Βιογραφία

• Στρατιωτική και λογοτεχνική εκπαίδευση
• Τίτος, λαμπρός ρήτορας
• Στρατιωτική εμπειρία στην Ιουδαία
• Η τελική άνοδος στην εξουσία
• Δύο ιστορικά γεγονότα
• Ο θάνατος του Τίτου

Τίτος Φλάβιος Καίσαρας Βεσπασιανός Αύγουστος γεννήθηκε στη Ρώμη στις 30 Δεκεμβρίου του 39, στους πρόποδες του λόφου Παλατίνο. Στο πρόσωπο μόνο του διετής βασιλεία , l' Αυτοκράτορας Τίτος μνημονεύεται σήμερα ως ένας από τους πιο μεγαλόψυχους και φωτισμένους Ρωμαίους αυτοκράτορες. Ανήκε στη δυναστεία Flavia διακρίνεται ιδιαίτερα από το γενναιόδωρη αντίδραση μετά τα δραματικά γεγονότα του έκρηξη του Βεζούβιου το 79 και το καύση της Ρώμης το επόμενο έτος. Ας δούμε τα κυριότερα σημεία της ιστορίας και της ζωής του αυτοκράτορα Τίτου και ας εξερευνήσουμε τα ανέκδοτα που σχετίζονται με αυτή τη σημαντική ιστορική προσωπικότητα.

Τίτος (Ρωμαίος αυτοκράτορας)

Στρατιωτική και λογοτεχνική εκπαίδευση

Ανήκει στο gens Flavia αριστοκρατική τάξη ιταλικής καταγωγής που σταδιακά αντικατέστησε τη ρωμαϊκή αριστοκρατία. Όταν ήταν τεσσάρων ετών, ο πατέρας του στάλθηκε από τον τότε Αυτοκράτορας Κλαύδιος Ο Τίτος έχει την ευκαιρία να μεγαλώσει στην αυλή με τον Μπριτάνικο, τον διάδοχο του αυτοκράτορα, ο οποίος σύντομα δηλητηριάζεται. Αφού καταπίνει το ίδιο φαγητό, ο Τίτος αρρωσταίνει με τη σειρά του.

Έχοντας ανακτήσει τις δυνάμεις του, ξοδεύει το εφηβεία μεταξύ εκπαίδευσης στρατιωτικό και μελέτες λογοτεχνικό Αρίστευσε και στις δύο τέχνες και γνώριζε άπταιστα τα ελληνικά και τα λατινικά. Προορισμένος για στρατιωτική καριέρα, το 58-60 υπηρέτησε ως tribune στρατιωτικός στη Γερμανία, μαζί με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, και στη συνέχεια στη Βρετανία.

Τίτος, λαμπρός ρήτορας

Παρά το γεγονός ότι είχε να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις, ο Τίτος έδειξε από νεαρή ηλικία τις διαφωτιστικές του τάσεις, σε τέτοιο βαθμό που συνάδελφοι και αντίπαλοι αναγνώρισαν την τάση του για μετριοπάθεια. Δεν αποτελεί επομένως έκπληξη το γεγονός ότι γύρω στο 63 επέστρεψε στη Ρώμη και επέλεξε να αναλάβει το ιατροδικαστική καριέρα Έγινε quaestor και εν τω μεταξύ παντρεύτηκε την Arrecina Tertulla, η οποία πέθανε λίγο μετά το γάμο.

Τον επόμενο χρόνο ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με τη Marcia Furnilla: από την ένωση αυτή γεννήθηκε μια κόρη, αλλά λόγω αγεφύρωτων διαφορών, ο Τίτος πήρε διαζύγιο. Από τις πολλές κόρες του Τίτου επιζεί μόνο η Julia Flavia, από την πρώτη του σύζυγο.

Στρατιωτική εμπειρία στην Ιουδαία

Τους τελευταίους μήνες του '66, ο πατέρας Βεσπασιανός αποστέλλεται από Nero στην Ιουδαία, προκειμένου να καταπνίξει διάφορες εξεγέρσεις και να προωθήσει τη στρατιωτική εκστρατεία. Ο Τίτος ανέλαβε υπηρεσία στο πλευρό του πατέρα του και μέσα σε δύο χρόνια, μετά από σημαντική αιματοχυσία, οι Ρωμαίοι κατάφεραν να κατακτήσουν το Γαλιλαία προετοιμασία για την επίθεση στην Ιερουσαλήμ.

