بیوگرافی • من مد بدون ساختار می خواهم

استایلیست، متولد 11 ژوئیه 1934 در پیاچنزا، او با خانواده خود در آن شهر بزرگ شد که در آن دبیرستان نیز تحصیل کرد. پس از آن، او با حضور در دانشکده پزشکی دانشگاه میلان به مدت دو سال، راه دانشگاه را امتحان کرد. پس از ترک تحصیل، او هنوز در میلان به عنوان یک "خریدار" برای فروشگاه بزرگ "La Rinascente" کار پیدا کرد. او همچنین قبل از پذیرش سمت در دفتر تبلیغات یک آژانس مدلینگ، به عنوان دستیار عکاس کار می کرد. در اینجا او این فرصت را دارد که محصولات باکیفیتی را که از هند، ژاپن یا ایالات متحده آمده است، بشناسد، و در نتیجه آن‌ها را نیز بشناسد، بنابراین عناصری را که از فرهنگ‌های خارجی برگرفته شده‌اند به دنیای «اروپا محور» مد میلانی و مصرف‌کنندگان ایتالیایی وارد می‌کند. .

در سال 1964، بدون داشتن هیچ آموزش خاصی، مجموعه مردانه را برای Nino Cerruti طراحی کرد. طراح با تشویق دوست و شریک خود در ماجراهای مالی، سرجیو گالئوتی، Cerruti را ترک کرد تا یک طراح و مشاور مد "آزاد" شود. او که از موفقیت ها و نتایج متعدد به دست آمده راضی است، تصمیم می گیرد شرکت تولیدی خود را با نام تجاری مستقل خود افتتاح کند. در 24 ژوئیه 1975 آبگرم جورجیو آرمانی متولد شد و خط "prêt-à-porter" برای مردان و زنان راه اندازی شد. بنابراین در اینجا است که سال بعد او در سالن معتبر ارائه می دهدBianca di Firenze، اولین مجموعه او، به دلیل ژاکت های انقلابی "بدون ساختار" و برای رفتار اصلی درج های چرمی که در لباس های اختصاص داده شده به خط غیر رسمی ظاهر می شود، بسیار مورد تحسین قرار گرفت.

ناگهان آرمانی چشم اندازهای جدید و غیرمعمولی را به عناصر لباسی که اکنون بدیهی تلقی می شوند، مانند لباس های مردانه می دهد. ژاکت معروف او با خطوط مربعی و شدید خود را از محدودیت های رسمی وام گرفته شده از سنت رها می کند تا به شکل های آزاد و جذاب، همیشه کنترل شده و باکلاس برسد. به طور خلاصه، آرمانی لباسی غیررسمی به مرد می‌پوشاند و به کسانی که لباس‌های او را انتخاب می‌کنند، احساس خوشبختی و رابطه‌ای با اندام شل و بدون مهارشان می‌دهد، بدون اینکه به طور مخفیانه از مد هیپی‌های درهم و برهم خواسته شود. سه ماه بعد، مسیر کمابیش مشابهی نیز برای پوشش زنان ایجاد شد، راه‌های جدیدی برای درک کت و شلوار، «ابهام زدایی» از لباس شب و ترکیب آن با کفش‌های پاشنه کوتاه یا حتی ژیمناستیک.

تمایل مشخص او به استفاده از مواد در زمینه‌های غیرمنتظره و در ترکیب‌های غیرمعمول باعث می‌شود که برخی تمام ویژگی‌های نبوغ را در او ببینند. اگر ممکن است این اصطلاح اغراق آمیز به نظر برسد، استفاده از آن برای یک سبک با استفاده از پارامترهای هنر، مسلم است که تعداد کمی از خالقانلباس‌ها در قرن بیستم به اندازه آرمانی مهم بودند، که مطمئناً سبکی غیرقابل انکار، ظریف و در عین حال کاملاً متناسب با زندگی روزمره ایجاد کرد. او با استفاده از زنجیره‌های تولید متداول برای تولید لباس، بنابراین هرگز به خیاط‌های بزرگ تکیه نمی‌کند، او موفق می‌شود لباس‌هایی بسیار هوشیار و در عین حال بسیار اغواکننده بسازد که با وجود سادگی، همچنان هاله‌ای از اقتدار را به پوشنده می‌دهد.

در سال 1982، تقدیس قطعی، موردی که جلد کلاسیک هفته نامه تایم، شاید معتبرترین مجله جهان، نسبت داد. تا آن زمان در میان طراحان تنها کریستین دیور چنین افتخاری را کسب کرده بود و چهل سال از آن گذشته بود!

لیست جوایز و جوایز دریافت شده توسط طراح ایتالیایی طولانی است.

چندین بار با جایزه کاتی سارک به عنوان بهترین طراح بین المللی لباس مردانه جایزه دریافت کرد. در سال 1983 شورای طراحان مد آمریکا او را به عنوان استایلیست بین المللی سال انتخاب کرد.

جمهوری ایتالیا او را در سال 1985 مداح، افسر بزرگ در سال 86 و شوالیه بزرگ در سال 87 نامید.

در سال 1990 در واشنگتن توسط انجمن حمایت از حیوانات پتا (مردم یا رفتار اخلاقی با حیوانات) به او جایزه اعطا شد.

در سال 94 در واشنگتننیاف (بنیاد ملی ایتالیایی آمریکایی) جایزه یک عمر دستاورد را به او اعطا می کند. در حالی که در سال 1998 روزنامه Il Sole 24 Ore جایزه نتایج را به او اعطا کرد، تقدیری که به شرکت‌های ایتالیایی داده شد که ارزش‌آفرینی می‌کنند و نمونه‌هایی از فرمول‌های کارآفرینی موفق را نشان می‌دهند.

در حال حاضر به نمادی از ظرافت و خویشتن داری تبدیل شده است، بسیاری از ستارگان سینما، موسیقی یا هنر هستند که به او لباس می پوشند. پل شریدر سبک خود را در فیلم "ژیگولو آمریکایی" (1980) جاودانه کرد و ویژگی‌های آن را از طریق ترکیبی از قدرت و احساسات در صحنه معروفی که در آن ریچارد گیر سمبل جنسی تمرین می‌کند، به نمایش گذاشت. با مجموعه ای از پیراهن ها یا کراوات های عجیب و غریب که آنها را به یک کمال معجزه آسا مونتاژ می کند. آرمانی برای اینکه همیشه در متن نمایش بماند، لباس هایی برای تئاتر، اپرا یا باله نیز خلق کرده است.

در مصاحبه ای در سال 2003، وقتی از او پرسیده شد سبک چیست، جورجو آرمانی پاسخ داد: " مسئله ظرافت است، نه فقط زیبایی شناسی. استایل داشتن است. جرأت انتخاب و نیز شجاعت نه گفتن، یافتن تازگی و اختراع بدون توسل به اسراف است، ذوق و فرهنگ است. ».

در سال 2008، آرمانی، که قبلاً حامی اصلی تیم بسکتبال میلان (المپیا میلانو) بود، هدایت این تیم را بر عهده گرفت.ویژگی. چند روز قبل از جشن تولد 80 سالگی خود، در سال 2014 جورجو آرمانی اسکودتو را که توسط تیم بسکتبال خود به دست آورد جشن گرفت.