بیوگرافی

• دهه 70
• دهه 80
• دهه 90
• دهه 2000
• دهه 2010

هلن میرن، که نام اصلی او النا واسیلونا میرونوا است، در 26 ژوئیه 1945 در چیسویک (لندن)، انگلستان، دومین برادر از سه برادر و دختر کاتلین راجرز و واسیلی پتروویچ میرونوف، با اصالت اصیل به دنیا آمد.

هلن پس از تحصیل در سنت برنارد، دبیرستان دخترانه کاتولیک در ساوتند-آن سی، در مدرسه نمایش دانشگاه میدلسکس ثبت نام کرد. در هجده سالگی تستی را پشت سر گذاشت که به او اجازه ورود به تئاتر ملی جوانان را داد، در حالی که در سال 1954 اولین نقش اصلی خود را با بازی در نقش کلئوپاترا در Old Vic لندن در اجرای نمایش "آنتونیو و کلئوپاترا" شکسپیر به دست آورد.

دهه 70

بازی او به او اجازه می دهد تا مورد توجه امپرساریو آل پارکر قرار گیرد، که او را وادار به امضای قرارداد می کند و اولین بازی خود را در شرکت تئاتر شکسپیر انجام می دهد: بین پایان دهه 1970. و اوایل دهه هفتاد، هلن میرن چهره خود را به کاستیزا در "تراژدی انتقام جو"، کرسیدا در "ترویلوس و کرسیدا" و جولیا در "La Signorina Giulia" قرض داد.

بین سالهای 1972 و 1974، او در کنفرانس پرندگان، یک پروژه آزمایشی توسط پیتر بروک که او را به ایالات متحده و آفریقا برد، شرکت کرد. او در بریتانیا بر روی یک «مکبث» کار می‌کند، اما همچنین روی آثار مدرن‌تری مانندمگی ستاره راک در «دندان‌های لبخند» روی صحنه در دادگاه سلطنتی در چلسی.

بعد از بازی در نقش نینا در "مرغ دریایی" چخوف و الا در "تخت پیش از دیروز"، کمدی بن تراورز، او در "هنری ششم" در نقش مارگارت آنژو و در "میزان برای اندازه گیری" ایزابلا مبتدی بازی می کند. .

دهه 80

در دهه 80، هلن میرن فعالیت سینمایی خود را تشدید کرد: در سال 1980 او در کنار باب هاسکینز در فیلم "جمعه طلایی" بازی کرد، در حالی که سال بعد او در "Excalibur" نقش فتا مورگانا را دارد.

در سال 1984، او حتی را به روسی، بدون دوبله ، در نقش فرمانده ایستگاه فضایی شوروی در "2010 - سال تماس" خواند. در سال 1989، بازیگر بریتانیایی نقش همسر پیتر گرینوی را در «آشپز، دزد، همسرش و معشوقش» بازی کرد و در فیلم تلویزیونی «شاه سرخ، شوالیه سفید» به کارگردانی جف مورفی ظاهر شد.

اندکی پس از آن، او در برخی از صحنه های برهنه در فیلم "Courtesy for guests" بازی کرد، فیلمی بر اساس رمان ایان مک ایوان که در آن به کریستوفر واکن، ناتاشا ریچاردسون و روپرت اورت می پیوندد.

دهه 90

در سال 1991 در برخی از قسمت‌های سریال تلویزیونی "مظنون اصلی" ظاهر شد و در کنار هلنا بونهام کارتر در فیلم "مونتریانو - جایی که فرشته‌ها جرات نمی‌گذارند پا بگذارند" بازی کرد. با الهام از کتابی از E.M. فورستر و در ایتالیا.

چهار سال بعد، او برای بازی در "جنون شاه جورج"، که در آن نقش همسر جرج سوم، ملکه شارلوت را بازی کرد، اولین نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به دست آورد. .

