Βιογραφία

• Εκπαίδευση
• Η σχέση με τον Πάπα Ιωάννη ΧΧΙΙΙ
• Οικονομική επέκταση
• Ο Cosimo de' Medici και οι πολιτικές συμμαχίες
• Medici, Albizzi και Strozzi
• Εξορία
• Η επιστροφή στη Φλωρεντία
• Η πολιτική του Cosimo de' Medici
• Τα τελευταία χρόνια

Cosimo de' Medici Ήταν ο πρώτος de facto άρχοντας της Φλωρεντίας και ο πρώτος εξέχων πολιτικός της Φλωρεντίας. Οικογένεια Medici Έχει επίσης το παρατσούκλι Cosimo ο Πρεσβύτερος ή Pater patriae (πατέρας της πατρίδας): έτσι ανακηρύχθηκε από τη Σινιορία μετά το θάνατό του.

Ο Κόζιμο ήταν μετριοπαθής πολιτικός, επιδέξιος διπλωμάτης, και γι' αυτό το λόγο μπόρεσε να κρατήσει την εξουσία για πάνω από τριάντα χρόνια μέχρι το θάνατό του. Διαχειρίστηκε την οικονομία και την πολιτική αθόρυβα, μέσω έμπιστων ανδρών, εδραιώνοντας με την πάροδο του χρόνου την οικογένειά του στην κυβέρνηση της Φλωρεντίας.

Ήταν επίσης προστάτης και λάτρης των τεχνών. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, αφιέρωσε μεγάλο μέρος του τεράστιου ιδιωτικού του πλούτου για τον εξωραϊσμό και τη δόξα της Φλωρεντίας, με δημόσια (όπως τα Ουφίτσι) και θρησκευτικά κτίρια. Η διοίκηση της Δημοκρατίας από αυτόν έθεσε τα θεμέλια για τη χρυσή εποχή που έφτασε στο απόγειό της υπό την εξουσία του ανιψιού του, Λορέντζο ο Μεγαλοπρεπής .

Εκπαίδευση

Cosimo di Giovanni de' Medici Γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1389 στη Φλωρεντία, γιος της Piccarda Bueri και του Giovanni di Bicci. Μορφώθηκε υπό την καθοδήγηση του Roberto de' Rossi στο μοναστήρι Camaldolesi, στον ουμανιστικό κύκλο της δομής, και είχε την ευκαιρία να μάθει αραβικά, ελληνικά και λατινικά, καθώς και καλλιτεχνικές, φιλοσοφικές και θεολογικές έννοιες.

Η σχέση με τον Πάπα Ιωάννη ΧΧΙΙΙ

Εκτός από την εκπαίδευσή του στις ανθρωπιστικές επιστήμες, εκπαιδεύτηκε επίσης στα οικονομικά και το εμπόριο, σύμφωνα με την παράδοση μιας οικογένειας που μπορούσε να απολαμβάνει σημαντική οικονομική περιουσία. Το 1414 Cosimo de' Medici συνοδεύει το Baldassarre Cossa δηλ. αντιπάπας Ιωάννης XXIII στη Σύνοδο της Κωνσταντίας.

Ο Κόζα, ωστόσο, έπεσε σε δυσμένεια ήδη από το επόμενο έτος, καθώς φυλακίστηκε στη Χαϊδελβέργη. Ο Κόζιμο έφυγε από την Κωνσταντία για να ταξιδέψει στη Γερμανία και τη Γαλλία, πριν διοριστεί ηγούμενος της Φλωρεντίας όπου επέστρεψε το 1416. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε ένα μέλος μιας διακεκριμένης οικογένειας της Φλωρεντίας, τους Contessina de' Bardi .

Οικονομική επέκταση

Διορισμένος εκτελεστής της διαθήκης θανάτου του Cossa, ήρθε σε επαφή με Oddone Colonna , δηλ. Πάπας Μαρτίνος Ε' πρόθυμοι να δημιουργήσουν μια γόνιμη σχέση με την Γιατροί να εδραιώσει την παπική κοσμική κυριαρχία.