Το 68, τα σχέδια του Τίτου αλλάζουν ελαφρώς, καθώς ο Βεσπασιανός, έτοιμος για την πολιορκία της ιερής πόλης, φτάνει με τα νέα του θανάτου του Νέρωνα. Στη Ρώμη, μια πραγματική εμφύλιος πόλεμος ακολουθούμενη από αυτό που ονομάζεται Έτος των τεσσάρων αυτοκρατόρων ο τελευταίος από τους οποίους είναι ο ίδιος ο Βεσπασιανός.

Η τελική άνοδος στην εξουσία

Ο πατέρας του Βεσπασιανός τον υποδέχτηκε θριαμβευτικά κατά την επιστροφή του από την Ιουδαία το 71. Tito διορίζεται για πρώτη φορά κονσόλα τότε λογοκρισία .

Μετά το θάνατο του Βεσπασιανού το 79, ο Τίτος διαδέχθηκε τον πατέρα του, εγκρίνοντας ουσιαστικά την επιστροφή στο δυναστικό καθεστώς Η αυτοκρατορία του άρχισε στις 24 Ιουνίου 79. Πολλοί σύγχρονοι έτρεφαν αμφιβολίες για τον Τίτο, φοβούμενοι έναν παραλληλισμό με τα γεγονότα του Νέρωνα- στην πραγματικότητα αποδείχθηκε σύντομα το αντίθετο, σε τέτοιο βαθμό που ολοκλήρωσε την κατασκευή του Φλαβιανού Αμφιθεάτρου και πέτυχε επίσης να έχει το spa που πήρε το όνομά του, στο Domus Aurea .

Δύο ιστορικά γεγονότα

Ενώ ο Τίτος ήταν αυτοκράτορας, δύο από τα πιο καθοριστικά γεγονότα της εποχής συνέβησαν διαδοχικά, ξεκινώντας από το έτος 79: η έκρηξη του Βεζούβιου προκαλώντας την καταστροφή των δύο πόλεων Πομπηία και Herculaneum καθώς και εκτεταμένες ζημιές στις κοινότητες κοντά στη Νάπολη. Μετά από αυτή τη φοβερή τραγωδία, το επόμενο έτος - το έτος 80 - η ειρήνη του βασιλείου του διαταράχθηκε και πάλι από ένα πυρκαγιά στη Ρώμη .

Και στις δύο περιπτώσεις ο Τίτο δείχνει τον χαρακτήρα του γενναιόδωρο ξοδεύοντας τον εαυτό του με πολλούς τρόπους για να ανακουφίσει τα βάσανα των υπηκόων του. Ως περαιτέρω απόδειξη της καλοσύνη δεν εκδόθηκε καμία απόφαση σε όλη την περίοδο της ηγεμονίας του. θανατική ποινή .

Ο θάνατος του Τίτου

Μετά από μόλις δύο χρόνια βασιλείας του, αρρώστησε, πιθανότατα από ελονοσία Η ασθένεια σύντομα εκφυλίστηκε και ο Τίτος πέθανε σε μια βίλα που του ανήκε κοντά στο Aquae Cutiliae: ήταν 13 Σεπτεμβρίου 81.

Όπως συνηθίζεται, είναι θεοποιημένη από τη Γερουσία.

Μια θριαμβευτική αψίδα που εξυμνούσε τα κατορθώματά του, ιδίως αυτά των στρατιωτικών εκστρατειών στην Ιουδαία, είναι ακόμη ορατή στη ρωμαϊκή Αγορά.

Αρχικά θάφτηκε στο Μαυσωλείο του Αυγούστου, αργότερα μεταφέρθηκε στο ναό της γενιάς Φλάβια. Μέχρι σήμερα, οι ιστορικοί θεωρούν ότι είναι ένα από τα καλύτεροι αυτοκράτορες .