بیوگرافی • قهرمان دو جهان

جیان کارلو منوتی در 7 ژوئیه 1911 در Cadegliano، در استان Varese متولد شد. در هفت سالگی زیر نظر مادرش شروع به ساختن اولین ترانه هایش کرد و چهار سال بعد کلام و موسیقی اولین اپرای خود "مرگ پیرو" را نوشت.

در سال 1923 به پیشنهاد آرتورو توسکانینی به طور رسمی تحصیلات خود را در کنسرواتوار جوزپه وردی در میلان آغاز کرد. پس از مرگ پدرش، مادرش او را با خود برد تا به ایالات متحده نقل مکان کند، جایی که جیان کارلو جوان در موسسه موسیقی کرتیس فیلادلفیا ثبت نام کرد. او تحصیلات موسیقی خود را با تعمیق کار خود به عنوان آهنگساز زیر نظر استاد Rosario Scalero به پایان رساند.

اولین اثر او که بیانگر بلوغ هنری خاصی است opera buffa "Amelia al Ballo" است که در سال 1937 در متروپولیتن نیویورک به نمایش درآمد و آنقدر موفقیت داشت که یک کمیسیونی از شرکت پخش ملی به منوتی دستور داد تا اثری را به پخش رادیویی بنویسد: "پیرمرد خدمتکار و دزد" (Il ladro e la zitella). در سال 1944 هم فیلمنامه و هم موسیقی «سباستین» را نوشت که اولین باله او بود. او یک کنسرتو پیانو در سال 1945 برگزار کرد و سپس با "مدیوم" (La Medium، 1945) و به دنبال آن "تلفن" (Il Telefono، 1947) به اپرا بازگشت.موفقیت بین المللی معتبر

"کنسول" (Il Consul، 1950) جایزه پولیتزر را برای بهترین اثر موسیقی سال به جیان کارلو منوتی و همچنین جلدی در مجله "تایم" و جایزه نیویورک به ارمغان آورد. جایزه حلقه منتقدان درام . این کار در سال 1951 توسط "اماهل و بازدیدکنندگان شب" که شاید شناخته شده ترین اثر او با توجه به ویژگی کلاسیک کریسمس او برای NBC بود، دنبال شد.

اپرای "قدیس خیابان بلیکر" نیز متعلق به این دوره از خلاقیت بزرگ است که برای اولین بار در سال 1954 در تئاتر برادوی نیویورک نمایش داده شد و با آن منوتی دومین پولیتزر خود را دریافت کرد.

در پایان دهه 1950 منوتی فعالیت پربار خود را به عنوان آهنگساز محدود کرد تا خود را وقف ایجاد (1958) جشنواره معتبر "Festival dei Due Mondi" در اسپولتو کند که از ابتدا رهبر ارکستر آن بود. بلامنازع منوتی که حامی بزرگ و فداکار همکاری فرهنگی بین اروپا و آمریکا است، پدر جشنواره اسپولتو است که همه هنرها را در بر می گیرد و به مرور زمان به یکی از مهم ترین رویدادهای اروپایی تبدیل شده است. این جشنواره در سال 1977 به معنای واقعی کلمه به "دو جهان" تبدیل شد، زمانی که جیان کارلو منوتی این رویداد را به مدت 17 سال به ایالات متحده آورد. از سال 1986 او همچنین سه نسخه را در استرالیا، در ملبورن کارگردانی کرده است. به خیلی هااز میان اپراهای برنامه‌ریزی شده در جشنواره اسپولتو، منوتی توانایی خود را به عنوان کارگردان به ارمغان می‌آورد و از منتقدان و عموم مردم برای این کار تایید می‌شود.

منوتی اشعار اپراهای خود را به زبان انگلیسی نوشت، به استثنای "آملیا به توپ می رود"، "خدای جزیره" و "آخرین وحشی" که در اصل به زبان ایتالیایی نوشت. از جدیدترین آثار می توان به «کودک آوازخوان» (1993) و «گویا» (1986) که برای Placido Domingo نوشته شده است، اشاره کرد. از دیگر کارهای اخیر او می توان به «سه گانه برای پیانو، ویولن و کلارینت» (1997)، «دعای جیکوب»، کانتاتا برای گروه کر و ارکستر، به سفارش انجمن کارگردانان گروه کر آمریکا و ارائه شده در سن دیگو کالیفرنیا در 1997، "گلوریا"، نوشته شده به مناسبت اعطای جایزه صلح نوبل 1995، "برای مرگ اورفئوس" (1990) و "Llama de Amor Viva" (1991).

در سال 1984 منوتی جایزه افتخار مرکز کندی را دریافت کرد، که به خاطر زندگی او در حمایت و حمایت از هنر قدردانی شد. او از سال 1992 تا 1994 مدیر هنری اپرای رم بود.

تا زمان مرگش در مونیخ در 1 فوریه 2007، او پر اجراترین آهنگساز زنده اپرا در جهان بود.