Βιογραφία - Νικητήρια νοοτροπία

Γεννημένος στο Πιέρις (Γκορίτσια) στις 18 Ιουνίου 1946, ο Φάμπιο Καπέλο αντιπροσωπεύει για πολλούς το πρότυπο του άκαμπτου και σκληρού ανθρώπου που πασχίζει μόνο για τα αποτελέσματα. Αν όμως τα αποτελέσματα είναι αυτά που έχει καταφέρει να πετύχει ο σκιώδης προπονητής από τη Γκορίτσια στη διάσημη καριέρα του, δύσκολα μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς. Είναι από τους λίγους ανθρώπους που μπορούν να μεταδώσουν τη λεγόμενη "νοοτροπία του νικητή" σε οποιαδήποτε ομάδα.Αν και, όπως όλοι οι σκληροί τύποι, είναι άνθρωπος με μεγάλη κατανόηση και ανθρωπιά. Ο Καπέλο είναι επίσης γνωστό ότι έχει την ιδιαίτερη αρετή να μπορεί να καλλιεργεί νέους πρωταθλητές: τα ονόματα Φραντσέσκο Τότι και Αντόνιο Κασάνο αρκούν.

Έκανε το ντεμπούτο του ως ποδοσφαιριστής σε ηλικία δεκαοκτώ ετών με τη Σπαλ. Ήταν το 1964 και ο Φάμπιο Καπέλο ήταν ένας βραχώδης κεντρικός μέσος, ίσως όχι με θεσπέσια πόδια, αλλά με εξαιρετική αντίληψη του παιχνιδιού. Αυτή που του έμεινε και μετά και που του επέτρεψε να φέρει στο σπίτι του εκείνο το εντυπωσιακό "καρνέ" νικών για το οποίο όλοι τον ζηλεύουν σήμερα.

Η Ρόμα τον αγόρασε το 1967, όταν ο πρόεδρος Φράνκο Εβαντζελίστι τον ήθελε προσωπικά, και πρώτος του προπονητής στους Τζιαλορόσι ήταν ο αληθινός Ορόνζο Πουλιέζε. Στη συνέχεια ήρθε ο Ελένιο Ερέρα. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Καπέλο έγινε ένας από τους στυλοβάτες μιας ομάδας μεσαίου επιπέδου, η οποία αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα, αλλά κατέκτησε το Coppa Italia το 1969 (χάρη και στα γκολ του).

Όμως ο νέος πρόεδρος Άλβαρο Μαρτσίνι αγωνιζόταν με έναν ασταθή προϋπολογισμό και αποφάσισε να πουλήσει τα πολύτιμα κομμάτια της ομάδας: Λουτσιάνο Σπινόζι, Φάουστο Λαντίνι και Φάμπιο Καπέλο. Οι οπαδοί της Ρόμα εξεγέρθηκαν, αλλά η πώληση ήταν οριστική.

Για τον Καπέλο άρχισε μια εποχή επιτυχιών. Κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και έγινε τακτικός παίκτης της εθνικής ομάδας. Με τη φανέλα των Ατζούρι, κέρδισε μια τιμητική θέση στην ιστορία του ποδοσφαίρου: στις 14 Νοεμβρίου 1973 σημείωσε το γκολ της πρώτης ιταλικής νίκης επί της Αγγλίας, στο Γουέμπλεϊ. Το 1976, άφησε τη Γιουβέντους για τη Μίλαν. Αυτά ήταν τα δύο τελευταία χρόνια της καριέρας του.

Από το 1985 έως το 1991 διηύθυνε τον τομέα των νέων της Μίλαν, αλλά ασχολήθηκε επίσης με το χόκεϊ και τις στρατηγικές μάρκετινγκ.

Το 1991 η μεγάλη ευκαιρία: το αστέρι του Arrigo Sacchi είχε ξεθωριάσει, ο Capello κλήθηκε να ηγηθεί της ομάδας της Μίλαν του Franco Baresi, του Paolo Maldini και των τριών πρωταθλητών Ολλανδίας (Ruud Gullit, Marco Van Basten και Frank Rijkaard). Σε πέντε σεζόν κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα, τρία Super Cup, ένα Κύπελλο Champions League και ένα Ευρωπαϊκό Super Cup.

