بیوگرافی • قلب و اشتیاق

• کتابشناسی ضروری اوریانا فالاچی

این نویسنده بحث برانگیز در سالهای آخر زندگی خود بیش از هر چیز به دلیل مداخلاتش در رابطه با روابط به چالش کشیده شد. l'Islam، در 26 ژوئن 1929 در فلورانس در بحبوحه عصر فاشیسم متولد شد. سال‌های کودکی او سال‌های قدرت موسولینی است: شاید فکر کردن به نویسنده «شور» و شورشی که با فضایی مشابه دست و پنجه نرم می‌کند، کمی تأثیرگذار باشد.

هوایی که آنها در خانه تنفس می کردند قطعاً برای دیکتاتوری مطلوب نیست. پدر یک ضد فاشیست فعال است، آنقدر به انتخاب ها و ایده های خود متقاعد شده است که حتی اوریانای کوچک را - که در آن زمان فقط ده سال داشت - در مبارزه مقاومت با وظایف مراقبتی یا موارد مشابه مشارکت می دهد. دختر کوچک همچنین به لطف سفرهای شکاری که توسط پدرش ترتیب داده شده است، استفاده از اسلحه را یاد می گیرد، که دختر کوچک را در سفرهای شکار خود می کشاند.

اوریانا با کمی بزرگتر شدن به جنبش مقاومت مخفیانه که هنوز توسط پدرش رهبری می شود می پیوندد و به عضویت در سپاه داوطلبان آزادی در برابر نازیسم می آید. دوران بسیار سختی برای فالاچی بود، و شاید از همین وقایع است که بتوان به خلق و خوی معروف او به عنوان یک زن آهنین پی برد، خلقی که بعدها او را در سال های بلوغ و شهرت متمایز کرد.

این اتفاقاتی که گفتیم نه تنها پدر را می بینداسیر، زندانی و شکنجه شده توسط نیروهای نازی (خوشبختانه توانسته خود را نجات دهد)، اما آنها همچنین می بینند که نویسنده آینده به دلیل فعالیت های خود در طول جنگ، و این در چهارده سالگی، جایزه افتخاری از ارتش ایتالیا دریافت می کند!

بعد از درگیری، تصمیم گرفت خود را وقف نویسندگی فعالانه و مستمر کند، با این نیت جدی که آن را به حرفه خود تبدیل کند.

اوریانا فالاچی قبل از اینکه به سراغ رمان ها و کتاب ها برود، عمدتاً خود را وقف نوشتن روزنامه نگاری کرد که در واقع شهرت بین المللی او را به ارمغان آورد. شهرت شایسته، زیرا گزارش ها و مصاحبه های به یاد ماندنی مدیون اوست، تحلیل های ضروری از برخی رویدادهای لحظه های تاریخ معاصر.

آغاز با گزارش برای روزنامه های مختلف مرتبط است، اما سردبیرانی که او با آنها در تماس است مشکلی در تشخیص چیزهای بسیار متفاوت در او ندارند. وظایف بزرگتر با مسئولیت بزرگ شروع می شود، مانند مصاحبه با شخصیت های مهم سیاسی یا گزارش در مورد رویدادهای بین المللی. مهارت استثنایی او او را به "Europeo"، یک هفته نامه معتبر با عمق ژورنالیستی و فرهنگی سوق داد تا سپس با روزنامه های دیگر، هم در اروپا و هم در آمریکای جنوبی همکاری کند.

از جمله به یادماندنی ترین کارهایی که انجام داد مصاحبه آتشین اوستخطاب به آیت الله خمینی، رهبر رژیم دین سالار ایران و عدم تمایل به به رسمیت شناختن حقوق و کرامت زنان، برخلاف فالاچی که همیشه در صف اول این نوع ادعاها بوده است. از جمله اینکه حتی در اظهارات مندرج در مقاله جنجالی «خشم و غرور» با خمینی بهتر رفتار نشده و با ملایمت به یادگار مانده است.

همچنین باید به خاطر داشت ملاقات با هنری کیسینجر، که توسط روزنامه‌نگار، با پرسش‌های ضروری، برای صحبت در مورد موضوعاتی که هرگز با دیگر هم‌کلاس‌کنندگان مطرح نشده است، مانند برخی از سؤالات مربوط به زندگی خصوصی او (بعداً خود فالاچی به‌طور شگفت‌انگیزی اعلام کرد) را به یاد آورد. که او از این مصاحبه به شدت ناراضی بود و به عنوان یکی از بدترین موفقیت های او تجربه شد).

