بیوگرافی • بین کمدی، موسیقی و... آدمکش ها

• مطالعات و اولین تجربیات هنری
• در تلویزیون
• ویتو کاتوزو و شخصیت های معروف فالتی
• نویسنده اشعار و آهنگ ها
• در سان رمو
• نویسنده فالتی

برخی او را نابغه می دانستند و برخی دیگر او را بهترین نویسنده ایتالیایی می دانستند. از دهه 2000.

منطقی است فکر کنیم که شاید هر دو گفته عمداً اغراق شده باشند، اما یک چیز مسلم است: جورجیو فالتی یکی از آن استعدادهایی بود که به ندرت دیده می شد. ویژگی آن تطبیق پذیری بود - و این یک جمله ساده نیست بلکه یک واقعیت واقعی است.

یک، هیچ و صد هزار، می توان گفت، با توجه به اینکه فالتی لباس کمدین، خواننده (و ترانه سرا) و نویسنده "آخرین اما نه کم اهمیت" را می پوشید. و نه در اتلاف وقت.

فقط یک هفته نامه معروف، که به عنوان ضمیمه به Corriere della Sera منتشر می شود، زمانی که اولین رمان آن، " Io uccido "، فالتی را بر روی جلد با نامی تقویت کننده منتشر کرد. از " بزرگترین نویسنده زنده ایتالیایی ".

مطالعات و اولین تجربیات هنری

متولد Asti در 25 نوامبر 1950 Giorgio Faletti در رشته حقوق فارغ التحصیل شد اما ایده حبس کردن خود در یک شرکت حقوقی باعث شد. او اصلا آن را دوست نداشت او که توسط کاریزمای تاریخی خود تقویت شده است، آن را باسرگرمی و پس از آشنایی مختصر با دنیای تبلیغات، خود را وقف کاباره کرد و تقریباً بلافاصله به باشگاه فرقه ای برتر یعنی «دربی» در میلان رسید.

در همان دوره، تمام کرم کمدی سالهای آینده روی صحنه باشگاه پخش شد: دیگو آباتانتوئونو، تئو تئوکولی، ماسیمو بولدی، پائولو روسی و فرانچسکو سالوی ( بعدها همچنین در افسانه "Drive in" همکار شد). فرصت مهمی پیش می آید که او فرصت شرکت در کمدی موفق "La tapezzeria" اثر انزو جاناچی را پیدا کند.

در تلویزیون

اولین حضور تلویزیونی در سال 1982 با برنامه "Pronto Raffaella" به میزبانی رافائلا کاررای فنا ناپذیر انجام شد تا سپس در Antenna 3 Lombardia با "Il guazzabuglio" در کنار تئو تئوکولی به کارگردانی تئو تئوکولی ادامه یابد. توسط Beppe Recchia.

و این کارگردان باتجربه، deus ex machina بسیاری از برنامه های رای بود که در سال 1985 او را در "Drive in" راه اندازی کرد، برنامه کمدی که راه جدیدی برای ساخت تلویزیون را نشان داد.

شخصیت های معروف ویتو کاتوزو و فالتی

شخصیت های خلق شده توسط فالتی به معنای واقعی کلمه غیرقابل مقاومت هستند، تخیل او افسار گسیخته و ترقه ای است. بنابراین اینجا او در کسوت یک "شاهد باگناکاوالو" خیالی، یا "کارلینوی" گیج شده (مشهور به دلیل عبارت " giumbotto ")، یا "هنرمند کاباره نقابدار" است. از "Suor Daliso". اما در این جمع بندیفراموش کردن عالی " ویتو کاتوزو "، یک شخصیت با سخنرانی کاملاً خود که برای تأثیرگذاری بر واژگان روزمره (culattacchione، کانو جهانی، دنیای مقدس که این زیر پا... ).

موفقیت با "Emilio"، انتقال با Zuzzurro و Gaspare (Andrea Brambilla و Nino Formicola) تایید شد که در آن او شخصیت "Franco Tamburino"، استایلیست بعید از Abbiategrasso و شخصیت پردازی خوشمزه توسط لوردانا برته، بانوی تازه نفس بورگ.

نویسنده متن و آهنگ

همزمان با همکاری بر روی متن‌های کمدین‌های دیگر از جمله جیجی سابانی و انریکو بروشی، به عنوان نویسنده فعالیت می‌کند. او همچنین در "Fantastico '90" در کنار پیپو بائودو، ماریسا لوریتو و جووانوتی و پس از آن در "Stasera mi butto... e tre!" با توتو کوتوگنو.

