Βιογραφία

• Ο Cesare Maldini στην εθνική ομάδα
• Προπονητής Maldini

Ο Τσέζαρε Μαλντίνι ήταν ποδοσφαιριστής, αμυντικός και σημαιοφόρος της Μίλαν. Στην καριέρα του κατέκτησε πολλούς τίτλους και ως προπονητής, ενώ διετέλεσε και τεχνικός επίτροπος των Ατζούρι, της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ιταλίας. Ο Τσέζαρε Μαλντίνι γεννήθηκε στην Τεργέστη στις 5 Φεβρουαρίου 1932.

Το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής έγινε με τη φανέλα της Τριεστίνα, στις 24 Μαΐου 1953: ο αγώνας ήταν Παλέρμο Τριεστίνα και έληξε 0-0)- την επόμενη χρονιά ο Μαλντίνι ήταν ήδη αρχηγός της ομάδας.

Από τη σεζόν 1954-1955 μέχρι το 1966 έπαιξε 347 αγώνες για τη Μίλαν: σε αυτό το διάστημα πέτυχε 3 γκολ, κατέκτησε 4 πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο Λάτιν και ένα Ευρωπαϊκό Κύπελλο, το πρώτο για τον μιλανέζικο σύλλογο. Με αυτούς τους αριθμούς, αλλά κυρίως για την τελευταία αναφερόμενη επιτυχία, μπαίνει δικαιωματικά στην ιστορία της Μίλαν: το 1963 ήταν ο αρχηγός που σήκωσε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο νικώντας τουςΤο Γουέμπλεϊ η Μπενφίκα του Εουσέμπιο.

Την τελευταία του σεζόν ως παίκτης, 1966-1967, έπαιξε για την Τορίνο.

Την επόμενη χρονιά, στις 26 Ιουνίου 1968, έγινε πατέρας του Paolo Maldini ο οποίος κατά τη διάρκεια της καριέρας του θα γινόταν ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες τόσο της Μίλαν όσο και της εθνικής Ιταλίας.

Ο Cesare Maldini στην εθνική ομάδα

Ο Μαλντίνι έπαιξε σε 14 αγώνες με τους Ατζούρι. Έκανε το ντεμπούτο του στις 6 Ιανουαρίου 1960 στο Διεθνές Κύπελλο εναντίον της Ελβετίας (3-0) και έπαιξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962 στη Χιλή (με 2 συμμετοχές). Ήταν αρχηγός της εθνικής ομάδας τη σεζόν 1962-1963.

Προπονητής Maldini

Μετά την καριέρα του ως παίκτης, έγινε ένας πολύ σεβαστός προπονητής, πρώτα στη Μίλαν ως αναπληρωτής του Nereo Rocco για τρεις σεζόν, στη συνέχεια στη Φότζια, στη συνέχεια στην Τερνάνα και τέλος στη Serie C1 με την Πάρμα, την οποία ο Μαλντίνι οδήγησε στη Serie B.

Από το 1980 έως τις 19 Ιουνίου 1986 ήταν βοηθός προπονητή της ιταλικής εθνικής ομάδας της Enzo Bearzot (Στη συνέχεια, από το 1986 έως το 1996, ήταν προπονητής της ομάδας κάτω των 21 ετών, με την οποία αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης για τρεις διαδοχικές διοργανώσεις- τον Δεκέμβριο του 1996 έγινε προπονητής της εθνικής ομάδας μέχρι τον αποκλεισμό της από τη Γαλλία στα πέναλτι στη Γαλλία του 1998 (η Γαλλία θα γινόταν αργότερα παγκόσμια πρωταθλήτρια, νικώντας τη Βραζιλία στον τελικό).

Στις 2 Φεβρουαρίου 1999, ο Τσέζαρε Μαλντίνι ανέλαβε τον ρόλο του επικεφαλής και συντονιστή των σκάουτερ της Μίλαν και στις 14 Μαρτίου 2001 κάθισε προσωρινά στον πάγκο των Ροσονέρι ως τεχνικός διευθυντής, με προπονητή τον Μάουρο Τασότι, αντικαθιστώντας τον Αλμπέρτο Ζακερόνι. Στις 17 Ιουνίου, στο τέλος του πρωταθλήματος, που τερμάτισε στην 6η θέση, επέστρεψε στον ρόλο του, αντικαθιστώντας στον πάγκο τον Φατίχ Τερίμ. Στις 19Τον Ιούνιο του ανατίθεται ένα δεύτερο καθήκον: γίνεται τεχνικός σύμβουλος του Τούρκου προπονητή.

Στις 27 Δεκεμβρίου 2001, επέστρεψε στο τιμόνι μιας εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου: έγινε προπονητής της Παραγουάης με στόχο να οδηγήσει την ομάδα της Νότιας Αμερικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Κατάφερε να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας, και έγινε ο γηραιότερος προπονητής του τουρνουά σε ηλικία 70 ετών (ένα ρεκόρ που έσπασε αργότερα στη διοργάνωση του 2010 ο Ότο Ρεχάγκελ με τα 71 του χρόνια). Στις 15 Ιουνίου 2002, οΗ Παραγουάη ηττήθηκε από τη Γερμανία στη φάση των 16. Ήταν η τελευταία του εμπειρία ως προπονητής.

Το 2012 εργάστηκε ως αθλητικός αρθρογράφος στο Al Jazeera Sport, μαζί με τον πρώην εθνικό ποδοσφαιριστή Alessandro Altobelli.

Ο Τσέζαρε Μαλντίνι πέθανε στο Μιλάνο στις 3 Απριλίου 2016 σε ηλικία 84 ετών.