Biografia - Stalowy cykl

• Dzieciństwo i środowisko rodzinne
• Szkolenie
• Ideologia socjalistyczna
• Imię Stalin
• Stalin i Lenin
• Polityczny wzrost
• Metody Stalina
• Klęska Lenina
• Era Stalina
• Transformacja ZSRR
• Polityka zagraniczna
• Druga wojna światowa
• Ostatnie kilka lat
• Insight: książka biograficzna

Cechą charakterystyczną przywódców bolszewickich jest to, że pochodzą oni z prestiżowych rodzin szlacheckich, burżuazyjnych lub z innych warstw społecznych. inteligencja . Stalin Zamiast tego urodził się w Gori, małej wiejskiej wiosce niedaleko Tbilisi w Gruzji, w nędznej rodzinie chłopskich służących. W tej części imperium rosyjskiego na granicy ze Wschodem ludność - prawie wszyscy chrześcijanie - liczyła nie więcej niż 750 000 osób. Według rejestrów kościoła parafialnego w Gori jego data urodzenia to 6 grudnia 1878 r., ale twierdzi, że urodził się 6 grudnia 1878 r. w Gori.21 grudnia 1879 r. I w tym dniu oficjalnie obchodzono jego urodziny w Związku Radzieckim. Data ta została później skorygowana na 18 grudnia.

Josif Stalin

Dzieciństwo i środowisko rodzinne

Jego prawdziwe imię i nazwisko to Iosif Vissarionovič Džugašvili Gruzja pod rządami carów przechodziła stopniowy proces " Rusyfikacja "Jak prawie wszyscy Gruzini, jego rodzina jest biedna, niewykształcona, niepiśmienna. Ale nie zna niewolnictwa, które uciska tak wielu Rosjan, ponieważ nie są zależni od jednego pana, ale od państwa. Tak więc, chociaż są sługami, nie są czyjąś prywatną własnością.

Urodził się ojciec Vissarion Džugašvili parobek Matka, Ekaterina Geladze, jest praczką i wydaje się nie być Gruzinką ze względu na cechę somatyczną: ma rude włosy, co jest bardzo rzadkie w okolicy. Mówi się, że należy do Osetyjczyków, górskiego plemienia pochodzenia irańskiego. W 1875 roku para opuściła wieś i osiedliła się w Gori, wiosce liczącej około 5,000 mieszkańców. Wynajęli ruderę.

W następnym roku urodził im się syn, ale zmarł wkrótce po urodzeniu. Drugi syn urodził się w 1877 roku, ale również zmarł w młodym wieku. Inny los spotkał trzeciego syna, Josifa.

W najgorszej nędzy to jedyne dziecko dorasta w niefortunne środowisko a ojciec, zamiast zareagować, ucieka w alkoholizm; w chwilach złości uwalnia swoje przemoc bez powodu na jego żonę i syna, który, choć był dzieckiem, nie zawahał się rzucić w niego nożem podczas jednej z tych kłótni.

W dzieciństwie jego ojciec uniemożliwił Josifowi uczęszczanie do szkoły, aby zmusić go do pracy jako robotnik. szewc Sytuacja w domu stała się nie do utrzymania i zmusiła mężczyznę do zmiany otoczenia: jego ojciec przeniósł się do Tyflisu, aby pracować w fabryce obuwia; nie wysyłał rodzinie żadnych pieniędzy i myślał, że wyda je na alkohol; aż do dnia, w którym podczas pijackiej bójki został zabity. dźgnięty na bok i umiera.

Pozostaje tylko matka, która musi zadbać o przetrwanie swojego jedynego dziecka. ospa (choroba, która pozostawia straszne ślady), a później zaraził się przerażającą infekcja Przyszły Josif przetrwał pierwszą chorobę, wychodząc z drugiej w zadziwiający sposób, stał się tak przystojny i silny, że z pewną dumą chłopiec zaczyna mówić, że jest mocny jak stal ( stal z którego Stalin ).

