Βιογραφία - Screen Lady

Είναι η γυναίκα που έχει γεμίσει τα ερωτικά όνειρα εκατομμυρίων ανθρώπων, αν και τώρα που έχει φτάσει σε κάποια ηλικία η φήμη της ως ανθρωποφάγος ξεπερνάει τη φήμη της από πολύ νεότερες και πιο επιθετικές σταρλετίτσες. Τελευταία επιλέγεται για αγνές και αφοσιωμένες ερμηνείες όπως η μητέρα της Ιωάννας της Λωραίνης ή ακόμα και ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ. Πέρα όμως από τη φήμη της ως γυναικείο δείγμα ισχυρού αισθησιασμού καιλεπτή ερωτική φόρτιση, αδιαπέραστη και αμείλικτη, η Jaqueline Bisset θα πρέπει επίσης να μείνει στη μνήμη μας για το ρόλο της στην ιστορία του κινηματογράφου.

Τέλεια λόγω της έμφυτης κλάσης της να υποδύεται γυναίκες της ανώτερης μεσαίας τάξης που είναι ίσως λίγο επιπόλαιες και κακομαθημένες, η εικόνα της κινδυνεύει να συνδεθεί με αυτό το κλισέ, ενώ σίγουρα θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή η άψογη κυρία έχει δουλέψει δίπλα σε γίγαντες του κινηματογράφου όπως ο Chabrol, ο Truffaut, ο John Huston ή οι δικοί μας Comencini και Monicelli.

Γεννημένη στο Weybridge της Αγγλίας στις 13 Σεπτεμβρίου 1944, η Winifred Jacqueline Fraser Bisset είναι η μικρότερη κόρη του Max Fraser Bisset, γιατρού, και της Arlette Alexander, Γαλλίδας δικηγόρου που σταμάτησε να ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου μετά τον γάμο της και τη μετακόμισή της στην Αγγλία.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου πηγαίνει να ζήσει με τους γονείς της και τον μεγαλύτερο αδελφό της σε ένα εξοχικό σπίτι του 16ου αιώνα κοντά στο Ρέντινγκ. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών πρέπει να ωριμάσει γρήγορα και να επιδείξει μεγάλο σθένος όταν αναγκάζεται να φροντίζει τη μητέρα της, η οποία πάσχει από μια σοβαρή μορφή σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Αφού φοίτησε σε γαλλικό λύκειο σε ηλικία 18 ετών, μετακόμισε στο Λονδίνο (τότε ήταν η εποχή που η δεκαετία του 1960 κορυφώθηκε), όπου βρήκε αμέσως δουλειά ως μοντέλο.

Είναι όμορφη και ο κινηματογράφος δεν αργεί να την προσέξει.

Έκανε το ντεμπούτο του στο "Not Everyone Has It" (Richard Lester, 1965), το οποίο ακολούθησε σύντομα το "Cul de Sac".

Αντικατέστησε τη Μία Φάροου στο πλευρό του Φρανκ Σινάτρα στην ταινία "Επικίνδυνη έρευνα" (Gordon Douglas, 1968) και την ίδια χρονιά συνδέθηκε ερωτικά με τον ηθοποιό Μάικλ Σαραζίν, με τον οποίο γύρισε αρκετές ταινίες, μεταξύ των οποίων και το "Jackie, το κορίτσι του Γκρίνουιτς Βίλατζ" (Stuart Hagmann, 1971).

Ήταν ήδη κόρη του δικαστή Roy Bean-Paul Newman ("Ο άνθρωπος με τα επτά καπέλα", John Huston, 1972) και γειτόνισσα του δραστήριου Jean-Paul Belmondo ("Πώς να καταστρέψετε τη φήμη του μεγαλύτερου μυστικού πράκτορα του κόσμου", Philippe de Broca, 1973), όταν ο Francois Truffaut της πρότεινε τον ρόλο της Julie Baker-Pamela στο "Night Effect" (1973). Και με αυτόν τον χαρακτήρα, πέρα από τον Truffaut,μαγεύοντας το διεθνές κοινό.

Μετά το τέλος της ερωτικής της σχέσης με τον Michael Sarrazin, το 1974 ερωτεύτηκε τον Victor Drai, έναν παραγωγό ταινιών, για να αντικατασταθεί σύντομα στην καρδιά της από τον Alexander Godunov. Στο κατώφλι της δεκαετίας του '40, καθώς βρισκόταν καθ' οδόν για να λάβει μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για την ταινία "Κάτω από το ηφαίστειο" (John Huston, 1983), συνέχισε να επιδεικνύει την αποστροφή της προς το γάμο, γεγονός που την οδήγησε ναΜια πολύ ιδιαίτερη γεροντοκόρη που το 1997 βρήκε την αγάπη στην παρηγορητική αγκαλιά ενός εκπαιδευτή πολεμικών τεχνών, του Emin Boztepe.

Στη μεγάλη οθόνη, όταν τυχαίνει να είναι υπεύθυνη για την ερωτική της ζωή, την κυνηγούν δύο περίεργοι σερβιτόροι στις "Σκηνές ταξικής πάλης στο Μπέβερλι Χιλς" (Paul Bartel, 1989). Ξεκαρδιστικές ατμόσφαιρες, πολύ διαφορετικές από εκείνες του "Σκοτάδι στο μυαλό" (Claude Chabrol, 1995), όπου, βέβαια στην κινηματογραφική μυθοπλασία, θα πληρώσει με τη ζωή της την "ενοχή" του να είναι μια πολύ πλούσια κυρία.

Η Jaqueline Bisset κατά τη διάρκεια της μακράς πλέον καριέρας της δημιούργησε μια σειρά από χαρακτήρες που, παρά τη διακριτικότητα που είναι συνυφασμένη με τον τρόπο της, άφησαν ένα λεπτό αλλά βαθύ σημάδι στη συλλογική μας φαντασία.