Biografie van Mary Shelley
Inhoudsopgave
Biografie - Alles in één nacht
De Engelse schrijfster Mary Shelley werd op 30 augustus 1797 in Londen geboren als zoon van de filosoof William Godwin, een van de belangrijkste exponenten van het anarchistische rationalisme, en Mary Wollstonecraft, een sterke en vastberaden vrouw die als een van de eersten in haar tijd opkwam voor de rechten van de vrouw. Helaas stierf deze uitzonderlijke moeder, die haar dochter zeker zoveel had kunnen geven, kort na haar dood.Godwin hertrouwde in 1821 met een weduwe en moeder van twee kinderen, Mrs Clairmont.
Mary daarentegen ontmoette tijdens een verblijf in Schotland de jonge en briljante rebeldichter Percy Bysshe Shelley, met wie ze in 1816 trouwde, amper negentien jaar oud en na een gewaagde ontsnapping naar Zwitserland. Achter de rug van de dichter ging een tragedie schuil, want hij had al een eerste vrouw verloren, Harriet Westbrook, die door zelfmoord om het leven was gekomen en een breuk veroorzaakte in de relatie met zijn vader, die hij nooit meer zou zien.De buitensporige en rusteloze Engelse dichter zou later beroemd worden om het korte verhaal 'Queen Mab' en het lyrische drama 'Prometheus Delivered'.
Hij reisde met hem naar Frankrijk, Duitsland en Nederland.
Zie ook: Biografie van Jordan BelfortIn 1822, nadat ze in La Spezia waren gaan wonen, vertrokken Percy Shelley en een vriend, de man van een wederzijdse vriend, naar Genua: de twee keerden nooit terug; het lichaam van de dichter werd op 15 juli tussen de golven gevonden.
Mary keerde terug naar Londen na de dood van haar koortsige echtgenoot en leefde in Engeland van de opbrengst van haar werk als professioneel schrijfster. Als auteur van verschillende romans zou ze het meest bekend worden met "Frankenstein or the Modern Prometheus", haar eerste boek dat ze in 1818 schreef en dat bijna als grap ontstond, namelijk toen Byron, tijdens een zomerverblijf met de Shelleys en de trouwe Polidori in Genève, voorstelde datShelley schreef een kort werk getiteld 'The Assassins', Byron schreef het korte verhaal 'The Burial' (dat in 1819 werd gepubliceerd onder de titel 'A Fragment') en Polidori creëerde de romantische figuur van een fascinerende en mysterieuze vampier met de korte roman 'Thevampier'; Mary schreef in plaats daarvan Frankenstein, nadat ze van hem had gedroomd in een vreselijke nachtmerrie (zo wil althans de legende). Het onderwerp is in ieder geval duidelijk geïnspireerd op de oude mythe van de man die leven schiep (maar ook op Ovidius' 'Metamorfosen' en Miltons 'Paradise Lost'), maar waarin het wonderkind is vervangen door chemie en galvanisme.
Het boek vertelt het verhaal van een jonge Zwitserse natuurfilosoof die, met behulp van anatomische onderdelen van verschillende lijken, een monsterlijk wezen construeert, waarin hij de levensvonk weet te brengen door middel van procedures waarvan alleen hij het geheim kent. Ondanks zijn angstaanjagende uiterlijk blijkt het wezen de kwintessens van goedheid van hart en zachtheid van ziel te zijn. Maar wanneerzich bewust wordt van de afkeer en angst die hij bij anderen oproept, ondergaat zijn tot goedheid geneigde natuur een totale transformatie en wordt hij een ware destructieve furie; na vele misdaden doodt hij uiteindelijk zelfs zijn schepper.
Brian W. Aldiss, een Engelse criticus en sciencefictionschrijver, plaatst Mary Shelley's roman aan de basis van de moderne sciencefiction en het lijdt geen twijfel dat alle verhalen die daarna zijn geschreven en die zijn gebaseerd op het schepper-schepselpaar, zich verplaatsen in de lijn van 'Frankenstein'.
Mary Shelley wordt natuurlijk ook gecrediteerd met andere werken, waarvan sommige ook een voorbode zijn van typische sciencefiction thema's (zoals 'The Last Man', een roman over de enige overlevende van een vreselijke epidemie die de hele mensheid uitroeit), romans die echter nooit de faam van haar eerste werk hebben bereikt.
Het succes van dat eerste boek van hem, dat voortdurend succes heeft gekend en het onderwerp is geweest van ontelbare imitaties, is te danken aan de hoeveelheid vragen en ethisch-filosofische twijfels die het weet op te roepen, zoals speculaties over de oorsprong van het leven, de dubbelzinnige rol van de wetenschap, vaak onwetend schepper van 'monsters', het probleem van de oorspronkelijke goedheid en creativiteit van de mens, ingevolgd door een corrupte samenleving, enzovoort.
Een verontrustende noot uit het leven van Mary Shelley is het tragische einde dat bijna alle deelnemers aan die avonden in Genève trof: Percy Shelley verdronk, zoals gezegd, in een schipbreuk, Byron stierf heel jong in Missolonghi, Polidori pleegde zelfmoord...
Mary daarentegen stierf na een gekweld bestaan (dat na haar succes en de dood van haar man gevuld bleef met schandalen, financiële problemen en afgewezen liefdesaffaires) op 1 februari 1851 in Londen, na een rustige oude dag te hebben geleid in het gezelschap van haar enige overgebleven zoon.
Zie ook: Nikita Pelizon: biografie, leven en curiosa