Szkolenie

Josif odziedziczył całą swoją siłę po matce, która, pozostawiona sama sobie, aby zarobić na życie, najpierw zaczyna szyć dla kilku sąsiadów, a następnie za zgromadzony kapitał kupuje bardzo nowoczesną maszynę do szycia, która jeszcze bardziej zwiększa jej zarobki i oczywiście ma ambicję dla swojego syna.

Po ukończeniu czterech klas podstawowych Josif uczęszczał do ortodoksyjna szkoła religijna Gori, jedynej szkoły średniej w wiosce, zarezerwowanej dla nielicznych.

Ambicja matki przenosi się na jej syna, który wyróżnia się spośród innych uczniów szkoły inteligencją (choć kończy szkołę dwa lata później), siłą woli, pamięcią i, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, także sprawnością fizyczną.

Nędza i rozpacz doświadczane jako dziecko dokonują tego cudu. będzie co wpływa również na dyrektora szkoły Goriego; ten ostatni sugeruje jego matce (która nie chce niczego więcej niż to, by Josif został ksiądz ), aby jesienią 1894 r. (w wieku piętnastu lat) wstąpił do seminarium teologicznego w Tyflisie.

Josif uczęszczał do instytutu do maja 1899 r., kiedy to - ku rozpaczy matki (w 1937 r. przed śmiercią wciąż nie mogła się z tym pogodzić - słynny wywiad z nią) - został wydalony.

Przyszły przywódca ogromnego kraju, który stanie się " Imperium bezbożników "Pius XII") i że zamknie wszystkie kościoły, z pewnością nie ma powołania do bycia księdzem.

Młody człowiek, po tym, jak poświęcił znaczną część tej silnej determinacji, aby zapomnieć o swoim środowisku młodzieńczej nędzy i rozpaczy, zaczął wykorzystywać tę determinację dla tych, którzy byli w takim samym stanie. Potajemne spotkania pracowników linii kolejowej w Tyflisie, mieście, które staje się centrum narodowego fermentu w całej Gruzji. liberalne ideały polityczne populacji pochodzi z Europy Zachodniej.

Ideologia socjalistyczna

Odcisk w edukacji młodego człowieka powstał w poprzednich dwóch latach, kiedy ewangelickie "wyznanie wiary" i "gruzińskie socjalistyczne" "wyznanie wiary Marks i Engels .

Kontakt z ideami i środowiskiem zesłańców politycznych przybliżył go do doktryny socjalistyczne .

Josif dołączył do podziemnego ruchu marksistowskiego w Tiblisi w 1898 r., reprezentowanego przez Partię Socjaldemokratyczną (POSDR) (nielegalną w tamtym czasie) i rozpoczął intensywną działalność. działalność polityczna propagandy i przygotowanie do powstania co wkrótce doprowadziło go do zapoznania się z rygorem policja reżimu.

Imię Stalin

Josif przyjął pseudonim Stalin (stal) właśnie ze względu na powiązania z ideologią komunistyczną i działaczami rewolucyjnymi - wśród których powszechne było również używanie fałszywych nazwisk w celu ochrony przed rosyjską policją - z których obaj zostali zdyskredytowani i potępieni przez rząd carski.

La konwersja do Ideologia marksistowska Stalina jest natychmiastowa, całkowita i ostateczna.

Właśnie ze względu na swój młody wiek wymyślił to na swój własny sposób: szorstki, ale tak porywczy, że w ciągu kilku miesięcy od wyrzucenia z seminarium został również wyrzucony z organizacji gruzińskiego ruchu nacjonalistycznego.

Aresztowany W 1902 r. Stalin opuścił Tyflis i przeniósł się do Batum nad Morzem Czarnym, gdzie ponownie zaczął prowadzić agitację, przewodząc niewielkiej grupie autonomistów. Čcheidze lider gruzińskich socjaldemokratów.

W kwietniu 1902 r., podczas demonstracji strajkujących, która przerodziła się w zamieszki i starcia z policją, Stalin został oskarżony o jej zorganizowanie: został uwięziony i skazany na rok więzienia w Kutaisi, a następnie na trzyletnią deportację na Syberię, do Nowej Udy, ponad 6000 kilometrów od Gruzji.

