Jake LaMotta, biografie
Inhoudsopgave
Biografie - Raging Bull
Ze maakten er een film over, 'Raging Bull' (Raging Bull, 1980), met Robert De Niro in de hoofdrol, geregisseerd door Martin Scorsese en door Amerikaanse critici beoordeeld als de beste film van de jaren tachtig.
Acht Oscarnominaties en een persoonlijke triomf voor De Niro, die na het lezen en herlezen van de biografie van onze vechter meteen doorhad wat het pijnpunt van de agressieve bokser was. De grootste vijand van de legendarische Jake LaMotta?
Nee, het waren niet de haken van een of andere kolos met gelijke kracht, maar de kilo's die hij, bijna ongecontroleerd, in een paar weken wist aan te komen.
Zie ook: Biografie van Jerome David SalingerDe nachtmerries van LaMotta. Ja, iemand in zijn plaats zou zich zorgen hebben gemaakt om zijn neus niet te breken of knock-out te slaan. In plaats daarvan dacht hij aan diëten, net als een klassiek catwalkfiguur. Maar dit was niet de sfeer van grillen of de grillen van een 'pleaser'. Verre van dat. Jake was, helaas voor hem, in staat om wel dertig kilo aan te komen tussen gevechten door.de andere, een metamorfose die hem vervolgens enorme inspanningen kostte om zijn natuurlijke categorie, die van het middengewicht van 70 kilogram, weer te kunnen betreden.
Opklimmen naar zwaargewicht kwam onze held niet goed uit. In die categorie zouden de tegenstanders allemaal gigantisch zijn geweest, terwijl hij te klein zou zijn gebleken, hoewel misschien dikker aan de andere kant. Zonder halve maatregelen, als hij aankwam, deed hij dat op zijn best, en zo kwam hij ruim boven de 80 kilo uit, wat handig was om goed te kunnen vechten in zwaargewicht.
Zie ook: Edvard Munch, biografieGiacobbe LaMotta, beter bekend als Jake, zoon van Italianen, werd geboren in New York op 10 juli 1921. Na te zijn opgegroeid in de Bronx te midden van duizend ontberingen waarbij hij op straat vocht, op school werd gereformeerd en in de gevangenis werd opgesloten, begon hij zijn bokscarrière in 1941. Op 16 juni 1949 sloeg hij Marcel Cerdan knock-out in Detroit en werd wereldkampioen middengewicht. Hij slaagde erin ombehield de titel toen hij op 12 juli 1950 tegen Tiberio Mitri vocht, maar verloor deze op 14 februari 1951, toen hij in een legendarische wedstrijd knock-out werd geslagen door Ray Sugar Robinson. Het was zeker niet de eerste keer dat de twee tegenover elkaar stonden (om precies te zijn was het de zesde keer), maar in eerdere ontmoetingen was LaMotta erin geslaagd zijn tegenstander knock-out te slaan of op zijn minst te winnen op depunten.
Waarom kon hij die noodlottige Valentijnsdag niet halen? Omdat hij uitgeput was van zijn pogingen om weer op gewicht te komen. Zijn nachtmerrie was op het meest ongelegen moment weer opgedoken. Zelf zou hij het regime dat hij had ondergaan later omschrijven als iets onmogelijks: lange, uitputtende sessies in de sauna, gecombineerd met een zeer streng dieet, zelfs vloeistofarm. Zeer fit qua uiterlijk,slanke en behendige lichaamsbouw, in werkelijkheid was hij uitgeput in zijn spierkracht door die veel te rigoureuze levensstijl. En zo ging Jake de boksgeschiedenis in (een verhaal dat enigszins doet denken aan Jack London's prachtige korte verhaal 'The Last Steak', het verhaal van een bokser die het gevecht verliest omdat hij honger heeft). Tien ronden lang leek het er zelfs op dat hij bijna ging winnen, toen stortte hij in.stelt dat Robinson ook aan het aftakelen was en dat als de scheidsrechter het gevecht niet in de dertiende ronde had gestopt, hij misschien had gewonnen.
Jake LaMotta hing in 1954 zijn handschoenen aan de haak en ging met pensioen. Hij eindigde zijn carrière met 106 gevechten, 83 overwinningen, 19 gelijke spelen en 4 verliespartijen. Hij was zelfverzekerd en ongegeneerd en toen hij eenmaal uit de wedstrijdbusiness was, gaf hij stilletjes toe dat hij in opdracht van de maffia was gedwongen om een paar gevechten te regelen; zoals die ene die Billy Fox gebruikte om te kunnenHij werd uiteindelijk knock-out geslagen en de vleesetende vos had zijn vakantie op het WK met zijn rug bedekt. Jake's privéleven was ook zeer bewogen: niet minder dan zes vrouwen en zes relaties die allesbehalve soepel verliepen. De 'wilde stier' Jake wist hoe hij sterk moest zijn onder de schijnwerpers van een sporthal, maar niet zozeer in zijn liefdesleven.
In 1997 verscheen 'Raging bull: my story', zijn autobiografie.
Jake LaMotta overleed op 19 september 2017 in Miami op de rijpe leeftijd van 96 jaar aan de gevolgen van een longontsteking.