Βιογραφία - Raging Bull

Έκαναν μια ταινία γι' αυτό, το "Raging Bull" (Raging Bull, 1980), με πρωταγωνιστή τον Robert De Niro, σε σκηνοθεσία του Martin Scorsese, που κρίθηκε από τους Αμερικανούς κριτικούς ως η καλύτερη ταινία της δεκαετίας του 1980.

Οκτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ και ένας προσωπικός θρίαμβος για τον Ντε Νίρο, ο οποίος, αφού διάβασε και ξαναδιάβασε τη βιογραφία του πυγμάχου μας, κατάλαβε αμέσως ποιο ήταν το ευαίσθητο σημείο του επιθετικού πυγμάχου. Ο χειρότερος εχθρός του θρυλικού Τζέικ Λαμότα;

Όχι, δεν ήταν τα αγκίστρια κάποιου κολοσσού ίσης δύναμης, αλλά τα κιλά που, σχεδόν χωρίς έλεγχο, κατάφερε να πάρει μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Οι εφιάλτες του Λαμότα. Ναι, κάποιος στη θέση του θα ανησυχούσε για το αν θα έσπαγε τη μύτη του ή αν θα έπεφτε νοκ άουτ. Αντ' αυτού, σκεφτόταν να κάνει δίαιτα ακριβώς όπως μια κλασική φιγούρα της πασαρέλας. Αλλά εδώ δεν ήταν η σφαίρα της ιδιοτροπίας ή των ιδιοτροπιών ενός "ευχάριστου". Κάθε άλλο. Ο Τζέικ, δυστυχώς γι' αυτόν, ήταν ικανός να πάρει μέχρι και τριάντα κιλά μεταξύ των αγώνων.την άλλη, μια μεταμόρφωση που του κόστισε στη συνέχεια τεράστιες προσπάθειες για να μπορέσει να επανέλθει στη φυσική του κατηγορία, αυτή των 70 κιλών μεσαίων βαρών.

Η μετακίνηση στα βαρέα κιλά δεν βόλευε τον ήρωά μας. Σε αυτή την κατηγορία, οι αντίπαλοι θα ήταν όλοι γιγαντιαίοι, ενώ ο ίδιος θα αποδεικνυόταν πολύ μικρός, αν και ίσως παχύτερος από την άλλη. Χωρίς μισόλογα, όταν έπαιρνε βάρος, το έκανε με τον καλύτερο τρόπο, και έτσι ξεπέρασε κατά πολύ τα 80 κιλά, που ήταν χρήσιμο για να παλεύει καλά στα βαρέα κιλά.

Ο Τζιακομπέ Λαμότα, πιο γνωστός ως Τζέικ, γιος Ιταλών, γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 10 Ιουλίου 1921. Αφού μεγάλωσε στο Μπρονξ μέσα σε χίλιες κακουχίες που τον είδαν να παλεύει στους δρόμους, να αναμορφώνεται στο σχολείο και να κλείνεται στη φυλακή, ξεκίνησε την καριέρα του στην πυγμαχία το 1941. Στις 16 Ιουνίου 1949, έβγαλε νοκ άουτ τον Μαρσέλ Σερντάν στο Ντιτρόιτ και έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής μεσαίων βαρών. Κατάφερε ναδιατήρησε τον τίτλο όταν αγωνίστηκε με τον Τιβέριο Μίτρι στις 12 Ιουλίου 1950, αλλά τον έχασε στις 14 Φεβρουαρίου 1951, όταν τέθηκε νοκ άουτ από τον Ρέι Σούγκαρ Ρόμπινσον σε έναν θρυλικό αγώνα. Δεν ήταν σε καμία περίπτωση η πρώτη φορά που οι δύο τους βρέθηκαν αντιμέτωποι (για την ακρίβεια, ήταν η έκτη), αλλά στις προηγούμενες αναμετρήσεις ο Λαμότα είχε καταφέρει να βγάλει νοκ άουτ τον αντίπαλό του ή τουλάχιστον να κερδίσει στοσημεία.

Γιατί δεν τα κατάφερε εκείνη τη μοιραία ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου; Επειδή ήταν εξαντλημένος από την προσπάθεια να ξαναβρεί το βάρος του. Ο εφιάλτης του είχε επανέλθει στην επιφάνεια την πιο ακατάλληλη στιγμή. Ο ίδιος αργότερα θα περιέγραφε το καθεστώς στο οποίο είχε υποβληθεί ως κάτι το ακατόρθωτο: πολύωρες, εξαντλητικές συνεδρίες στη σάουνα, σε συνδυασμό με μια πολύ αυστηρή δίαιτα, ακόμη και χαμηλή σε υγρά. Πολύ γυμνασμένος εμφανισιακά,αδύνατη και ευκίνητη σωματική διάπλαση, στην πραγματικότητα είχε εξαντλήσει τις μυϊκές του δυνάμεις από αυτόν τον υπερβολικά αυστηρό τρόπο ζωής. Και έτσι ο Τζέικ έφυγε από την ιστορία της πυγμαχίας (μια ιστορία που θυμίζει κάπως το όμορφο διήγημα του Τζακ Λόντον "The Last Steak", την ιστορία ενός πυγμάχου που χάνει τον αγώνα επειδή πεινάει). Στην πραγματικότητα για δέκα γύρους έμοιαζε ότι σχεδόν θα κέρδιζε, και μετά κατέρρευσε.υποστηρίζει ότι και ο Robinson είχε καταρρεύσει και ότι αν ο διαιτητής δεν είχε διακόψει τον αγώνα στον δέκατο τρίτο γύρο, ίσως να είχε κερδίσει.

Ο Τζέικ Λαμότα κρέμασε τα γάντια του το 1954 και αποσύρθηκε από τα ρινγκ. Ολοκλήρωσε την καριέρα του με 106 αγώνες, 83 νίκες, 19 ισοπαλίες και 4 ήττες. Ένας χαρακτήρας με αυτοπεποίθηση και ακομπλεξάριστος, όταν έφυγε από την αγωνιστική δραστηριότητα παραδέχτηκε σιωπηλά ότι είχε αναγκαστεί, με εντολή της Μαφίας, να κανονίσει μερικούς αγώνες- όπως αυτόν που ο Μπίλι Φοξ χρησιμοποίησε για να μπορέσει νααγωνιζόμενος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1949. Κατέληξε νοκ άουτ και η σαρκοβόρα αλεπού έκανε τις διακοπές της στο Παγκόσμιο Κύπελλο με καλυμμένη την πλάτη. Η ιδιωτική ζωή του Τζέικ ήταν επίσης πολύ περιπετειώδης: όχι λιγότερες από έξι γυναίκες και έξι σχέσεις που κάθε άλλο παρά ομαλές ήταν. Ο "άγριος ταύρος" Τζέικ ήξερε πώς να είναι δυνατός κάτω από τους προβολείς μιας αθλητικής αίθουσας, αλλά όχι τόσο στην ερωτική του ζωή.

Το 1997 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του "Raging bull: my story".

Ο Jake LaMotta πέθανε στο Μαϊάμι σε ηλικία 96 ετών στις 19 Σεπτεμβρίου 2017 λόγω επιπλοκών από πνευμονία.