Stalin i Lenin

Podczas pobytu w więzieniu poznał słynnego marksistowskiego agitatora, Grigol Uratadze Towarzysz - który wcześniej nie wiedział o jego istnieniu - był pod wrażeniem: drobnej postury, twarz poznaczona bliznami po ospie, broda i włosy zawsze długie; nieznaczący przybysz był twardy, energiczny, niewzruszony, nie złościł się, nie przeklinał, nie krzyczał, nigdy się nie śmiał, miał lodowaty temperament. Koba ("niezłomny", jego drugi pseudonim) stał się już Stalinem, "chłopcem ze stali" również w polityce.

W 1903 r. odbył się drugi kongres partii, na którym doszło do odejścia Lew Trocki młody 23-letni zwolennik Lenin który przeszedł w szeregi przeciwników oskarżających Lenina o "jakobinizm".

Z tego okresu pochodzi wyimaginowany list Lenina do więzienia wysłany w 1903 r., kiedy Stalin przebywa w więzieniu. Lenin informuje go, że doszło do rozłamu i że trzeba wybrać między dwiema frakcjami. A on wybiera swoją.

Uciekł w 1904 r. i w niewytłumaczalny sposób powrócił do Tbilisi. Zarówno przyjaciele, jak i wrogowie zaczęli uważać, że jest on częścią organizacji. tajna policja który być może za porozumieniem został zesłany na Syberię wśród innych więźniów tylko po to, by pełnić rolę szpiega, a w następnych miesiącach z energią i dużymi zdolnościami organizacyjnymi uczestniczył w ruchu powstańczym, w ramach którego utworzono pierwszą partię wojskową. radziecki robotników i chłopów.

Mija kilka tygodni i Stalin jest już częścią Frakcja bolszewicka Drugą frakcją była większość pod rządami Lenina. Menshevik mniejszości, która składa się głównie z Gruzinów (tj. jego marksistowskich przyjaciół najpierw w Tyflisie, a następnie w Batum).

W listopadzie 1905 roku, po opublikowaniu swojego pierwszego eseju " O niezgodzie w partii "został redaktorem czasopisma "Kaukaski Biuletyn Robotniczy".

W Finlandii, na bolszewickiej konferencji w Tampere, pojawia się spotkanie z Leninem całkowicie zmieniające życie Koba Zmieni również Rosję, którą dyktator przekształci z zacofanego i chaotycznego kraju carskiego w państwo, które będzie w stanie przetrwać. druga potęga przemysłowa świata.

Lenin i Stalin

Polityczny wzrost

Stalin zaakceptował tezy Lenina dotyczące roli zwartej i sztywno zorganizowanej partii marksistowskiej jako nieodzownego narzędzia w walce o niepodległość. rewolucja proletariacka .

Udał się do Baku i wziął udział w strajkach w 1908 r.; Stalin został ponownie aresztowany i deportowany na Syberię; uciekł, ale został schwytany i internowany (1913 r.) w Kurejce nad dolnym Jenisejem, gdzie pozostał przez cztery lata, do marca 1917 r. W krótkich okresach tajnej działalności stopniowo udało mu się narzucić swoją osobowość i wyłonić się jako przywódca, do tego stopnia, że w 1912 r. został powołany przez Lenina,być częścią Komitet Centralny Partii .

Analizując ewolucję historii Rosji, poza wszelką dyskusją i oceną obyczajów i prądów myślowych, należy przyznać zasługę sile osobowości i pracy Stalina, który miał, na dobre i na złe, decydujący wpływ na bieg współczesnej historii; równy Rewolucja francuska i do Napoleon .

Wpływ ten wykraczał poza jego śmierć i koniec jego władzy politycznej.

Stalinizm jest wyrażeniem wielkie siły historyczne i zbiorowa wola .

Stalin pozostawał u władzy przez trzydzieści lat: żaden przywódca nie może rządzić tak długo, jeśli społeczeństwo nie obiecuje mu zgoda .

Policja, sądy, prześladowania mogą służyć, ale nie wystarczą, by rządzić tak długo.

