بیوگرافی • انقلابی ظریف و بی صدا

او استعدادی بی اندازه، شفافیت فوق العاده و شخصیتی قوی داشت. او خلق و خوی پرشوری داشت، او می خواست زندگی کند و فقط یک نویسنده نباشد. در سن بیست سالگی، او نیوزیلند را برای همیشه ترک کرد، در حالی که مادر و برادرش لزلی را می پرستید تا به لندن، قلب امپراتوری بریتانیا برسد. او چند عشق داشت و بسیاری از آنها مایوس کننده بزرگی بودند و تا زمانی که بیماری سل تمام انرژی او را از دست داد، می نوشت، مانند آنتون چخوف روسی، نویسنده مورد علاقه او.

کاتلین منسفیلد بوچمپ، با نام مستعار کاترین منسفیلد، در 14 اکتبر 1888 در ولینگتون (نیوزیلند) به دنیا آمد، در 9 ژانویه 1923 در فونتینبلو در نزدیکی پاریس در تنها 34 سالگی درگذشت. پدر تاجری ثروتمند بود، مادرش « وجودی نفیس و کامل در عالی ترین درجه: چیزی بین ستاره و گل »، همانطور که خودش در نامه ای نوشت (و شاید هم در لیندا برنل از داستان کوتاه "پیش درآمد").

در سال 1903 با مهاجرت به انگلستان، تحصیلات خود را در کوئینز کالج لندن به پایان رساند و دوره های طولانی را در فرانسه و آلمان گذراند. پس از اولین ازدواج ناگوار (در سال 1909 با یکی از باودین، تنوری که در همان روز عروسی از او جدا شد)، در سال 1918 با جان میدلتون موری منتقد، که هفت سال قبل از آن ملاقات کرده بود، ازدواج کرد. این نشریه مدیون اوستپس از مرگ «خاطرات خاطرات» و «نامه‌ها» نویسنده، گواهی اساسی و خارق‌العاده از شخصیت هنرمند، شاهکارهای ادبی واقعی که فراتر از کنجکاوی بیوگرافیک است.

در سال 1915 تراژدی هنرمند حساس را تحت تأثیر قرار می دهد: او برادر خود را در جنگ از دست می دهد و فروپاشی عاطفی متعاقب آن دوستان و خانواده او را بسیار نگران می کند. سال بعد به نظر می رسد که او بهبود می یابد: او وارد دنیای روشنفکرترین روشنفکران می شود و ویرجینیا وولف، فیلسوف برتراند راسل و نویسنده عظیم D.H. لارنس (یکی از "عاشق لیدی چاترلی"). وولف در دفتر خاطرات خود حسادت خاصی نسبت به دوستش و حسادت زیرزمینی، هر چند خنثی شده و هرگز تحت سلطه نفرت نبوده، نسبت به استعداد کاترین منسفیلد تشخیص خواهد داد. با این حال، او با انتشار آثار متعدد در انتشارات معتبر خود، چاپخانه معروف هوگارت، هر کاری برای کمک به او انجام خواهد داد.

به لطف وولف، بسیاری از داستان‌هایی که منسفیلد شهرت خود را مدیون آن‌هاست (هیچ وقت به رمان وارد نشده است) روشن می‌شوند. کاترین به سهم خود به شدت مجذوب این موجود عجیب و غریب از حروف بود.

در سال 1917 تشخیص داده شد که او مبتلا به سل است: بنابراین او شروع به سفر در آسایشگاه های مختلف اروپایی، در میان پزشکان و تلاش برای درمان های جدید کرد. در اکتبر 1922، نویسنده آخرین درمان را در "موسسه رشد هماهنگ انسان" امتحان کرد.توسط جورج گوردایف روسی تأسیس شد، به گفته برخی یک راهنمای معنوی واقعی، به گفته برخی دیگر یک شارلاتان.

یک نجیب زاده فرانسوی قلعه ای را در جنگل پر زرق و برق فونتین بلو به روس ها هدیه داده بود که زمانی محل شکار و تفریح ​​موسیقی برای "پادشاه خورشید" لوئی چهاردهم بود. گوردایف آن را با فرش‌های پر زرق و برق ایرانی تجهیز کرده بود، با این حال زندگی اسپارتی‌ای را در آنجا می‌گذراند. هدف این درمان، کشف مجدد "من" واقعی بیمار از طریق تماس با طبیعت، موسیقی، رقص و موارد دیگر بود.

هیچ کاری نمی توانستند انجام دهند و کاترین منسفیلد کمتر از سه ماه بعد درگذشت.

در سال 1945 نسخه کامل داستانها منتشر شد که منتقدان هرگز از ستایش آن خسته نمی شوند. این دختر حساس نیوزیلندی همراه با ویرجینیا وولف و جیمز جویس انقلابی در ادبیات انگلیسی (و نه تنها) ایجاد کرد. داستان هایی که در آنها یک جمله یا یک حرکت کوچک پر از معنای بزرگ و عمیق است.