بیوگرافی • سادگی و شعر

اتوره اسکولا در 10 مه 1931 در ترویکو (AV) به دنیا آمد. پسر یک پزشک و یک زن خانه دار ناپل، کار خود را با نوشتن کمدی های مختلف به همراه ایج و ایج آغاز کرد. اسکارپلی (Agenore Incrocci و Furio Scarpelli)، از جمله "یک آمریکایی در رم" (1954)، "Totò nella luna" (1958)، "جنگ بزرگ" (1959)، "توتو، فابریزی و جوانان امروز" (1960) و "Il Sorpasso" (1962).

او اولین کارگردانی خود را در سن 34 سالگی با "اگر اجازه دهیم، بیایید در مورد زنان صحبت کنیم" (1964): قهرمان داستان ویتوریو گاسمن است که - به همراه نینو مانفردی و مارچلو ماسترویانی - یکی از بازیگران مورد علاقه کارگردان

در یک قسمت از "مهیج" (1965) او با نینو مانفردی و برای اولین بار با آلبرتو سوردی در "آیا قهرمانان ما قادر خواهند بود دوست خود را که به طور مرموزی در آفریقا ناپدید شده است پیدا کنند؟" کار می کند. (1968).

در طول دهه 1970 سینمای ایتالیا، اسکولا "Il commissario Pepe" (1969) و "Dramma della jealousia" (1970) را ساخت. تقدیس با فیلم "ما خیلی همدیگر را دوست داشتیم" (1974) انجام می شود، فیلمی که می تواند سی سال تاریخ ایتالیا را از سال 1945 تا 1975 از طریق سه دوست بزرگ نشان دهد: وکیل جیانی پرگو (با بازی ویتوریو گاسمن) باربر آنتونیو (نینو مانفردی) و نیکولا روشنفکر (استفانو ساتا فلورس) که همه عاشق لوسیانا (استفانیا ساندریلی) هستند. این فیلم به ویتوریو تقدیم شده استدسیکا و آلدو فابریزی و جیوانا رالی و همچنین شخصیت های شناخته شده دیگری مانند مارچلو ماسترویانی، فدریکو فلینی و مایک بونگیورنو که نقش خود را بازی می کنند نیز ظاهر می شوند.

اسکولا مهاجرت می کند و به شهرت بین المللی می رسد: در سال 1976 "زشت، کثیف و بد"، یک کمدی تلخ و شیرین از حومه روم، و "یک روز خاص" (1977، با سوفیا لورن و مارچلو ماسترویانی) را فیلمبرداری می کند.

در سال 1980 «تراس» فیلمی است که با توازن تلخ گروهی از روشنفکران چپ که شاهد حضور اوگو توگناتزی، ویتوریو گاسمن، ژان لوئی ترنتینانت و مارچلو ماسترویانی است. اسکولا سپس در «دنیای جدید» (1982) از انقلاب فرانسه صحبت می‌کند که در آن ماسترویانی نقش جاکومو کازانووا را بازی می‌کند.

در سال 1985 با کارگردانی جک لمون و ماسترویانی در "Maccheroni" (1985) و دوباره با اثر زیر "خانواده" (1987) برای دریافت تمجید از منتقدان و عموم مردم بازگشت. او 80 سال تاریخ را مرور می کند.

از دیگر فیلم‌های قابل توجه «شکوه» (1988) و «Che ora è?» هستند. (1989)، با مشارکت ماسیمو ترویسی کار می کند.

در سال 1998 "La cena" را با استفانیا ساندریلی، فانی آردانت و گاسمن معمولی ساخت. در سال 2001 "رقابت ناعادلانه"، با دیگو آباتانتونو، سرجیو کاستلیتو و جرارد دوپاردیو. در سال 2003 کمدی/مستند "Gente di Roma" (با استفانیا ساندریلی، آرنولدو فوآ، والریو ماستندریا و سابرینا)جا رختی).

او در عصر 19 ژانویه 2016 در سن 84 سالگی در رم، در بخش جراحی قلب پلی کلینیک، جایی که در بیمارستان بستری بود، درگذشت.