Większość populacji chciała Silny stan Całość inteligencja Rosyjscy przywódcy (menedżerowie, specjaliści, technicy, wojskowi itp.), którzy byli wrogo nastawieni do rewolucji lub wyobcowani z niej, uważali Stalina za przywódcę zdolnego do zapewnienia wzrostu społeczeństwa i udzielili mu pełnego poparcia. Nie różni się to zbytnio od poparcia, jakie mieli inteligencja a niemiecka wielka burżuazja dała Hitler lub jak we Włoszech na Mussolini .

Stalin przekształca władzę w dyktatura Jak wszystkie reżimy, jest on faworyzowany przez zbiorowe zachowanie faszystowska forma Nawet jeśli jeden jest komunistą, a drugi nazistą.

Metody Stalina

W 1917 roku przyczynił się do odrodzenia Prawda (oficjalny organ prasowy partii) w Petersburgu, definiując w eseju Marksizm i problem narodowy "jego stanowiska teoretyczne nie zawsze były zgodne z poglądami Lenina.

Stalin wraca do Petersburga (w międzyczasie przemianowanego na Piotrogród Stalin, wraz z Lwem Kamieniewem i Murianowem, przejął redakcję "Prawdy", wspierając rząd tymczasowy w jego rewolucyjnych działaniach przeciwko reakcyjnym pozostałościom. Przywództwo to zostało zdezawuowane przez Teza z kwietnia Lenina i gwałtownej radykalizacji wydarzeń.

W decydujących tygodniach po przejęciu władzy przez bolszewików, Stalin, członek Komitetu ds. komitet wojskowy Dopiero 9 listopada 1917 r. dołączył do nowego rządu tymczasowego - Rady Komisarzy Ludowych - z zadaniem dbania o sprawy mniejszości etnicznych.

To jemu zawdzięczamy opracowanie Deklaracja narodów Rosji, który stanowi podstawowy dokument zasada autonomii różnych narodowości w ramach państwa radzieckiego.

Członek Centralnego Komitetu Wykonawczego, Stalin w kwietniu 1918 roku został mianowany pełnomocnik ds. negocjacji z Ukrainą .

W walce z "białymi" generałami dowodził frontem carskim (później stalingradzkim, dziś wołgogradzkim), a następnie frontem uralskim.

Klęska Lenina

Sposób barbarzyńca i nieczuły sposób, w jaki Stalin prowadzi te walki, budzi zastrzeżenia Lenina wobec niego. Zastrzeżenia te przejawiają się w jego politycznym testamencie, w którym ostro oskarża go o stawianie na swoim. osobiste ambicje dla ogólnego interesu ruchu.

Lenina dręczy myśl, że rząd w coraz większym stopniu traci swoją proletariacką matrycę i staje się wyłącznie wyrazem biurokraci partia, coraz bardziej oddalona od aktywnego doświadczenia walka doświadczona w potajemności przed 1917 r. Oprócz tego przewiduje niekwestionowaną supremację Komitet Centralny Dlatego też w swoich ostatnich pismach proponuje reorganizację systemów kontroli, unikając formacji w przeważającej mierze robotniczej, która mogłaby powstrzymać przytłaczającą klasyfikację urzędników partyjnych.

The 9 marca 1922 r. Stalin zostaje mianowany sekretarzem generalnym Komitetu Centralnego; dołącza do Zinowjewa i Kamieniewa (słynnych trojka ), i zamienia tę pozycję, początkowo mało istotną, w potężną trampolinę do zadeklarowania swojego moc osobista w partii po śmierci Lenina.

W tym momencie rosyjski kontekst jest zdewastowany przez wojna światowa i wojna domowa z milionami bezdomnych i dosłownie głodujących obywateli; dyplomatycznie odizolowany we wrogim świecie, spór z Lwem Trockim, wrogo nastawionym do Nowa polityka gospodarcza i zwolennik internacjonalizacji rewolucji.

Stalin argumentował, że permanentna rewolucja " jest tylko iluzją i że Związek Radziecki musi skierować mobilizację wszystkich swoich zasobów w celu zabezpieczenia swojej rewolucji (teoria socjalizm w jednym kraju ").

