بیوگرافی • ماموریت های خانوادگی

سونیا گاندی، متولد ایتالیایی Edvige Antonia Albina Maino در لوسیانا، در استان ویچنزا، در 9 دسامبر 1946. یک زن با نفوذ در سیاست هند، رئیس حزب کنگره هند، طبق گزارش مجله فوربس در سال 2007، سونیا گاندی را در میان ده زن قدرتمند جهان قرار داد، از پدر و مادری ونیزی: استفانو و پائولا ماینو، در ایتالیا به دنیا آمد و بزرگ شد.

در سال 1949، زمانی که سونیا فقط سه سال داشت، خانواده او به دلایل کاری مجبور به نقل مکان به اورباسانو، در نزدیکی تورین شدند. در این سال‌های اولیه، تحصیلات او عمیقاً توسط مدرسه کاتولیک رومی که والدینش او را در آن ثبت نام کردند، مشخص شد: مؤسسه‌ای که توسط سلسیان اداره می‌شود.

سونیا گاندی در جوانی خود به زودی به زبان ها علاقه پیدا کرد و شروع به تحصیل در مدرسه ای برای مترجمان کرد و انگلیسی، فرانسوی و روسی را یاد گرفت.

نقطه عطف زندگی او در حدود دهه 60 در انگلستان رخ داد. در اینجا سونیا جوان با راجیو گاندی، نخست وزیر آینده هند، پسر ایندیرا گاندی و برادرزاده جواهر لعل نهرو ملاقات می کند. فرزند این خانواده باستانی که برای تاریخ کشور مهاتما گاندی بسیار مهم است، در آن سال ها در دانشگاه کمبریج تحصیل کرد، در حالی که همسر آینده اش در مدرسه لنوکس، مدرسه زبان برای خارجی ها، انگلیسی می خواند.

28 فوریهدر سال 1968، راجیو گاندی با سونیا ازدواج کرد. این عروسی یک آیین ساده و غیر مذهبی است و در باغ جاده صفدرجنگ در کمبریج برگزار می شود. بر اساس گزارش‌ها، همسر جوان ونیزی الاصل یک «ساری صورتی» پنبه‌ای را انتخاب می‌کند که ظاهرا نهرو در زندان ریسیده است: همان لباسی که ایندیرا گاندی برای عروسی خود پوشیده بود. او که به همراه همسرش راجیو به هند نقل مکان کرده است، به تحصیل ادامه می دهد و در کنار مردش که آماده ورود رسمی خود به سیاست هند است، ایستاده است. در همین حین، او دیپلم حفاظت از نقاشی های رنگ روغن را از موزه ملی دهلی نو دریافت کرد.

1983 سال مهمی برای سونیا گاندی بود. برای حمایت از حرفه سیاسی راجیو و ساکت کردن مخالفانی که از ازدواج یک گاندی با یک زن غربی استقبال نمی کنند، سونیا حدود پانزده سال پس از پیوند با راجیو، در 27 آوریل 1983 تابعیت ایتالیایی خود را کنار می گذارد. سه روز بعد، در 30 آوریل 1983، او عملاً شهروند هند شد.

سال بعد، شوهرش در سال 1984، برای حزب کنگره، نخست وزیر هند شد. در همان سال، مادرش ایندیرا توسط یکی از محافظانش، که یک سیک قومی بود، ترور شد. راجیو گاندی تا سال 1989 رهبری ایالت هند را بر عهده داشت. در 21 مه 1991، در سریپرومبودور، چند روز قبل از انتخابات عمومی جدیدشوهر سونیا گاندی کشته می شود که می توانست رستگاری سیاسی او را تایید کند. بر اساس معتبرترین فرضیه ها، بمب افکن نیز متعلق به فرقه سیک است. با این حال، ملاحظات دیگر منجر به فرماندهی ببرهای تامیل، سازمان نظامی مخفیانه ای می شود که برای استقلال تامیل های سریلانکا می جنگد.

در این مرحله حزب شروع به نامگذاری سونیا گاندی می کند تا او رهبری سیاسی کشور را به دست گیرد تا سنت "سلسله ای" حزب کنگره را که همیشه در راس خود عضوی از آن دیده است ادامه دهد. از خانواده نهرو گاندی با این حال او قبول نمی کند و به زندگی خصوصی بازنشسته می شود. این حداقل تا سال 1998، زمانی که او سرانجام تصمیم گرفت با در دست گرفتن رهبری کنگره ملی هند، از آستانه سیاست هند عبور کند. سبک و خلق و خوی سنت سیاسی خانواده گاندی-نهرو است: سونیا می داند که چگونه جمعیت زیادی را رهبری کند و اعتماد رای دهندگان خود را جلب می کند.

برای انتخابات مه 2004، نام وی برای کاندیداتوری احتمالی برای پست نخست وزیری، پس از پیروزی حزب برای تجدید مجلس لوک سبها، مجلس سفلی پارلمان هند ذکر شده است. سونیا گاندی به اتفاق آرا به رهبری یک دولت ائتلافی متشکل از نوزده حزب رأی داده شد. اما چند روز پس از نتیجه انتخابات، گاندی نپذیرفتکاندیداتوری او: بخش بزرگی از طبقه سیاسی هند به او، به ویژه مخالفان، به دلیل اینکه اهل هند نیست و به زبان هندی مسلط نیست، با مهربانی نگاه نمی کنند. این خود اوست که مانموهان سینگ را به جای او، وزیر دارایی سابق دولت ناراسیمها رائو، پیشنهاد می کند. سینگ در 22 مه 2004 که توسط ائتلاف پذیرفته شد، نخست وزیر هند شد. در همین رایزنی، پسر سونیا، راهول گاندی، که خواهرش پریانکا مدیریت مبارزات انتخاباتی را بر عهده داشت، نیز به عضویت پارلمان هند انتخاب شد. .

در 28 می 2005، سونیا گاندی رئیس حزب کنگره هند، اولین نیروی سیاسی در کشور شد. او پس از آنی بیسانت و نلی سنگوپتا، سومین زن غیر هندی است که این مقام را در اختیار دارد. علاوه بر این، او همچنین پنجمین عضو خانواده نهرو است که حزب را رهبری می کند.

در سال 2009، در انتخابات عمومی، ائتلاف تحت رهبری حزب او، که UPA (ائتلاف متحد مترقی) نامیده می شود، دوباره پیروز می شود و مأموریت تشکیل دولت جدید، دوباره تحت رهبری حزب در حال خروج را به دست می آورد. وزیر، مانموهان سینگ.