Το 1420 Cosimo de' Medici αποκτά από τον πατέρα του τη δυνατότητα να διαχειρίζεται το Γραφείο γιατρού μαζί με τον αδελφό του Λορέντζο ( Λορέντζο ο Πρεσβύτερος Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να επεκτείνει το οικονομικό δίκτυο της οικογένειας, ανοίγοντας υποκαταστήματα σε όλες τις σημαντικότερες ευρωπαϊκές πόλεις, από το Λονδίνο μέχρι το Παρίσι, και κατάφερε να ελέγξει - χάρη στην οικονομική δύναμη που απέκτησε - την πολιτική της Φλωρεντίας.

Ο Cosimo de' Medici και οι πολιτικές συμμαχίες

Μεταξύ του 1420 και του 1424, συμμετείχε σε διπλωματικές αποστολές στο Μιλάνο, τη Λούκα και τη Μπολόνια. Την ίδια περίοδο, εντάχθηκε στους Ufficiali del banco, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τη διαχείριση της χρηματοδότησης του πολέμου μεταξύ Φλωρεντίας και Λούκα, καθώς και στους Dieci di balia (έκτακτη δικαστική εξουσία).

Χωρίς να απαρνηθεί τη διαφθορά και τις αδίστακτες πελατειακές πρακτικές, ο Cosimo de' Medici αποδείχθηκε επίσης ένας υψηλού κύρους προστάτης των τεχνών. Εν ολίγοις, χάρη σε αυτόν η Γιατροί αποτελούν ένα είδος πολιτικό κόμμα επίσης χάρη στις πολλές στενές συμμαχίες που μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την παράταξη των ολιγαρχών με επικεφαλής τους Albizzi.

Οι Μεντίτσι, στην πραγματικότητα, είναι μόνο parvenu μέσα στην αριστοκρατία της πόλης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κόζιμο αποφασίζει να συμμαχήσει με διάφορες πατρικές οικογένειες, για να αποκρούσει τις απειλές που θέτει η μεγαλοαστική οικογένεια των Στρότσι.

Medici, Albizzi και Strozzi

Το 1430, ο Palla Strozzi και ο Rinaldo degli Albizzi συνειδητοποίησαν την απειλή που αποτελούσε ο Cosimo de' Medici και με κάποιες προφάσεις προσπάθησαν να τον στείλουν στην εξορία. Οι προσπάθειες αυτές απέτυχαν, ωστόσο, λόγω της αντίθεσης ενός άλλου μεγάλου μεγιστάνα, του Niccolò da Uzzano.

Όταν ο τελευταίος πέθανε το 1432, τα πράγματα - ωστόσο - άλλαξαν και δεν υπήρχαν πλέον εμπόδια για τη σύλληψη του Κόζιμο, ο οποίος στις 5 Σεπτεμβρίου 1433 φυλακίστηκε στο Παλάτσο ντέι Πριόρι με την κατηγορία ότι φιλοδοξούσε να γίνει δικτάτορας. Η ποινή της φυλάκισης σύντομα μετατράπηκε σε εξορία, και επειδή η ολιγαρχική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Rinaldo degli Albizzi έχει να αντιμετωπίσει την πίεση άλλων ιταλικών κρατών, που αντιτίθενται στη θανατική καταδίκη του Κόζιμο.

Εξορία

Έτσι, ο τελευταίος μετακόμισε στην Πάντοβα και, αργότερα, στη Βενετία, έδρα ενός διάσημου υποκαταστήματος της Banco Mediceo. Η εξορία του ήταν μια χρυσή εξορία, λόγω των σημαντικών αποθεμάτων κεφαλαίου που είχε στη διάθεσή του. Αλλά και των ισχυρών φιλικών σχέσεων από τις οποίες επωφελήθηκε. Από την εξορία του, ο Κόζιμο ντε' Μεντίτσι κατάφερε ωστόσο να επηρεάσει τις αποφάσεις της ολιγαρχικής Σινιορίας της Φλωρεντίας. Ο στόχος ήταννα προετοιμάσει τη δήλωσή του.