Trocki, zgodnie z późniejszymi pismami Lenina, uważa, że przy wsparciu rosnącej opozycji stworzonej w partii, potrzebna jest odnowa w organach zarządzających. Wyraził te poglądy na 13. kongresie partii, ale został zdemontowany i oskarżony o frakcjonizm przez Stalina i "triumwirat" (Stalin, Kamieniew, Zinowiew).

Era Stalina

Piętnasty kongres partii w 1927 r. oznaczał triumf Stalina, który został przywódcą partii. absolutny lider ; Bucharin Wraz z rozpoczęciem polityki przyspieszonej industrializacji i przymusowej kolektywizacji, Bucharin dystansuje się od Stalina i stwierdza, że polityka ta generuje straszne konflikty ze światem chłopskim. Bucharin staje się przeciwnik prawicowcy, podczas gdy Trocki, Kamieniew i Zinowiew są lewicowymi przeciwnikami.

W centrum znajduje się oczywiście Stalin że na kongresie potępia wszelkie odstępstwa od swojej linii . może teraz obsługiwać całkowita marginalizacja jego byłych sojuszników, teraz uważanych za przeciwników.

Trocki jest niewątpliwie najbardziej przerażający dla Stalina: najpierw zostaje wydalony z partii, a następnie, aby go unieszkodliwić, zostaje wyrzucony z kraju. Kamieniew i Zinowiew, którzy przygotowali grunt pod autoryzację Trockiego, żałują tego i Stalin może spokojnie dokończyć robotę. Z zagranicy Trocki walczy przeciwko Stalinowi i pisze książkę " Rewolucja zdradziła ".

Wraz z rokiem 1928 rozpoczyna się był Stalin "Począwszy od tego roku, historia jego osoby będzie utożsamiana z historia ZSRR .

Wkrótce w ZSRR nazwisko prawej ręki Lenina stało się synonimem szpieg i zdrajca .

W 1940 roku Trocki, który wylądował w Meksyku, został zabity przez wysłannika Stalina ciosem siekierą.

Transformacja ZSRR

The NEP ( Novaja Ėkonomičeskaja Politika - Nowa Polityka Gospodarcza) z przymusowa kolektywizacja i mechanizacja rolnictwa; jest to handel prywatny zniesiony Początek pierwszy plan pięcioletni (1928-1932), który nadał priorytet przemysłowi ciężkiemu.

Około połowa dochodu narodowego jest zarezerwowana na pracę transformacja kraju biednych i zacofanych w dużym moc przemysłowa .

Dokonywany jest masowy import maszyn i wzywane są tysiące zagranicznych techników. Powstają nowe miasta aby pomieścić pracowników (których liczba wzrosła z 17 do 33 procent populacji w ciągu kilku lat), podczas gdy gęsta sieć szkół eliminuje analfabetyzm i przygotować nowych techników.

Drugi plan pięcioletni (1933-1937) również nadał priorytet przemysłowi, który dalej się rozwijał.

Lata 30. charakteryzowały się straszliwymi "czystkami", w których członkowie niemal całej bolszewickiej starej gwardii, od Kamieniewa po Zinowiewa, Radka, Sokolnikowa i J. Pjatakowa; od Bucharina i Rykowa po G. Jagodę i M. Tuchaczewskiego (1893-1938) zostali skazani na śmierć lub długie lata więzienia: w sumie 35 000 oficerów ze 144 000, którzy tworzyli Armię Czerwoną.

Polityka zagraniczna

W 1934 roku ZSRR został przyjęty do Unii Europejskiej. Liga Narodów i składa wnioski dotyczące ogólne rozbrojenie próba wspierania ścisłej współpracy antyfaszystowskiej zarówno między krajami, jak i wewnątrz nich (polityka "frontów ludowych").

W 1935 r. zawarł pakty o przyjaźni i wzajemnej pomocy z Francją i Czechosłowacją; w 1936 r. ZSRR wsparł republikańską Hiszpanię pomocą wojskową przeciwko Francisco Franco .