او پس از اجرای دو فیلم کوتاه در مجموعه های تلویزیونی "اتاق پنهان" و "جنگ بزرگ و شکل گیری قرن بیستم" در فیلم های تلویزیونی "تعقیب باخت" و "بانوی نقاشی شده" بازی کرد. به ترتیب توسط کوین بیکن و جولیان جارولد کارگردانی شد. در پایان دهه نود، او - در میان چیزهای دیگر - برای سیدنی لومت با حضور در "اگر مرا دوست داری..."، فیلمی که به موضوع اتانازی می پردازد، کار کرد.

پس از حضور در "کشتن خانم تینگل"، یک کمدی نوآر محصول 1999، و در فیلم تلویزیونی "شور آین رند" ساخته کریستوفر منائول، میرن توسط رابرت آلتمن در "پارک گاسفورد" کارگردانی شد. که در آن همکاران هموطنی مانند امیلی واتسون، کریستین اسکات توماس و مگی اسمیت را می یابد: به لطف این فیلم، نامزدی اسکار دیگری را برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن به دست آورد.

دهه 2000

همیشه در کنار دیگر ستارگان سینمای بریتانیا، در گروه بازیگران «دختران تقویم» حضور دارد. فیلمی که اما او را در سراسر جهان تقدیس می کند، «ملکه» به کارگردانی استفن فریرز است که در آن نقش ملکه الیزابت دوم را بازی می کند که واکنش ها و رفتار او را در روزهای مرگ لیدی دایانا نشان می دهد. چنینکار به او جام ولپی در جشنواره فیلم ونیز در سال 2006 و جایزه جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن در سال 2007 را می دهد.

در همان سال، مترجم بریتانیایی هلن میرن در میان ستارگان «معمای صفحات گمشده - گنج ملی»، فیلمی از جان ترتلتاب با بازی جان وویت، نیکلاس کیج، هاروی کایتل و دایان کروگر است. در سال 2009، او به عنوان مهمان در یکی از قسمت های سریال تلویزیونی "30 Rock" در کنار تینا فی و الک بالدوین بازی کرد و در "National Theatre Live" ظاهر شد. علاوه بر این، او در «Inkhart» به کارگردانی ایین سافتلی و فیلمبرداری در ایتالیا بازی کرد، اما همچنین در «مزرعه عشق» اثر تیلور هاکفورد، در «آخرین ایستگاه» ساخته مایکل هافمن و در «وضعیت بازی» اثر کوین بازی کرد. مکدونالد

دهه 2010

پس از حضور در "بدهی" (2010)، اثر جان مدن، و در "قرمز" (2010)، ساخته رابرت شونتکه، او در "آرتورو" (2011) بازی کرد. )، توسط جیسون وینر، و در « هیچکاک » (2012) توسط ساشا گرواسی، که در آن نقش آلما رویل، همسر آلفرد هیچکاک را بازی کرد.

در سال 2013 هلن میرن در دنباله "قرمز"، "قرمز 2" کار می کند و با فیلم "فیل اسپکتور" دیوید مامت به تلویزیون بازمی گردد. در سال 2014 در بازیگران فیلم "عشق، آشپزخانه و کاری" ساخته لاسه هالستروم حضور داشت. همچنین در سال 2014، در سن 69 سالگی، او گواهی خط جدید زیبایی لورآل شد که به زنان بالغ اختصاص یافته بود.

در سال 2015نقش ماریا آلتمن را در فیلم "زن در طلا" بازی می کند: داستان - واقعی - از ماریا، بازمانده هولوکاست، وکیل جوان او E. Randol Schoenberg (Ryan Reynolds) می گوید که برای تقریبا یک دهه با دولت اتریش روبرو شد. هدف بازیابی تابلوی نمادین گوستاو کلیمت " پرتره آدل بلوخ-بائر " که متعلق به عمه‌اش بود و درست قبل از جنگ جهانی دوم توسط نازی‌ها در وین مصادره شد.

در سال 2016 در فیلم متحرک "زیبایی وثیقه" نقش مرگ را بازی کرد. در سال 2017 او در "سریع و خشمگین 8" فصل هشتم این مجموعه حضور دارد.