Біяграфія Масіма д'Адзельё
Змест
Біяграфія • Мастацтва, культура і грамадзянскія захапленні
Масіма Тапарэлі, маркіз д'Ацэльё, нарадзіўся ў Турыне 24 кастрычніка 1798 г. Ён жыў у выгнанні ў Фларэнцыі са сваёй сям'ёй падчас французскай акупацыі П'емонта. Затым, пасля падзення Напалеона, ён наведваў універсітэцкія курсы ў Турыне.
Пасля сямейнай традыцыі ён пачаў ваенную кар'еру, якую пакінуў у 1820 г. Ён пасяліўся ў Рыме, каб вучыцца маляванню ў фламандскага майстра Марціна Ферстапена.
Масіма д'Ацэльё пачаў прысвячаць сябе сентыментальным і патрыятычным тэмам у 1825 годзе. У 1831 г. памёр яго бацька: ён пераехаў у Мілан, дзе пазнаёміўся з Алесандра Манцоні. Д'Ацэльё ажэніцца са сваёй дачкой Джуліяй Манцоні, якой ён прадстаўляе свой першы раман «Фестываль Сан-Мікеле», на тэму якога ён ужо намаляваў чыста рамантычную інтанацыйную карціну.
У наступныя гады ён прысвяціў сябе пісьменству; у 1833 г. ён напісаў «Эторе Ф'ерамоска або Lo disfida di Barletta», у 1841 г. «Нікало дэ Лапі, гэта значыць Палескі і П'яноні» і няскончаную «Ламбардскую лігу».
Аднак Д'Ацэльё працягвае маляваць патрыятычныя і сентыментальныя сюжэты, якія разам з вёскамі будуць характарызаваць усю яго творчасць.
Палітычную кар'еру ён пачаў у 1845 г. з публікацыі розных антыаўстрыйскіх памфлетаў ("Апошнія справы Раманьі" - яго самая вядомая брашура).
Удзелактыўна дзейнічаў у дні 1848 г., а пасля Новары Віторыо Эмануіл II паклікаў яго на пасаду прэзідэнта Савета міністраў, які ён займаў з 1849 па 1852 г. Яго пераемнікам стаў Кавур.
Глядзі_таксама: Паола Эгону, біяграфіяАстудзіўшы прэзідэнцтва, адышоў ад актыўнага палітычнага жыцця; аднак падтрымаў крымскую экспедыцыю і ў 1860 годзе заняў пасаду губернатара Мілана.
Яго апошнім гадам прысвеціць аўтабіяграфія «Мае ўспаміны».
Глядзі_таксама: Біяграфія Фабіа ВолаМасіма д'Адзельё памёр у Турыне 15 студзеня 1866 г.