The Pakt z Monako w 1938 r. zadał poważny cios "kolaboracyjnej" polityce Stalina, zastępując Litwinowa Wiaczesław Mołotow i przeplata linię pozytywistyczną z realistyczną polityką.

Zamiast zachodniej gry na zwłokę, Stalin wolałby niemiecką "konkretność" ( Pakt Ribbentrop-Mołotow z 23 sierpnia 1939 r.), że nie wierzył już, że jest w stanie uratować pokój w Europie, ale przynajmniej zapewnił pokój dla ZSRR.

Druga wojna światowa

Wojna przeciwko Niemcom (1941-1945) stanowi niechlubna strona z życie Stalina Pod jego przywództwem ZSRR udało się zablokować nazistowski atak, ale z powodu czystek, które zabiły prawie całe dowództwo wojskowe, bitwy, choć wygrane, spowodowały, że armia rosyjska przecieki dla wiele milionów ludzi .

Główne bitwy to oblężenie Leningradu i bitwa o Stalingrad.

Bardziej niż - bezpośredni i znaczący - wkład w prowadzenie wojny, rola Stalin jako wielki dyplomata podkreślany na konferencjach na szczycie: rygorystyczny, logiczny, nieustępliwy negocjator, któremu nie brakuje rozsądku.

Był wysoko ceniony przez Franklin Delano Roosevelt mniej o Winston Churchill na którą zawoalowała stara antykomunistyczna rdza.

1945 - Churchill, Roosevelt i Stalin na spotkaniu Konferencja Jałtańska

Ostatnie kilka lat

W okresie powojennym ZSRR ponownie zaangażował się na podwójnym froncie: odbudowy w kraju i wrogości Zachodu na zewnątrz, tym razem znacznie bardziej dramatycznej ze względu na obecność bomba atomowa Są to lata Zimna wojna ", w którym Stalin zaostrzył monolityzm partii komunistycznej poza granicami i wewnątrz granic, z których utworzenie Cominform (Biuro Informacyjne Partii Komunistycznych i Robotniczych) oraz "ekskomunika" dewiacyjnej Jugosławii.

Stalin, obecnie w zaawansowanym wieku, doznaje udaru mózgu w swojej podmiejskiej willi w Kuncewie w nocy z 1 na 2 marca 1953 r.; ale strażnicy patrolujący przed jego sypialnią, choć zaniepokojeni jego brakiem żądania nocnego posiłku, nie odważą się sforsować drzwi bezpieczeństwa aż do następnego ranka. Stalin jest już w rozpaczliwym stanie: połowa jego ciała jest sparaliżowana, on mastracił zdolność mowy.

Josif Stalin Zmarł o świcie 5 marca 1953 r., po tym jak jego lojaliści do samego końca mieli nadzieję na poprawę jego stanu.

Pogrzeb jest imponujący.

Ciało, po zabalsamowaniu i ubraniu w mundur, zostaje uroczyście wystawione na widok publiczny w kremlowskiej Sali Kolumnowej (gdzie wcześniej wystawiony był Lenin).

Co najmniej sto osób zostało zmiażdżonych podczas próby złożenia hołdu.

Jest to pochowany obok Lenina w mauzoleum na Placu Czerwonym.

Po jego śmierci popularność Stalina jako przywódcy ruchu na rzecz emancypacji uciskanych mas na całym świecie pozostała nienaruszona: jednak wybór jego następcy na XX Kongresie KPZR (1956) zajął zaledwie trzy lata, Nikita Chruszczow potępić przestępstwa popełnione przez niego przeciwko innym członkom partii, inicjując proces " destalinizacja ".

Pierwszym środkiem tej nowej polityki jest usunięcie mumii Stalina z Mauzoleum Lenina: władze nie mogły tolerować bliskości takiego pomnika. krwawy Od tego czasu ciało spoczywa w grobowcu niedaleko, pod murami Kremla.

Insight: książka biograficzna

W celu dalszego studiowania zalecamy przeczytanie książki " Stalin, biografia dyktatora "autorstwa Olega V. Chlevnjuka.

Stalin, biografia dyktatora - Okładka - Książka na Amazon