سپس خلاصه گفتگو با قدرتمندان زمین در کتاب "مصاحبه با تاریخ" گردآوری شده است.

نگرش اساسی که همیشه فالاچی را متمایز کرده است را می توان در این اظهارات او که دقیقاً به کتاب و نحوه انجام مصاحبه ها اشاره دارد به طور مثال زدنی مشاهده کرد:

شروع از این به عنوان نوشتن تشخیص داده می شوددلا فالاچی همیشه برخاسته از انگیزه های دقیق اخلاقی و اخلاقی است که همگی توسط خلق و خوی یک نویسنده مدنی فیلتر شده اند که کمتر کشور ما می تواند به آن ببالد. به نوعی می توان نام او را، هرچند با همه تفاوت های پرونده، تنها با پازولینی مقایسه کرد که در پی حادثه غم انگیز مرگش، نامه-خاطره ای تاریخی و تکان دهنده برای او نوشت. طبق آنچه که خود او گزارش کرده است، "ورودی" که به طور کلی او را برمی انگیزد باید قلم و کاغذ بگیرد:

نمونه دیگری که کاملاً مناسب است، پرفروش‌ترین و تأثیرگذار است. متنی که پس از انتشار (مثل تقریباً همه متون آن) از بیان آن کوتاهی نکرد، بحث های بزرگ: ما در مورد "نامه ای به یک کودک متولد نشده" صحبت می کنیم که در سال 1975 منتشر شد و دقیقاً به دنبال از دست دادن یک کودک احتمالی نوشته شد.

یک نمونه قابل توجه از اهانتی که فالاچی در کتاب هایش می ریزد، رمان پرفروش "یک مرد" (1979) است، رمانی که پس از مرگ همراهش آلکوس پاناگولیس نوشته شده است. او در رمان "اینسیالله" داستان سربازان ایتالیایی مستقر در لبنان در سال 1983 را می نویسد. همانطور که در بیشتر کتاب هایش، در این مورد نیزنویسنده تلاش افراد عادی و نه گروه های بزرگ را برای رهایی از یوغ ظلم و بی عدالتی انواع و اقسام نشان می دهد.

کتابهای او در بیش از سه کشور ترجمه شده است. از جمله تقدیرنامه ها باید به مدرک افتخاری ادبیات دریافتی از کالج کلمبیا شیکاگو اشاره کرد. اوریانا فالاچی، اگرچه منشأ فلورانسی داشت، برای مدت طولانی در نیویورک زندگی کرد: « فلورانس و نیویورک دو وطن من هستند »، خودش می گوید.

و دقیقاً از دلبستگی زیاد به ایالات متحده، از تحسین بزرگی است که فالاچی نسبت به این کشور احساس می کند، واکنش او به حمله تروریستی وحشتناک 11 سپتامبر 2001 در برج های دوقلو متولد شد.

اوریانا فالاچی با نامه‌ای به کارگردان وقت «کوریره دلا سرا» فروچیو دی بورتولی، سکوتی را که مدتی به طول انجامیده بود، شکست. او این کار را به سبک خودش انجام داد، سبکی درونی و قدرتمند که هرگز ما را بی‌تفاوت نمی‌گذارد و طنین گسترده‌ای را در سراسر جهان برانگیخته است. ما خودمان را به نقل مقدمه متن زیر محدود می کنیم:

اوریانا فالاچی که مدتی از یک بیماری لاعلاج رنج می‌برد ناپدید شد. در فلورانس در سن 77 سالگی در 15 سپتامبر 2006.

آخرین اثر او با عنوان "کلاهی پر از گیلاس" پس از مرگ در سال 2008 منتشر شد و داستان خانواده فالاچی را روایت می کند که اوریانا برای آن کار کرده بود. بیش از ده سال این کتاب بر اساس وصیت قطعی ادواردو پراتزی، برادرزاده و یگانه وارث اوریانا فالاچی، که از مقررات دقیق در مورد انتشار پیروی می کرد، منتشر شد.

کتابشناسی ضروری اوریانا فالاچی

• هفت گناه هالیوود
• رابطه جنسی بی فایده
• پنه لوپه در جنگ
• مزارین
• اگر خورشید بمیرد
• هیچ چیز و همینطور باشد
• آن روز در ماه
• مصاحبه با تاریخ
• نامه به یک نوزاد هرگزمتولد
• مردی
• اینسیالا
• خشم و غرور
• قدرت عقل
• اوریانا فالاچی با اوریانا فالاچی مصاحبه می کند
• اوریانا فالاچی با خودش مصاحبه می کند - آخرالزمان
• کلاهی پر از گیلاس