Biografie - Winnende mentaliteit

Fabio Capello, geboren in Pieris (Gorizia) op 18 juni 1946, staat voor velen model voor een onbuigzame en harde man die alleen maar resultaten nastreeft. Maar als de resultaten zijn wat de louche coach uit Gorizia heeft weten te bereiken in zijn prestigieuze carrière, dan kun je het hem moeilijk kwalijk nemen. Hij is een van de weinige mensen die in staat is om de zogenaamde 'winnaarsmentaliteit' over te brengen op welk team dan ook.Hoewel hij, zoals alle stoere jongens, een persoon is met veel begrip en menselijkheid, staat Capello er ook om bekend dat hij de bijzondere deugd heeft jonge kampioenen te kunnen kweken: de namen Francesco Totti en Antonio Cassano zouden volstaan.

Hij debuteerde als voetballer op achttienjarige leeftijd bij Spal. Het was het jaar 1964 en Fabio Capello was een rotsvaste centrale middenvelder, misschien niet met sublieme voeten maar wel met een uitstekende visie op het spel. Datgene wat hem zelfs daarna bijbleef en waardoor hij dat indrukwekkende 'carnet' van overwinningen mee naar huis kon nemen waar iedereen hem vandaag de dag om benijdt.

Roma kocht hem in 1967, toen president Franco Evangelisti hem persoonlijk wilde hebben, en zijn eerste coach bij de Giallorossi was de bedreven Oronzo Pugliese. Daarna kwam Helenio Herrera. Binnen een paar jaar werd Capello een van de steunpilaren van een team uit de middenmoot, dat worstelde in de competitie maar in 1969 de Coppa Italia won (mede dankzij zijn doelpunten).

Maar de nieuwe voorzitter Alvaro Marchini worstelde met een wankel budget en besloot om de gewaardeerde stukken van het team te verkopen: Luciano Spinosi, Fausto Landini en Fabio Capello. De Roma-fans kwamen in opstand, maar de verkoop was definitief.

Voor Capello begon een seizoen van successen. Hij won drie kampioenschappen en werd een vaste speler in het nationale team. Met het shirt van de Azzurri veroverde hij een ereplaats in de voetbalgeschiedenis: op 14 november 1973 scoorde hij het doelpunt van de eerste Italiaanse overwinning tegen Engeland, op Wembley. In 1976 verliet hij Juventus voor AC Milan. Dit waren de laatste twee jaren van zijn carrière.

Van 1985 tot 1991 leidde hij de jeugdsector van AC Milan, maar was hij ook betrokken bij hockey- en marketingstrategieën.

In 1991 was de grote gebeurtenis: toen de ster van Arrigo Sacchi vervaagde, werd Capello opgeroepen om het Milanese team van Franco Baresi, Paolo Maldini en de drie Nederlandse kampioenen (Ruud Gullit, Marco Van Basten en Frank Rijkaard) te leiden. In vijf seizoenen won hij vier competitietitels, drie Super Cups, een Champions League Cup en een Europese Super Cup.

Capello is een kranige en kneedbare coach. Hij past zijn spel aan aan de spelers die hij heeft. Het ene jaar kiest hij voor een aanvallend spel, het andere jaar is hij vooral bezig om geen pak slaag te krijgen. Hij heeft karakter te over. Maar het is niet altijd een gemakkelijk karakter. Hij vecht met belangrijke spelers, die liever Milan verlaten dan met hem te blijven werken. Het meest opvallende geval is dat van Edgar Davids.De Nederlander, die halverwege het seizoen in 1996-97 werd verkocht, zou Juventus fortuin gaan maken.

Hij verliet A.C. Milan in 1996 nadat hij een Scudetto had gewonnen door twee absolute talenten als Roberto Baggio en Dejan Savicevic bij elkaar te brengen. De 'stoere jongen' vloog naar Madrid en won bij de eerste poging de La Liga. Het gevolg? Spaanse Real-fans verkozen hem tot held, sommigen zouden een monument voor hem willen oprichten. Het is bij wijze van spreken, maar er bestaat geen twijfel over dat de persoonlijkheid van meneer Capello de Iberische harten heeft overweldigd.Thuis ging het echter mis met Milan. Ze zochten dekking door opnieuw aanvoerder Capello in te schakelen, die, hard ja maar ook teder van hart, geen nee kon zeggen.

