Βιογραφία

Ο Κιτ Κάρσον (το πραγματικό του όνομα είναι Κρίστοφερ) γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1809 στο Ρίτσμοντ της κομητείας Μάντισον (πολιτεία του Κεντάκι). Όταν ήταν μόλις ενός έτους, μετακόμισε με τους συγγενείς του σε μια αγροτική περιοχή του Μιζούρι, κοντά στο Φράνκλιν. Ο Κιτ είναι το ενδέκατο από τα δεκαπέντε παιδιά της οικογένειας Κάρσον (δέκα από τα οποία απέκτησε ο Λίντσεϊ, ο πατέρας του Κρίστοφερ, από τη δεύτερη σύζυγό του, ΡεβέκκαΟ Λίντσεϊ πεθαίνει, χτυπημένος από πεσμένο δέντρο, όταν ο Κιτ είναι οκτώ ετών: η οικογένεια βρίσκεται ξαφνικά σε μια πολύ περίπλοκη οικονομική κατάσταση, σε σημείο που ο Κιτ αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σχολείο για να εργαστεί στην οικογενειακή φάρμα και να αρχίσει να κυνηγάει.

Αφού το έσκασε από την πατρίδα του σε ηλικία δεκαέξι ετών, περιπλανήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες με κατεύθυνση τη Σάντα Φε, πριν φτάσει στο Κολοράντο, όπου, αφού εγκαταστάθηκε μόνιμα, έγινε κυνηγός. Αργότερα άλλαξε επάγγελμα, αφιερώνοντας τον εαυτό του στην εξερεύνηση: ως οδηγός, ήταν υπεύθυνος για τη διαδρομή που έφερνε τα τρένα με τις άμαξες των πρωτοπόρων από το ανατολικό τμήμα της ηπείρου προς την Καλιφόρνια, αλλάΕπίσης, συχνά ηγείται αποστολών στα Βραχώδη Όρη και στην Καλιφόρνια.

Κατά τη διάρκεια ενός κυνηγετικού ταξιδιού, έμεινε στο Φορτ Μπεντ, έναν εμπορικό σταθμό όχι πολύ μακριά από το σημερινό Ντένβερ, που χτίστηκε την εποχή του κυνηγιού των βισώνων, προκειμένου να παρέχει αρκετό κρέας για να φάνε οι εργάτες και οι επισκέπτες. Κιτ Carson Προχωρά στην περίφημη πρόκληση: να εξουδετερώσει, με έξι μόνο βολές, έξι βίσονες. Σύμφωνα με τον μύθο, ξεπερνά τον εαυτό του σκοτώνοντας μέχρι και επτά βίσονες, αφού καταφέρνει να ανακτήσει μία από τις σφαίρες, η οποία δεν είχε εισχωρήσει πολύ βαθιά σε ένα από τα ζώα που είχαν ήδη σκοτωθεί.

Αφού πήρε μέρος, μεταξύ 1846 και 1848, στον Μεξικανοαμερικανικό Πόλεμο, μυήθηκε στον Τεκτονισμό στις 29 Μαρτίου 1854 στη Στοά Montezuma με αριθμό 109. Στις 17 Ιουνίου του ίδιου έτους ανυψώθηκε στο βαθμό του Συντρόφου της Τέχνης, για να ανυψωθεί σε Δάσκαλο στα τέλη Δεκεμβρίου. Μετά την ανύψωση των στηλών της Στοάς Bent με αριθμό 204 στο Taos, ο Carsonμετακόμισε το 1860, αναλαμβάνοντας τη θέση του Δεύτερου Επιτηρητή. Προηγουμένως, είχε καταφέρει να συνάψει συνθήκη ειρήνης μεταξύ των Πουέμπλο του Τάος, των Αράπαχο και των Μουάτσε της Γιούτα: θα υποστήριζαν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε περίπτωση διαμάχης με άλλους λαούς και θα προσπαθούσαν να καταστείλουν οποιαδήποτε εξέγερση στη Γιούτα.

Λίγο αργότερα, ο Κάρσον κατατάχθηκε στον στρατό των Βορείων, με τον οποίο έλαβε μέρος στον πόλεμο της απόσχισης μεταξύ 1861 και 1865, λαμβάνοντας τον βαθμό του ταξίαρχου. Εν τω μεταξύ, το 1864 η Στοά Μπεντ αναγκάστηκε να χαμηλώσει τις στήλες της, Κιτ Carson Στη συνέχεια επιστρέφει στο Montezuma Lodge: θα παραμείνει εκεί μέχρι το θάνατό του. Μόλις τελειώσει ο πόλεμος, στέλνεται στα βουνά του Σακραμέντο, στο Fort Stanton, για να αντιμετωπίσει τις ινδιάνικες φυλές των Ναβάχο και των Απάτσι. Εδώ εφαρμόζει μια μέτρια καταστολή των ιθαγενών, προσπαθώντας, στο μέτρο του δυνατού, να σέβεται τις ανθρώπινες ζωές: αν και οι εντολές είναι να παίρνουν αιχμάλωτες γυναίκες και να σκοτώνουνόλους τους ανθρώπους, καταστρέφοντας απλώς τα υλικά αγαθά, σώζοντας τους ανθρώπους.

Ο Κιτ Κάρσον πέθανε στο Μπόγκσβιλ στις 23 Μαΐου 1868, σε ηλικία πενήντα οκτώ ετών, όχι μακριά από τη διαδρομή που είχε διανύσει πολλές φορές στο παρελθόν ως οδηγός. Τα τελευταία του λόγια είναι: Adios compadres "Αντίο φίλοι, στα ισπανικά.

Η μορφή του ενέπνευσε την αμερικανική πολιτιστική παράδοση: στις ταινίες που είναι αφιερωμένες σε αυτόν περιλαμβάνονται το "Tex and the Lord of the Abyss", σε σκηνοθεσία Duccio Tessari το 1985, το "Trail of Kit Carson", σε σκηνοθεσία Lesley Selander το 1945, και το "Kit Carson", σε σκηνοθεσία Alfred L. Werker και Lloyd Ingraham το 1928.