Η επιστροφή στη Φλωρεντία

Πράγματι, ο Κόζιμο ανακλήθηκε στη Φλωρεντία ήδη από το 1434 και η επιστροφή του στις 6 Οκτωβρίου του ίδιου έτους ήταν τουλάχιστον θριαμβευτική. Με επευφημίες και υποστήριξη, ο λαός προτίμησε τους πιο ανεκτούς Μεδίκους από τους ολιγαρχικούς Αλμπίζι. Από εκείνη τη στιγμή, ο Κόζιμο εγκαθίδρυσε ένα de facto αρχοντιά όχι πριν στείλει τους αντιπάλους του στην εξορία.

Δεν κατέχει επίσημες θέσεις, εκτός από δύο τοποθετήσεις ως δικαστικός επιμελητής, αλλά είναι σε θέση να ελέγχει το φορολογικό σύστημα και τις εκλογές. Συνεργός του είναι η ανάθεση νέων δικαστικών θέσεων που δημιουργούνται ad hoc, σε άνδρες της εμπιστοσύνης του. Όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς να διακυβεύονται, τουλάχιστον από τυπική άποψη, οι δημοκρατικές ελευθερίες.

Επιπλέον, ο Cosimo ακολουθεί έναν σχετικά ταπεινό τρόπο ζωής ως ιδιώτης.

Η πολιτική του Cosimo de' Medici

Στην εξωτερική πολιτική, τάχθηκε υπέρ της συνέχισης της πολιτικής συμμαχίας με τη Βενετία και κατά των Βισκόντι του Μιλάνου. Η συμμαχία αυτή κορυφώθηκε με τη μάχη του Ανγκιάρι στις 29 Ιουνίου 1440. Μεταξύ των διοικητών του φλωρεντινού στρατού ήταν και ο ξάδελφος του Κόζιμο, ο Μπερναντέτο ντε' Μεντίτσι. Στα χρόνια αυτά ο Κόζιμο έγινε φίλος με τον Φραντσέσκο Σφόρτσα, που τότε βρισκόταν στη μισθοδοσία των Βενετών (κατά τουΜιλάνο).

Το 1454, το έτος κατά το οποίο συνομολογήθηκε η ειρήνη του Λόντι, ο Κόζιμο ήταν εξήντα τεσσάρων ετών. Οι πόνοι της ηλικίας έκαναν αισθητή την παρουσία τους, καθώς και οι ταλαιπωρίες που προκαλούσε η ουρική αρθρίτιδα. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο ο πολιτικός άνδρας, ηλικιωμένος πλέον, άρχισε να μειώνει σταδιακά τις παρεμβάσεις του τόσο στη διαχείριση των υποθέσεων της Banco Mediceo όσο και στην εσωτερική πολιτική.

Τα τελευταία χρόνια

Απομακρυνόμενος σταδιακά από τη δημόσια σκηνή, αναθέτει τα σημαντικότερα πολιτικά καθήκοντα σε Luca Pitti Ωστόσο, η κυβέρνησή του αποδείχθηκε αντιδημοφιλής όσον αφορά την επίλυση της σοβαρής οικονομικής κατάστασης της πόλης (μέχρι την αποτυχία της συνωμοσίας του Piero Rocci).

Μετά το διορισμό του Καγκελάριου της Δημοκρατίας Poggio Bracciolini ο οποίος είχε εγκαταλείψει τη Ρώμη λόγω διαφωνιών με τον Λορέντζο Βάλλα, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Κόζιμο έπρεπε να αντιμετωπίσει τη φοβερή θλίψη που προκάλεσε ο θάνατος του αγαπημένου του γιου Τζοβάνι. Σε αυτόν στήριξε τις περισσότερες από τις ελπίδες του για τη διαδοχή.

Βασανιζόμενος από κατάθλιψη, οργανώνει τη διαδοχή, φροντίζοντας να έρθουν μαζί του ο Πιέρο, ο άρρωστος γιος του. Diotisalvi Neroni Στο νεκροκρέβατό του, πρότεινε στον Πιέρο να δώσει στα ανίψια του Τζουλιάνο και Λορέντζο ( Λορέντζο ο Μεγαλοπρεπής ο τελευταίος μόλις και μετά βίας έφηβος) την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση στην πολιτική.

Ο Cosimo de' Medici πέθανε την 1η Αυγούστου 1464 στο Careggi, στη βίλα όπου συνήθιζε να χαλαρώνει μαζί με τα μέλη της Νεοπλατωνικής Ακαδημίας και του Marsilio Ficino .