Helaas werd de idylle van de Rossoneri niet herhaald en Don Fabio (zoals ze hem in Madrid hadden genoemd), teleurgesteld, gunde zichzelf een jaar afwezigheid van het veld en beperkte zijn activiteiten tot televisiecommentator.

In mei 1999 riep Franco Sensi hem naar Roma. De voorzitter van de Giallorossi was van plan om een winnende cyclus te starten en besloot, na twee jaar met Zdenek Zeman, om het team toe te vertrouwen aan Capello.

Na een veelbelovende start eindigde Roma op een teleurstellende zesde plaats, ver achter kampioen Lazio. De nostalgici van de Boheemse coach schuimbekken van woede, ook omdat Fabio Capello geen goede relatie heeft met Vincenzo Montella, het nieuwe idool van de Curva Sud.

In juni 2000 kwamen eindelijk de belangrijke versterkingen waar alle fans van droomden: de Argentijnse verdediger Walter Samuel, de Braziliaanse middenvelder Emerson en superster Gabriel Batistuta. Het team was eindelijk klaar voor de langverwachte kwaliteitssprong.

Op 17 juni 2001 won Roma zijn historische derde Scudetto.

Velen zien Capello als de echte 'toegevoegde waarde' van het team. Hij is de meest succesvolle coach van het decennium. Tussen AC Milan, Real Madrid en Roma heeft hij van de acht toernooien er zes gewonnen. En op 19 augustus 2001 won hij ook de Super Cup door Fiorentina met 3-0 te verslaan.

Toen, aan het einde van het seizoen 2004, kwam de teleurstelling. Voor de Roma-fans natuurlijk, want de gouden coach, de aas van het Italiaanse voetbal, had na een briljant jaar bij de Giallorossi verklaard dat hij zich erg thuis voelde in de hoofdstad en dat hij niet van plan was om te vertrekken. Maar bovenal had hij gezworen dat hij nooit en te nimmer weg zou gaan en zijnEn in plaats daarvan, ook met behulp van een aanzienlijke vergoeding, op zoek naar een nieuwe persoonlijke uitdaging, veranderde Fabio Capello van gedachten en vertrok naar de grasvelden van Turijn.

De roem van deze buitengewone voetbalprofessional, die de hele wereld ons benijdt, is onwrikbaar: in zijn eerste jaar aan het roer van Juventus wint hij de Scudetto. Voor de club is het de 28e, en Fabio Capello verdient een groot deel van de eer.

Na het einde van het kampioenschap 2005/06 en het telefoontapschandaal dat alle topmanagers van de Bianconeri zag opstappen - inclusief Moggi, Giraudo en Bettega - verliet Capello Juventus in juli: hij keerde terug naar Spanje op de bank bij Real Madrid. In Spanje leidde hij het team opnieuw naar de top: op de laatste dag bezorgde hij de 'merengues' hun 30e kampioenschap, waardoorzijn imago als een winnende coach naar de top als weinigen hebben gedaan.

Na een korte periode van afwezigheid op de bank, waarin hij werkte als commentator voor de RAI, werd hij eind 2007 benaderd door de Engelse voetbalbond: hij was de nieuwe coach om het prestigieuze nationale team over het Kanaal te leiden. Op het WK 2010 kwam zijn Engelse team helaas niet verder dan de ronde van 16, toen het werd verslagen door Duitsland.

Hij nam ontslag als manager van het nationale team van Engeland nadat de bond de aanvoerdersband van John Terry had ingetrokken, tegen zijn advies in en zonder dat Capello op de hoogte was gesteld. Tegelijkertijd wilde de Ierse luchtvaartmaatschappij Ryan Air hem als testimonial voor een van haar reclamespots. Hij keerde terug om een nieuw contract te tekenen midden juli 2012, toen hij manager werd van een ander nationaal team.buitenlands voetbalteam, dat van Rusland.