Ο Καπέλο είναι ένας σκληροτράχηλος και εύκαμπτος προπονητής. Προσαρμόζει το παιχνίδι του στους παίκτες που έχει. Τη μια χρονιά επιλέγει ένα επιθετικό παιχνίδι, την άλλη ενδιαφέρεται κυρίως να μην φάει ξύλο. Έχει χαρακτήρα που περισσεύει. Αλλά δεν είναι πάντα εύκολος χαρακτήρας. Παλεύει με σημαντικούς παίκτες, οι οποίοι προτιμούν να φύγουν από τη Μίλαν παρά να συνεχίσουν να δουλεύουν μαζί του. Η πιο τρανταχτή περίπτωση είναι αυτή του Έντγκαρ Νταβίντς.Ο Ολλανδός, που πουλήθηκε στα μέσα της σεζόν 1996-97, θα έφτιαχνε την τύχη της Γιουβέντους.

Έφυγε από την A.C. Μιλάνο το 1996, μετά την κατάκτηση ενός Scudetto φέρνοντας μαζί του δύο απόλυτα ταλέντα όπως ο Ρομπέρτο Μπάτζιο και ο Ντέγιαν Σαβίσεβιτς. Ο "σκληρός" πέταξε στη Μαδρίτη και με την πρώτη προσπάθεια κατέκτησε τη La Liga. Η συνέπεια; Οι Ισπανοί οπαδοί της Ρεάλ τον εξέλεξαν ήρωα, κάποιοι θα ήθελαν να του στήσουν μνημείο. Είναι σχήμα λόγου, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προσωπικότητα του κυρίου Καπέλο έχει κατακλύσει τις ιβηρικές καρδιές.Στην έδρα της, όμως, η Μίλαν άρχισε να πηγαίνει στραβά. Έτρεξε να καλυφθεί καλώντας ξανά τον αρχηγό Καπέλο, ο οποίος, σκληρός ναι αλλά και τρυφερός στην καρδιά, δεν μπορούσε να πει όχι.

Δυστυχώς, το ειδύλλιο των Rossoneri δεν επαναλήφθηκε και ο Don Fabio (όπως τον είχαν μετονομάσει στη Μαδρίτη), απογοητευμένος, επέτρεψε στον εαυτό του να μείνει ένα χρόνο μακριά από το γήπεδο, περιορίζοντας τη δραστηριότητά του σε τηλεοπτικό σχολιαστή.

Τον Μάιο του 1999, ο Φράνκο Σένσι τον κάλεσε στη Ρόμα. Ο πρόεδρος των Τζιαλορόσι είχε σκοπό να ανοίξει έναν κύκλο νικών και αποφάσισε, μετά από δύο χρόνια με τον Ζντένεκ Ζέμαν, να εμπιστευτεί την ομάδα στον Καπέλο.

Μετά από ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα, η Ρόμα τερμάτισε στην απογοητευτική έκτη θέση, πολύ πίσω από την πρωταθλήτρια Λάτσιο. Οι νοσταλγοί του μποέμ προπονητή αφρίζουν από θυμό, και επειδή ο Φάμπιο Καπέλο δεν έχει καλές σχέσεις με τον Βιντσέντζο Μοντέλα, το νέο ίνδαλμα της Curva Sud.

Τον Ιούνιο του 2000 έφτασαν επιτέλους οι βαρύτατες ενισχύσεις που ονειρεύονταν όλοι οι οπαδοί: ο Αργεντινός αμυντικός Βάλτερ Σάμουελ, ο Βραζιλιάνος μέσος Έμερσον και ο σούπερ σταρ Γκαμπριέλ Μπατιστούτα. Η ομάδα ήταν επιτέλους έτοιμη για το πολυαναμενόμενο άλμα ποιότητας.

