, opnieuw op klei, net als in Spanje.

De jaren 2010

Het keerpunt kwam toen, in 2011, na dichtbij te zijn gekomen op Roland Garros, op het gras van Wimbledon. Nadat hij in de halve finale de Fransman Tsonga had verslagen, werd hij automatisch nummer één van de wereld en bekroonde hij zijn inhaalslag op het veld met een 6-4, 6-1, 1-6, 6-3 overwinning in de finale tegen Nadal. eerste speler in de geschiedenis winnen 5 Atp-titels Masters 1000 in hetzelfde jaar .

Na een paar nederlagen door fysieke problemen werd Djokovic op de US Open 2011 weer kampioen en walste hij letterlijk over zijn tegenstanders heen tot de finale tegen Rafael Nadal, die hij opnieuw versloeg.

Het was een topjaar voor de Servische tennisser in 2011, want hij brak het record van hogere inkomsten verkregen in één jaar: $19 miljoen.

In 2012, nadat hij de Australian Open voor de derde keer had gewonnen, werd Djokovic in Londen geëerd met de Laureus Prijs op 6 februari om precies te zijn: een prijs die in de sport net zoveel waard is als een Oscar in de bioscoop. Vóór hem hadden alleen Roger Federer en Rafa Nadal hem gewonnen.

2013 begon met het winnen van de Australian Open voor de vierde keer - de derde opeenvolgende keer - door Andy Murray te verslaan in de finale.

Het blijft 's werelds nummer 1 tennisser gedurende 100 weken.

In 2014 won hij zijn tweede Wimbledon-toernooi en keerde hij terug naar de eerste plaats op de wereldranglijst. Na in heel 2015 te hebben gedomineerd, begon ook het seizoen 2016 op de beste manier: hij won voor het eerst het Doha-toernooi zonder ook maar één set te verliezen en versloeg in de finale zijn oude rivaal Rafael Nadal. Daarna maakte hij zijn debuut op het Olympische Spelen Rio in Brazilië, maar werd verrassend in de eerste ronde verslagen door Juan Martin del Potro.

Hij nam vervolgens deel aan de US Open en wist met gemak de finale te bereiken, waarin hij echter in een comeback werd verslagen door de Zwitserse tennisser Stan Wawrinka.

2017 is het jaar van zijn daling Een van zijn beste resultaten was de finale van het toernooi op het Foro Italico in Rome. Hij bereikte de laatste wedstrijd op briljante wijze, maar werd in de laatste akte verslagen door de Duitse rijzende ster Alexander Zverev met een score van 6-4, 6-3.

In plaats daarvan keerde hij in de jaren daarna terug naar grootsheid en beleefde hij een periode van renaissance die in juli 2019 een hoogtepunt bereikte met een overwinning op Roger Federer op Wimbledon, in een epische wedstrijd van 5 uur die velen zonder aarzelen hebben omschreven als " wedstrijd van de eeuw ".

Novak Djokovic met Diego Armando Maradona verdwenen in november 2020

De jaren 2020

In 2021 won Novak Djokovic zijn 20e Slam-titel op Wimbledon door in een zware finale Matteo Berrettini - de eerste Italiaan in de tennisgeschiedenis die de Engelse finale speelde.

In 2022 werd zijn beslissing om zich niet in te enten tegen Covid-19 een mediazaak. Op 5 januari 2022 werd hij door de grenspolitie tegengehouden in Melbourne, waar hij naartoe was gevlogen om deel te nemen aan de Australian Open: hij werd in een isoleercel geplaatst in een hotel voor immigranten en zijn visum werd ingetrokken. Na twee beroepszaken moest Novak het toernooi opgeven en Australië in de daaropvolgende dagen verlaten.

Een paar weken later verklaarde hij dat hij niet zou spelen in toernooien waar vaccinatie verplicht is.

In juni 2023 won hij Roland Garros: het is Slam nr. 23. Niemand heeft er ooit zoveel gewonnen.