بیوگرافی

لئو نوچی در 16 آوریل 1942 در Castiglione dei Pepoli، در استان بولونیا به دنیا آمد. پس از تحصیل در پایتخت امیلیا زیر نظر جوزپه مارکسی و ماریو بیگاتزی، او به میلان نقل مکان کرد تا با کمک اوتاویو بیزاری تکنیک خود را کامل کند.

در سال 1967 اولین بار در "باربیره دی سیویگلیا" اثر جواکینو روسینی، در نقش فیگارو، برنده مسابقه سالن اپرای تجربی اسپولتو در اومبریا شد، اما به دلایل شخصی مجبور شد پس از مدت کوتاهی فعالیت انجام شده را قطع کنید. با این حال، او موفق می شود به گروه کر تئاتر آلا اسکالا در میلان بپیوندد و چند سال بعد مطالعه انفرادی خود را از سر بگیرد.

زندگی حرفه ای رو به رشد او باعث شد تا اولین بار در تئاتر میلان در 30 ژانویه 1977 بازی کند، زمانی که او یک بار دیگر در نقش فیگارو جای آنجلو رومرو را گرفت. بعداً لئو نوچی این فرصت را پیدا کرد که در لندن در سالن اپرای سلطنتی (با "لوئیزا میلر"، در سال 1978) و همچنین در نیویورک در متروپولیتن (با "Un ballo in maschera") اجرا کند. 1980، در کنار لوچیانو پاواروتی) و در پاریس در اپرا. در سال 1987 او «مکبث» را بازی کرد، اپرایی که در جشنواره کن ارائه شد، در حالی که دو سال بعد توسط هربرت فون کارایان در سالزبورگ کارگردانی شد.

از دهه 1990 شروع شد لئو نوچی در نقش های ریگولتو و نابوکو به یکی از چهره های ثابت ورزشگاه آرنا دی ورونا تبدیل شد. در2001، او در سراسر جهان مشغول تولیدات وردی است (صدمین سالگرد مرگ جوزپه وردی است): او را می توان در زوریخ با «آتیلا»، در وین با «Un ballo in maschera»، «نابوکو» و Il Trovatore "، در پاریس با "مکبث" و در سرزمین مادری آهنگساز ایتالیایی، در پارما، در کنسرتی به کارگردانی زوبین مهتا و با عنوان "Verdi 100".

پس از تفسیر "ریگولتو" در سالهای 2001 و 2003 در آرنا دی ورونا، و "نابوکو" و "فیگارو" در سال 2007، در سال 2008 با "مکبث" و "جیانی شیچی" در سالن تئاتر روی صحنه رفت. اسکالای میلان، در حالی که سه سال بعد، به مناسبت جشن های یکصد و پنجاهمین سالگرد اتحاد ایتالیا، «نابوکو» را در تئاتر دل اپرا در رم اجرا کرد: در سال 2013 در سن بزرگواری آن را از سر خواهد گرفت. هفتاد ساله، در لا اسکالا.

علیرغم مواجهه با آثاری از سیلیا، جووردانو، دونیزتی و موتسارت، لئو نوچی بیش از هر چیز در کارنامه پوچینی متمایز شده است (جانی شیچی و توسکا) که در بالا ذکر شد. نقش اسکارپیا) و وردی (چارلز پنجم در «ارنانی»، یاگو در «اتلو»، رودریگو در «دون کارلوس»، آموناسرو در «آیدا»، گویدو دی مونفورته در «I vespri siciliani» و میلر در «لوئیزا میلر»، بین دیگران). سفیر یونیسف، او کامرسنجر Staatsoper وین است.