بیوگرافی • در سایه آخرین خورشید

• پادکست: زندگی و آهنگ های فابریزیو دی آندره

فابریزیو دی آندره در 18 فوریه 1940 به دنیا آمد. در جنوا (پگلی) در Via De Nicolay 12 توسط لوئیزا آمریو و جوزپه دی آندره، استاد برخی از موسسات خصوصی به کارگردانی او.

در بهار سال 1941، پروفسور دی آندره، یک ضد فاشیست، با مشاهده بدتر شدن اوضاع به دلیل جنگ، به منطقه آستی رفت و در جستجوی خانه ای مزرعه بود که در آنجا بتواند برای خانواده خود پناه بگیرد. و در نزدیکی Revignano d'Asti، در strada Calunga، Cascina dell'Orto، جایی که فابریزیو بخشی از دوران کودکی خود را با مادرش و برادرش مائورو، چهار سال بزرگتر، گذراند، خرید.

در اینجا "بیسیو" کوچک - همانطور که نام مستعار اوست - در مورد تمام جنبه های زندگی دهقانی یاد می گیرد، با مردم محلی ادغام می شود و خود را مورد پسند آنها قرار می دهد. دقیقاً در این زمینه است که اولین نشانه‌های علاقه به موسیقی شروع می‌شود: یک روز مادرش او را می‌بیند که روی صندلی ایستاده و رادیو روشن است و قصد دارد یک قطعه سمفونیک را به عنوان نوعی رهبر ارکستر رهبری کند. در واقع، افسانه ها می گویند که این "والس کشور" رهبر ارکستر و آهنگساز مشهور جینو مارینوزی بود که بیش از بیست و پنج سال بعد، فابریزیو از آن برای آهنگ "Valzer per un amore" الهام گرفت.

در سال 1945 خانواده دی آندرهاو به جنوا باز می گردد و در آپارتمان جدید در Via Trieste 8 مستقر می شود. در اکتبر 1946، فابریزیو کوچک در مدرسه ابتدایی در مؤسسه راهبه های مارسلین (که نام آن را "خوک های کوچک" تغییر داد) ثبت نام کرد و در آنجا شروع به نشان دادن خلق و خوی سرکش خود کرد. و ماوریک. نشانه‌های صریح عدم تحمل انضباط پسرش بعداً باعث شد که همسران دی آندره او را از ساختار خصوصی کنار بگذارند تا در یک مدرسه دولتی به نام آرماندو دیاز ثبت نام کنند. در سال 1948، پدر و مادر فابریزیو که از آگاهان موسیقی کلاسیک بودند، پس از اطمینان از استعداد خاص پسرشان، تصمیم گرفتند به او اجازه دهند ویولن را مطالعه کند و او را به دست استاد گاتی سپردند که بلافاصله استعداد شاگرد جوان را شناسایی کرد.

در سال 1951، دی آندره شروع به تحصیل در مدرسه راهنمایی جووانی پاسکولی کرد، اما عدم پذیرش او در کلاس دوم، پدرش را به گونه‌ای خشمگین کرد که او را برای تحصیل نزد یسوعیان بسیار سختگیر آرکو فرستاد. او سپس مدرسه راهنمایی را در Palazzi به پایان خواهد رساند. در سال 1954 در سطح موسیقی نیز نزد استاد کلمبیایی الکس گیرالدو به فراگیری گیتار پرداخت.

از سال پس از اولین اجرای عمومی در یک نمایش خیریه است که در تئاتر کارلو فلیس توسط Auxilium of Genoa سازماندهی شد. اولین گروه او ژانر کانتری و وسترن را اجرا می کند و در کلوب ها و مهمانی های خصوصی می چرخد، اما فابریزیو کمی بعد به آن نزدیک می شود.موسیقی جاز و در سال 1956 آهنگ فرانسوی و همچنین تروبادور قرون وسطایی را کشف کرد.