Στις 17 Ιουνίου 2001, η Ρόμα κατέκτησε το ιστορικό τρίτο Scudetto.

Πολλοί βλέπουν τον Καπέλο ως την πραγματική "προστιθέμενη αξία" της ομάδας. Είναι ο πιο επιτυχημένος προπονητής της δεκαετίας. Μεταξύ της Μίλαν, της Ρεάλ Μαδρίτης και της Ρόμα, από τις οκτώ διοργανώσεις έχει κερδίσει τις έξι. Και στις 19 Αυγούστου 2001 κατέκτησε και το Σούπερ Καπ νικώντας τη Φιορεντίνα με 3-0.

Τότε, στο τέλος της σεζόν 2004, ήρθε η απογοήτευση. Για τους οπαδούς της Ρόμα, φυσικά, γιατί ο χρυσός προπονητής, ο άσος του ιταλικού ποδοσφαίρου, μετά από μια λαμπρή χρονιά με τους Τζιαλορόσι, είχε δηλώσει ότι αισθανόταν πολύ άνετα στην πρωτεύουσα και ότι δεν είχε καμία πρόθεση να φύγει. Αλλά, πάνω απ' όλα, είχε ορκιστεί ότι δεν θα έφευγε ποτέ, μα ποτέ και δεν θα πρόσφερε τηνυπηρεσίες στη Γιουβέντους. Και αντ' αυτού, επίσης με τη βοήθεια ενός σημαντικού ποσού, σε αναζήτηση μιας νέας προσωπικής πρόκλησης, ο Φάμπιο Καπέλο άλλαξε γνώμη και ανέβηκε στο χορτάρι του Τορίνο.

Η φήμη αυτού του εξαιρετικού επαγγελματία του ποδοσφαίρου, τον οποίο μας ζηλεύει όλος ο κόσμος, είναι ακλόνητη: στην πρώτη του χρονιά στο τιμόνι της Γιουβέντους, κατακτά το Scudetto. Για τον σύλλογο, είναι η 28η και ο Fabio Capello αξίζει μεγάλο μέρος των ευθυνών.

Μετά το τέλος του πρωταθλήματος 2005/06 και το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών που είδε όλη την ανώτατη διοίκηση των "μπιανκονέρι" να παραιτείται -μεταξύ των οποίων οι Μότζι, Τζιράδο και Μπετέγκα- ο Καπέλο αποχώρησε από τη Γιουβέντους τον Ιούλιο: επέστρεψε στην Ισπανία στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Στην Ισπανία, οδήγησε την ομάδα ξανά στην κορυφή: την τελευταία αγωνιστική κατέκτησε με τους "μερένγκες" το 30ό τους πρωτάθλημα, φέρνονταςτην εικόνα του ως προπονητή που κερδίζει στην κορυφή, όπως λίγοι έχουν κάνει.

Μετά από μια σύντομη περίοδο απουσίας από τους πάγκους, κατά την οποία εργάστηκε ως σχολιαστής για τη RAI, επικοινώνησε μαζί του η Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία στα τέλη του 2007: ήταν ο νέος προπονητής που θα καθοδηγούσε την περίφημη εθνική ομάδα στην άλλη πλευρά της Μάγχης. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, δυστυχώς, η ομάδα της Αγγλίας του δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη φάση των 16, ηττημένη από τη Γερμανία.

Παραιτήθηκε από προπονητής της εθνικής ομάδας της Αγγλίας, αφού η ομοσπονδία ανακάλεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού από τον Τζον Τέρι, παρά τη συμβουλή του και χωρίς να ειδοποιηθεί ο Καπέλο. Την ίδια στιγμή, η ιρλανδική αεροπορική εταιρεία Ryan Air τον ήθελε ως μαρτυρία για ένα από τα διαφημιστικά της σποτ. Επέστρεψε για να υπογράψει νέο συμβόλαιο στα μέσα Ιουλίου του 2012, όταν έγινε προπονητής άλλης εθνικής ομάδας.ξένη ποδοσφαιρική ομάδα, αυτή της Ρωσίας.