در آن دوره به دلیل عمل جراحی زانو که حدود دو ماه او را مجبور به بی حرکتی کرد، به طور اتفاقی به دنیای موسیقی نزدیک شد. او فعالیتی را به عنوان خواننده و ترانه سرا آغاز می کند که منجر به اولین آلبوم "Disperato ma non serio" می شود که از آهنگ اصلی آن "Ulula" یک کلیپ ویدیویی خوش شانس با چند جایزه در سینما ریمینی، داستان داستانی Umbria گرفته شده است. در جشنواره فیلم مونترال

این فعالیت Giorgio Faletti را به نوشتن همزمان آهنگ برای Mina، Fiordaliso، Gigliola Cinquetti و همچنینیک همکاری موفق با آنجلو برانداردی.

در Sanremo

از نظر دید شخصی، او با شرکت در جشنواره Sanremo در سال 1994 به "بالا" رسید، جایی که با "Signor tenente" عموم مردم را به حرکت درآورد و جایزه منتقدان را به دست آورد. ، قرار گرفتن در رتبه دوم؛ او سال بعد با "L'assurdo lavoro" خود را دوباره تایید کرد، ترانه‌ای که مشخصه آن رگ مالیخولیایی و انعکاسی نامشخصی بود و جایزه Rino Gaetano را برای بخش ادبی آهنگ‌هایی با آلبومی به همین نام برد.

با این حال، کمدی بخشی جدایی ناپذیر از شیوه زندگی او باقی می ماند: این را کتاب موفق " لعنت به دنیا که این زیر پا است" توسط بالدینی و کاستولدی منتشر شده است، جایی که او قسمت هایی از آن را بازگو می کند نشان می دهد. از زندگی شخصیت مورد علاقه اش، "ویتو کاتوزو" و حتی بیشتر در نمایش تئاتر "Tourdeforce" که در آن طنز و شخصیت پردازی شخصیت ها را با ترانه سرایی ترکیب می کند.

بعدها، مهمان دائمی برنامه "راکسی بار" در کنار رد رونی، با تایید شخصی دیگری روبرو شد.

نویسنده فالتی

همانطور که پیش بینی می شد، آخرین تغییر شکل غافلگیر کننده جورجیو فالتی همان چیزی بود که او را به نوشتن یک ژانر معمولی "ساخته شده در ایالات متحده" سوق داد. فیلم هیجان انگیز او " Io uccido " (2002)، مطمئناً به لطف راه اندازی رسانه های جمعی پرشور، رکورد فروش بیش از 1 میلیون نسخه را داشت.سیصد هزار).

جفری دیور ، استاد تریلر، نویسنده پرفروش ترین آثار ("کلکسیونر استخوان"، "اسکلت رقصنده"، "میمون سنگی"، برای نام بردن از چند مورد) ، در مورد او و کارش گفت: " کسی مانند فالتی در منطقه من خود را "بزرگتر از زندگی" تعریف می کند، کسی که تبدیل به یک افسانه می شود .

اما همه چیز به همین جا ختم نمی شود. جورجیو فالتی سعی می کند خود را به عنوان یکی از درخشان ترین نویسندگان ایتالیایی آن دوره تأیید کند: در 5 اکتبر 2004 رمان او "هیچ چیز درست نیست، جز چشم ها" منتشر می شود که در آن قهرمان قاتل تمسخر آمیز فیلم هیجان انگیز اجساد قربانیان خود را می سازد. مانند شخصیت های Peanuts. این کار یک موفقیت بزرگ جدید و همچنین یک تایید مثبت است.

در نوامبر 2005، فالتی جایزه ادبی دسیکا را از رئیس جمهور جمهوری، کارلو آزگلیو چیامپی دریافت کرد.

در آغاز سال 2006 فیلم "شب قبل از امتحانات" در سینماها اکران شد که در آن او نقش معلم ادبیات بی رحم آنتونیو مارتینلی را بازی می کند.

پس از مونتکارلو "Io uccido" و دوجمله ای رم-نیویورک "Niente di vero altre gli occhi"، دو سال بعد "Fuori da un evident Destiny" (2006) منتشر شد که در آریزونا اتفاق می افتد. و در میان قهرمانان، سرخپوستان ناواهو وجود دارند که رمان به آنها تقدیم شده است. ماه‌ها قبل از انتشار کتاب، دینو دی لورنتیس حقوق ساخت یک فیلم را خریداری کرد.

بعد از "چندمخفیگاه های بی فایده»، مجموعه داستان های کوتاه منتشر شده در سال 1387، در بهار 1388 چاپ اول رمان «من خدا هستم» در نوامبر 2010 ششمین رمان او با عنوان «یادداشت های یک فروشنده زنان "، اولین رمان در ایتالیا، به طور دقیق تر در میلان: این کتاب بلافاصله به بالای رتبه بندی کتاب های خریداری شده می رسد. او در سال 2011 عنوان هفتمین رمان خود را "سه عمل و دو بار" (که بعداً منتشر شد) اعلام کرد. در 4 نوامبر) در دنیای فوتبال اتفاق می افتد.

مدتی ساکت به دلیل سرطان (ریه)، جورجو فالتی در 4 ژوئیه 2014 در تورین درگذشت. سن 63 .