بیوگرافی • وفادار به خط

• ستیزه جویی دانشجویی
• دهه 1950
• برنامه سیاسی فیدل کاسترو
• کاسترو و چه گوارا
• کاسترو در قدرت
• اصلاحات ارضی
• چند سال گذشته

متولد در مایاری، کوبا، در 13 اوت 1926 و پسر یک اسپانیایی مهاجری که صاحب زمین شد، فیدل کاسترو به یکی از نمادهای انقلاب کمونیستی تبدیل شده است، اما در چشم مخالفان خود، به دیکتاتوری تبدیل شده است که آزادی بیان را نمی دهد.

مبارزات دانشجویی

با ثبت نام در دانشگاه هاوانا در سال 1945، برای اولین بار در زندگی سیاسی دانشگاه، در صفوف جناح ارتدوکس تر حزب خلق کوبا شرکت کرد. ستیزه‌جویی دانشجویی اغلب خود را از طریق درگیری‌های گروهی، در درگیری‌های بین «گروه‌های اقدام» مخالف که اغلب به تیراندازی تبدیل می‌شد، نشان می‌داد. برای مثال، بین سال‌های 1944 و 1952، حدود صد حمله ثبت شد.

دهه 1950

در هر صورت، فیدل کاسترو در سال 1950 در رشته حقوق فارغ التحصیل شد و پس از کودتای فولخنسیو باتیستا در سال 1952، در جنبشی که قصد حمله به پادگان مونکادا را داشت نام نویسی کرد. در سانتیاگو دو کوبا به طور خلاصه رهبر آن می شود و سپس در 26 ژوئیه 1953 این طرح را سازماندهی می کند. این اقدام با شکست مواجه شد و به دلیل عدم هماهنگی بین گروه های مختلف تشکیل دهنده کماندو، وی توسط رژیم به زندان افتاد.

از همراهان او، برخی در جنگ سقوط کردند، اما اکثر آنها پس از اسارت اعدام شدند. تنها دخالت شخصیت های برجسته از جمله اسقف اعظم سانتیاگو مانع از ادامه کشتار در روزهای بعد شد.

در دادگاه، او به طور مستقل از خود دفاع کرد، به ویژه از طریق ضمیمه ای که در آن شرارت هایی را که جامعه کوبا را آزار می دهد محکوم کرد. سخنرانی او یک حمله واقعی به قدرت بود که او را از متهم به متهم تبدیل کرد . این سند سپس با عنوان « تاریخ مرا تبرئه خواهد کرد » شهرت یافت، همچنین به این دلیل که برنامه سیاسی او عملاً در آن ترسیم شده است، همان برنامه ای که در آن زمان توسعه می یافت. (اگر نگوییم) در چهل سالی که او را در ابتدا قهرمان انقلاب و سپس در اعمال قدرت دید.

برنامه سیاسی فیدل کاسترو

اما این برنامه واقعاً چه چیزی را متصور بود؟ از جمله در مورد توزیع زمین های مالکان در مقابل غرامت، مصادره اموالی که به طور غیرقانونی توسط اعضای دولت های سابق به دست آمده، ملی شدن برق و تلفن، اقدامات صنعتی، تعاونی های کشاورزی و نصف شدن اجاره بهای شهری و غیره بحث شد. به طور خلاصه، یک برنامه کمونیستی کامل.

اما در آن زمان، کاسترو از زندان و سپس تبعید رنج برد (اما او از آنجا یک شورش مسلحانه را آماده کرد). در واقع، در ماه مه 1955، باتیستا، تا حدی به دلیل مشکلات تصویری در دولت واشنگتن، تصمیم گرفت برای آشوبگرانی که بسیاری از آنها کمتر از شش ماه بعد فیدل کاسترو را در تبعید خود در مکزیک همراهی کردند، عفو اعطا کند.

کاسترو و چه گوارا

در 9 ژوئیه همان سال، فیدل کاسترو در شب با ارنستو گوارا ملاقات کرد و در طول شب در مورد قاره آمریکای جنوبی مورد استثمار یانکی ها گفتگو کردند. در 2 دسامبر 1956، او با یک نیروی 82 نفره به کوبا بازگشت و مصمم به سرنگونی دیکتاتوری بود، که پس از یک رشته بی پایان مبارزات داخلی اتفاق افتاد.

کاسترو در قدرت

ارتش شورشی سرانجام در سال 1959 قدرت را به دست گرفت. تصمیمات اولیه که توسط دولت جدید فیدل گرفته شد در ابتدا اخلاقی بود: بستن خانه های قمار و مدارا، مبارزه بی رحمانه با قاچاق مواد مخدر، آزادسازی دسترسی به هتل ها، سواحل، اماکنی که تاکنون برای محافل انحصاری رزرو شده است. همه اینها اکثریت مردم را مجذوب خود کرد و دولت جدید اجماع زیادی داشت.

در مارس 1959 کاهش 30 تا 50 درصدی اجاره بها اعمال شد که با کاهش قیمت دارو، کتاب مدرسه، برق، تلفن وحمل و نقل شهری پس از کاهش اجاره بها، اصلاحاتی انجام شد که هدف آن تبدیل مستاجر به مالک واقعی از طریق پرداخت اقساط ماهانه مسکن متناسب با درآمد بود.

اصلاحات ارضی

اما اعتراضات داخلی پس از تصویب اولین اصلاحات ارضی در می 1959 آغاز شد که حداکثر 402 هکتار را برای مزارع کشاورزی تعیین می کرد. زمین های زراعی به تعاونی ها واگذار شد یا در املاک فردی به مساحت حداقل 27 هکتار توزیع شد. دولت برای جلوگیری از مینی صندوق، فروش زمین های دریافتی و تقسیم آنها را ممنوع کرد.

با اصلاحات ارضی جدید، INRA (موسسه ملی اصلاحات ارضی) تأسیس شد.

اصلاحات ارضی واکنش های شدیدی را در روستاها و همچنین در میان طبقات بالا و طبقات متوسط ​​شهری برانگیخت. پر سر و صداترین تظاهرات مخالفت با فرار فرمانده نیروهای مسلح پدرو دیاز لانتس به ایالات متحده و دستگیری هوبر ماتوس، فرماندار استان کامارگی، متهم به توطئه به دلیل مخالفت با ارضی بود. اصلاح

در دوران مدرن، کوبا، و همراه با آن نماد عالی آن، کاسترو، متعهد شده است که با ایالات متحده مقابله کند، در نبردی که آن را با محاصره اقتصادی - به اصطلاح - مخالفت می کند تحریم - که چندین دهه به طول انجامید،تا سال 2015، زمانی که پرزیدنت اوباما آن را لغو کرد، همچنین به کوبا سفر کرد - اولین رئیس جمهور ایالات متحده در 88 سال.

سالهای اخیر

از دسامبر 2006 مشکلات سلامتی شروع شده است. روز به روز بیشتر حضور پیدا می کنند. در 19 فوریه 2008، فیدل که تقریباً 50 سال در قدرت بود، بازنشستگی خود را از ریاست جمهوری اعلام کرد و تمام اختیارات را به برادرش رائول کاسترو روز واگذار کرد. کوبایی lider maximo گفت: "من خداحافظی نمی کنم. امیدوارم مانند یک سرباز عقاید بجنگم "، با اشاره به اراده خود برای ادامه اظهار نظر در ستون های مقامات رسمی اعلام کرد. مطبوعات.

او ده سال بعد در 25 نوامبر 2016 در سن 90 سالگی درگذشت.