بیوگرافی مارک شاگال
فهرست مطالب
بیوگرافی • رنگ های جهان
- آثار شاگال: بینش
علی رغم فرانسوی شدن نام او، مارک شاگال مهمترین نقاشی که بلاروس داشته است. نام اصلی او Moishe Segal در لیوسنو، نزدیک ویتبسک در 7 ژوئیه 1887 به دنیا آمد. نام روسی مارک زاخاروویچ ساگالوف به اختصار ساگال بود که طبق رونویسی فرانسوی بعداً به شاگال تبدیل شد.
همچنین ببینید: بیوگرافی آنتونلو پیروسواو در خانواده ای با فرهنگ و مذهب یهودی متولد شد، پسر یک تاجر شاه ماهی، بزرگ ترین نه برادر است. از سال 1906 تا 1909 ابتدا در ویتبسک و سپس در آکادمی پترزبورگ تحصیل کرد. از جمله معلمان او لئون باکس، نقاش و طراح صحنه روسی، محقق هنر فرانسه است (در سال 1898 او به همراه مدیر تئاتر دیاگیلف گروه آوانگارد "دنیای هنر" را تأسیس می کرد).
این دوره سختی برای شاگال است زیرا یهودیان فقط با مجوز خاص و فقط برای دوره های کوتاه می توانستند در پترزبورگ زندگی کنند. در سال 1909، در بازگشت مکرر خود به خانه، بلا روزنفلد را ملاقات کرد که قرار بود همسر آینده او شود.
در سال 1910 شاگال به پاریس نقل مکان کرد. او در پایتخت فرانسه با جریان های جدید رواج آشنا می شود. او به ویژه به فوویسم و کوبیسم نزدیک می شود.
او پس از ورود به محافل هنری آوانگارد، با شخصیت های متعددی از فرانسه رفت و آمد کرد.محیط های فرهنگی را درخشان نگه دارید: از جمله آنها می توان به گیوم آپولینر، رابرت دلون و فرنان لژر اشاره کرد. مارک شاگال آثار خود را در سال 1912 هم در Salon des Indépendants و هم Salon d'Automne به نمایش گذاشت. دلونه او را به تاجر برلینی هروارث والدن معرفی کرد که در سال 1914 نمایشی تک نفره برای او در گالری «در استورم» او برپا کرد.
همچنین ببینید: بیوگرافی آنتونلو وندیتینزدیک شدن به آغاز جنگ جهانی مارک شاگال را به ویتبسک باز میگرداند. در سال 1916 آیدا، دختر بزرگ او، به دنیا آمد. شاگال در زادگاهش مؤسسه هنری را تأسیس کرد که تا سال 1920 مدیر آن بود: جانشین او کازیمیر مالویچ بود. شاگال سپس به مسکو نقل مکان کرد و در آنجا تزئینات تئاتر یهودی دولتی "کامرنی" را ساخت.
در سال 1917 او بطور فعال در انقلاب روسیه شرکت کرد تا جایی که وزیر فرهنگ شوروی شاگال را به عنوان کمیسر هنر در منطقه ویتبسک منصوب کرد. با این حال، او در سیاست موفق نخواهد بود.
در سال 1923 به آلمان نقل مکان کرد، به برلین، تا سرانجام به پاریس بازگردد. در این دوره او خاطرات خود را به زبان ییدیش منتشر کرد که ابتدا به زبان روسی نوشته شد و سپس توسط همسرش بلا به فرانسوی ترجمه شد. نقاش همچنین مقالات و اشعاری را خواهد نوشت که در مجلات مختلف منتشر شده و - پس از مرگ - به صورت کتاب گردآوری شده است. او در پاریس دوباره با دنیای فرهنگی که ترک کرده بود ارتباط برقرار میکند و با آمبرواز ولارد ملاقات میکند که او را به او سفارش میدهدتصویرگری کتاب های مختلف زمان کمی می گذرد و در سال 1924 یک بازنگری مهم از شاگال در Galerie Barbazanges-Hodeberg برگزار می شود.
این هنرمند بلاروسی بعداً در اروپا و همچنین در فلسطین سفرهای زیادی کرد. در سال 1933 یک بازنگری بزرگ در سوئیس در موزه هنر بازل برگزار شد. در حالی که اروپا شاهد به قدرت رسیدن نازیسم است، تمام آثار مارک شاگال در آلمان مصادره می شود. برخی از آنها در حراجی که در Galerie Fischer در لوسرن در سال 1939 برگزار شد ظاهر می شوند.
شبح تبعید یهودیان باعث می شود شاگال تصمیم بگیرد به آمریکا پناهنده شود: بلا در 2 سپتامبر 1944 می میرد. همراه بسیار دوست داشتنی، موضوعی مکرر در نقاشی های هنرمند. شاگال در سال 1947 به پاریس بازگشت تا دو سال بعد در ونس اقامت گزید. نمایشگاه های زیادی، برخی از آنها بسیار مهم، تقریباً در همه جا به او اختصاص داده شده است.
او در سال 1952 با والنتینا برادسکی (معروف به "واوا") دوباره ازدواج کرد. در این سالها، او مجموعهای طولانی از تزئینات ساختمانهای عمومی بزرگ را آغاز کرد: در سال 1960 یک پنجره شیشهای رنگی برای کنیسه بیمارستان هداسا عین کرم در اسرائیل ایجاد کرد. در سال 1962 وی شیشه های رنگی را برای کنیسه مرکز پزشکی Hassadah در نزدیکی اورشلیم و برای کلیسای جامع متز طراحی کرد. در سال 1964 سقف اپرای پاریس را نقاشی کرد. در سال 1965 او نقاشی های دیواری بزرگ را در نمای متروپولیتن اپرای خلق کردخانه ای در نیویورک. در سال 1970 او شیشه های رنگی گروه کر و پنجره گل رز Fraumünster در زوریخ را طراحی کرد. کمی بعد موزاییک بزرگ در شیکاگو است.
مارک شاگال در سن پل دوونس در 28 مارس 1985 در سن نود و هفت سالگی درگذشت.
آثار شاگال: بینش
- دهکده و من (1911)
- به روسیه، خرها و دیگران (1911)
- خود -پرتره با هفت انگشت (1912-1913)
- ویولونیست (1912-1913)
- زن باردار (1913)
- آکروبات (1914)
- یهودی در حال دعا (1914)
- پرتره دوتایی با یک لیوان شراب (1917-1918)
- در اطراف او (1947)
- آواز سرود II (1954-1957)
- سقوط ایکاروس (1975)