در بازگشت از فرانسه، پدرش دو قطعه 78 اثر ژرژ براسنس را به عنوان هدیه برای او به ارمغان می آورد، که نوازنده نوظهور شروع به ترجمه برخی از اشعار می کند. به دنبال آن تحصیلات دبیرستان، دبیرستان و در نهایت دانشگاه (دانشکده حقوق)، شش امتحان از پایان پایان یافت. اولین آلبوم او در سال 1958 منتشر شد (تک آهنگ فراموش شده "Nuvole barocche") و به دنبال آن قسمت های 45 دور در دقیقه دیگر منتشر شد، اما نقطه عطف هنری چندین سال بعد به بلوغ رسید، زمانی که مینا "La Canzone di Marinella" را برای او ضبط کرد، که تبدیل به یک آهنگ شد. موفقیت بزرگ.

از دوستان او در آن زمان می توان به جینو پائولی، لوئیجی تنکو، پائولو ویلاجیو اشاره کرد. در سال 1962 با انریکا ریگنون ازدواج کرد و پسرشان کریستیانو به دنیا آمد.

این مدل های آمریکایی و فرانسوی آن زمان بودند که خواننده و ترانه سرای جوانی را که با گیتار آکوستیک همراهی می کرد و با نفاق متعصبانه و کنوانسیون های رایج بورژوازی مبارزه می کرد، در آهنگ هایی که بعدها تبدیل به تاریخ شدند مانند "La Guerra di Piero"، "Bocca di Rosa"، "Via del Campo". آلبوم‌های دیگری نیز به دنبال داشت که با استقبال پرشور تعدادی از علاقه‌مندان مواجه شد، اما منتقدان نادیده گرفتند. همان‌طور که سرنوشت آلبوم‌های فوق‌العاده‌ای مانند «اخبار خوب» (از سال 1970، بازخوانی انجیل‌های آخرالزمان) و «نه به پول، نه به عشق و نه به بهشت» را رقم زد، اقتباس از گلچین رودخانه اسپون، با هم امضا کردندفرناندا پیوانو، بدون فراموش کردن "داستان یک کارمند" کار برند صلح طلب عمیق.

فقط از سال 1975 دی آندره، خجالتی و کم حرف، موافقت کرد که در تور اجرا کند. در سال 1977 لووی، دومین دختر شریک زندگی خود دوری قزی به دنیا آمد. فقط خواننده بلوند و دی آندره توسط ساردینیایی ناشناس در ویلای خود در تمپیو پاوسانیا در سال 1979 ربوده می شوند. این آدم ربایی چهار ماه طول می کشد و منجر به ایجاد "ایندیانو" در سال 1981 می شود که در آن فرهنگ ساردینی چوپان ها با آن مقایسه می شود. از بومیان آمریکا. مراسم تقدیس بین المللی با "Creuza de ma" در سال 1984 انجام می شود، جایی که گویش لیگوریایی و فضای صدای مدیترانه ای بوها، شخصیت ها و داستان های بندر را بیان می کند. این دیسک نقطه عطفی برای موسیقی نوپای ایتالیایی در آن زمان است و از سوی منتقدان به عنوان بهترین آلبوم سال و دهه جایزه داده شد.

. در سال 1988 با شریک زندگی خود دوری قزی ازدواج کرد و در سال 1989 با ایوانو فوساتی (که آهنگ هایی مانند "Questi posti fronte al mare" از آن متولد شد) همکاری کرد. در سال 1990 او "ابرها" را منتشر کرد، که فروش و موفقیت زیادی در منتقدان داشت، که با تور پیروزمندانه همراه بود. به دنبال آلبوم زنده سال 91 و تور تئاتر سال 1992، سپس یک سکوت چهار ساله، تنها در سال 1996 قطع شد، زمانی که او با آلبوم "Anime Salve"، آلبوم دیگری که بسیار مورد علاقه منتقدان و مردم بود، به بازار ضبط بازگشت.

در 11 ژانویه 1999 فابریزیو دی آندرهدر میلان در اثر یک بیماری صعب العلاج درگذشت. تشییع جنازه وی در 13 ژانویه در جنوا با حضور بیش از ده هزار نفر برگزار می شود.

پادکست: زندگی و آهنگ های فابریزیو دی آندره