Biografie - Eenvoud en poëzie

Ettore Scola werd op 10 mei 1931 geboren in Trevico (AV) als zoon van een districtarts en een Napolitaanse huisvrouw. Hij begon zijn carrière met het schrijven van verschillende komedies, samen met Age en Scarpelli (Agenore Incrocci en Furio Scarpelli), waaronder 'Un americano a Roma' (1954), 'Totò nella luna' (1958), 'La grande guerra' (1959), 'Totò, Fabrizi e i giovani d'oggi' (1960) en 'Il Sorpasso' (1962).

Hij maakte zijn regiedebuut op slechts 34-jarige leeftijd met 'Se permette parliamo di donne' (1964): de hoofdrolspeler was Vittorio Gassman die - samen met Nino Manfredi en Marcello Mastroianni - een van de favoriete acteurs van de regisseur zou worden.

In een aflevering van 'Thrilling' (1965) werkte hij samen met Nino Manfredi en voor het eerst met Alberto Sordi in 'Riusciranno i nostri eroi a ritrovare l'amico misteriosamente scomparso in Africa?' (1968).

Tijdens de glorieuze jaren zeventig van de Italiaanse cinema maakte Scola 'Il commissario Pepe' (1969) en 'Dramma della gelosia' (1970); zijn inwijding kwam met de film 'C eravamo tanto amati' (1974), een film die dertig jaar Italiaanse geschiedenis beslaat, van 1945 tot 1975, aan de hand van drie grote vrienden: de advocaat Gianni Perego (gespeeld door Vittorio Gassman), de portier Antonio (NinoManfredi) en Nicola de intellectueel (Stefano Satta Flores), die allemaal verliefd zijn op Luciana (Stefania Sandrelli). De film is opgedragen aan Vittorio De Sica en ook Aldo Fabrizi en Giovanna Ralli spelen mee, evenals andere bekende persoonlijkheden zoals Marcello Mastroianni, Federico Fellini en Mike Bongiorno.

Scola expatrieerde en verwierf internationale faam: in 1976 maakte hij 'Brutti, sporchi e cattivi', een bitterzoete komedie over de Romeinse buitenwijken, en 'Una giornata particolare' (1977, met Sophia Loren en Marcello Mastroianni).

In 1980 is 'La terrazza' een film met een bittere recensie van een groep linkse intellectuelen met in de hoofdrollen Ugo Tognazzi, Vittorio Gassman, Jean-Louis Trintignant en Marcello Mastroianni. Scola heeft het vervolgens over de Franse revolutie in 'Il mondo nuovo' (1982), waarin Mastroianni zich voordoet als Giacomo Casanova.

In 1985 ontving hij opnieuw lof van critici en publiek door Jack Lemmon en Mastroianni te regisseren in 'Maccheroni' (1985), en opnieuw met zijn volgende werk 'The Family' (1987), een komedie waarin hij 80 jaar geschiedenis naspeelde.

Andere opmerkelijke films zijn 'Splendor' (1988) en 'What time is it?' (1989), werken met Massimo Troisi.

In 1998 verfilmde hij 'La cena', met Stefania Sandrelli, Fanny Ardant en de gebruikelijke Gassman; in 2001 'Concorrenza sleale', met Diego Abatantuono, Sergio Castellitto en Gerard Depardieu; in 2003 de komedie/documentaire 'Gente di Roma' (met Stefania Sandrelli, Arnoldo Foà, Valerio Mastandrea en Sabrina Impacciatore).

Hij stierf op 84-jarige leeftijd in de avond van 19 januari 2016 in Rome, op de hartchirurgie-afdeling van het Policlinico ziekenhuis, waar hij was opgenomen.